Nee beste lezer, met de kop bedoel ik niet dat ik weer op de motor ben gestapt. Maar dat alles waar ik op dit moment mee bezig ben de vorm aanneemt van een race.
Om maar eens te beginnen, waar deze blog voor is opgezet. GCE of Global Creative Economy.
Ik heb alles gevolgd van de maanden 1 t/m 4 inclusief de video's en de opdrachten en het afgelopen tijd weer eens herhaald. Alles gedaan wat ik moest doen voor mijn marketingbedrijf. Maand 5 gedaan. Google Adwards geactiveerd. Ik had nog een te tegoedbon van € 50,-. Een campagne opgezet met drie advertenties. En nu maar eens kijken wat er gaat gebeuren. Ik vond mezelf ook nog terug tussen de advertenties bij Google.
Wat me opviel, ik begon en vervolgens stond ik steeds (volgens hun teller dan) in de top 3. Later was dat ineens weer veranderd. Vreemd.
Straks ga ik nog eens kijken of de regenachtige zondag nog wat opgeleverd heeft.
Aweber, die de automatische toezending van de formulieren regelt, had ook al verschillende hits en een enkele inschrijver.
Ik vind het spannend. Want nu blijkt of ik al het werk voor Jan met de korte achternaam heb gedaan. Of mijn idee wel het idee is wat het gaat doen. De twijfel sloeg toe.
Ik zat dit vandaag zo te overdenken en begon met maand zes te lezen. Daar kreeg ik weer de waarschuwing focus, focus, focus. Laat je niet verleiden tot het oppakken van een ander idee. maak dit af. Maar als het idee dan niet goed is?? Vervolgens las ik het volgende: natuurlijk.... je begint te twijfelen, is dit wel het juiste idee. Hoera! Erkenning. Ik vat weer moed.
We gaan door! Als het niet zo loopt als het zou moeten, moet ik het dus gaan bijschaven.
Race nummer twee is het werk. In Assen probeer ik alles goed geregeld te krijgen en ben op topspeed bezig met een aanbesteding. Een aanbesteding op een ander manier dan gebruikelijk. Ook dat is weer een nieuw idee waar ik met de inkoper en de uitvoeringsman hevig aan loop te sleuren. Morgen een informele bijeenkomst met enige aannemers die ik heb uitgenodigd.
Deze maand ook nog wat andere afspraken regelen en in een convenant gieten met de afdeling uitvoering. Dit allemaal rondom deze aanbesteding en gunning.
Alles moet week 14 eigenlijk lopen. Ik houd mijn adem in.
Race nummer drie is de volgende opdracht. Op zich is het geen race, de kans is groot dat ik nog twee maanden in Assen ben. Maar ik wil graag al een opdracht waar ik de komende twee maanden 2 dagen ben en dan kan ingroeien. Of later een andere erbij voor 3 dagen. Ik ben nog niet echt toe aan een gat tussen de opdrachten.
Bovendien ik blijf niet eeuwig in Assen en als ik elders begin, dringt het door dat er toch druk op zit. Het is wel makkelijk zo natuurlijk.
Vrijdag ook maar eens naar de huisarts geweest. Ik had twee ontstoken oren. Omdat ik behoorlijk vertrouw op het zelfherstellend vermogen van mijn lijf en ik de laatste tijd iedere keer vergat een afspraak te maken bleef ik er mee rondhobbelen.
Afgelopen weekend liep het de spuigaten uit. Alles in, aan en rond mijn oren deed pijn. Druppels gekregen die ik een week moet gebruiken en het verhaal van de huisarts dat ik niet met paperclips en pennen in mij oor moet pulken. Hoe weet die man dat?
Maar ja het jeukte ook verschrikkelijk soms.
Volgens een zoon heb ik die oren toch niet nodig, ik gebruik ze toch zelden. Dezelfde zoon die vorige week nog een flateuze opmerking had. Toen ik belde met mijn man, die mij vetelde dat het sneeuwde en het er sprookjesachtig uitzag, reageerde deze zoon met de opmerking dat dit niet mogelijk was want de heks zat hier op de bank.
Ach ja, het blijft toch je kind hè.
Vrijdag kwam manlief met hondlief weer hier. Heel gezellig. het is zichtbaar dat hond zich verveelt na twee dagen. In Frankrijk kan ze natuurlijk te pas en te onpas naar buiten in een tuin waar je kan verdwalen als je niet bekend bent. En dan hier thuishouden op 85 m2 met een, voor nederlandse begrippen, forse tuin is natuurlijk ook wel heel iets anders.
Het weer werkt vandaag ook niet mee om een flinke wandeling te maken. Gisteren wel, maar toen moesten er boodschappen gedaan worden.
Nadeel van dit soort momenten is dat er uitgebreid getafeld wordt, terwijl mijn persoon zich weer eens matigt met eten.
De Cruijfiaanse uitspraak elk voordeel hep z'n nadeel, is ook voor dit soort gezellige momenten van toepassing.
Ik probeer mijn aandacht niet te veel te laten afdwalen tegenwoordig naar andere ideeën. Zoals al eerder gescrheven is Focus nu het woord. Ik kan ook merken dat ik toch wel weer eens aan een korte vakantie toe ben. Ik vlak een beetje af in mijn denkwerk. Ben uitsluitend bezig met de dingen die ik aan het doen ben en kom niet tot verrassende hersenspinsels.
Gisteren eens gekeken naar de televisie. Een unicum tegenwoordig. History channel heeft dan mijn aandacht. Een programma gezien over de big bang en het uitdijende heelal. Men stelt dan een bol voor zoals het heelal was voor de bang. En dan schiet het alle kanten uit en is nog steeds bezig weg te schieten.
Ik zal wel een te beperkt brein hebben, maar als ik zo'n bol zie die uiteenspat, denk ik: wat zit er dan buiten de bol? Ik bedoel, stel je een bal voor als zijnde het heelal voor de big bang. Dan zit er toch een buitenkant aan de bal. Wat is dat dan? En hoe groot is dat dan? Het heelal buiten het heelal? Dat zijn de dingen die mij dan nieuwsgierig maken, de buitenkant.
Haast niet te bevatten.
Voor de nieuwsgierigen naar mijn ontwikkelproject http://www.onlinelaatstewensenarchief.nl/
Het moet nog verder ontwikkeld worden. Het is nog maar een begin. Het bouwen van een site gaat nog gebeuren.
Een mens die nooit begint is een mens die nooit iets wint!
zondag 9 maart 2008
zondag 2 maart 2008
Focus
Ik kreeg van de week een mail van GCE dat ik iets moest doen aan mijn blog. Om het op de community van GCE te kunnen houden.
Ik ben naarstig aan het werk gegaan vandaag. Het moet voor de 5e geregeld zijn. Ik moet over mijn idee schrijven. Nja.. er zit een blog achter deze met mijn idee. Die staat inmiddels in een Landingspage, die weer geupload is op internet, maar niet voldoet aan hoe ik het wil hebben.
Foto miste, ja dat klopt, echt zoiets dat je steeds voor je uitschuift.
De oplettende lezers heeft gezien dat ik intussen ook een stem mogelijkheid heb toegevoegd op deze blog. Zou je tijd willen investeren om je laatste wensen vast te leggen?
Ik ben benieuwd.
Ook een RSS feed aangebracht. Hiermee kun iedereen zich abonneren. Dat kon natuurlijk ook onderaan de site, maar dit is makkelijker.
Verder nog wat links toegevoegd. De link naar de site die gaat over mijn hoofdbezigheden.
En links voor je gezondheid. Want als je in de weer gaat om je laatste wensen te gaan registreren, waarom dan niet eerst aan je gezondheid denken.
En de mogelijkheid om vanuit huis geld te verdienen om andere mensen te helpen iets aan hun gezondheid te doen.
Het is helder ik laat geen mogelijkheid onbenut.
Wat ik nu nog wil toevoegen is een mogelijkheid om je naam en emailadres achter te laten om een gratis rapport van me te krijgen om je gezondheid te ondersteunen. Mijn gedachtegang is als volgt: je leeft nu, je zorgt dat je gezondheid goed blijft.
Daarnaast zorg je, mocht er toch iets ernstigs gebeuren, jij en je nabestaanden zich het hoofd niet meer hoeven te breken over allerlei zaken. Zaken die op dat moment alleen maar tijd verslinden en lastig zijn of, bij onverwachte gebeurtenissen je nabestaanden zorg uit handen neemt.
Dan is het dus mogelijk om drie vliegen in één klap te slaan. Je doet wat aan je gezondheid, je zorgt dat je wensen vastliggen en je helpt andere mensen ook iets te doen aan hun gezondheid.
Leven en dood heeft toch alles met elkaar te maken.
Ik ben er maar druk mee geweest deze week. Woensdag op mijn vrije dag alles ingezet voor mijn GCE bezigheden. Gisteren een uitrustdag. Ik was een beetje afgebrand. Beetje huishouden, beetje dit, beetje dat. En vandaag weer volop in de weer.
Ik ben begonnen bij maand één. Alles doorlezen en dingen die me niet meer helder op het netvlies stonden via de videofilmpjes nagekeken.
Vandaag kom ik wel in de herhaling tot en met maand 5.
Het blijkt dat als je alles leest, het helemaal helder is. Toen ik begon met herhalen had ik het gevoel dat ik het niet goed in me had opgenomen en dat ik het allemaal niet goed meer wist. Wat een meevaller!! Het is allemaal gesneden koek. Het is helder.
Ik ben blij. Daardoor ook deze blog weer eens bijgeschaafd. Er zullen nog wel meer bijschaafmomenten komen.
Vanavond nog eens sleutelen aan de site. Deze week een Adwards campagne opzetten en o ja, mocht de lezer advertenties op deze pagina zien verschijnen, ik doe een proef met Adsense. Julllie zijn dus even proefkonijnen.
Ik ga er steeds meer plezier in krijgen. Afgelopen week liep ik met het idee te spelen om nog iets op te zetten volgens de principes. Het was of men het rook! Tijdens de laatste bijeenkomst van GCE drukt Evert Jan iederéén op het hart om vooral te focussen. Ga niet de fout in om iets anders op te pakken, focus je op dit eerste idee. Pfoeh, net op tijd.
Ik ken mezelf, ben met veel dingen tegelijk bezig. Ik popel om andere dingen ook aan te pakken, maar houd me aan de raad: Focus
Verder ben ik, doordat ik zo gefocusd ben, weinig met andere dingen bezig geweest. ja werk natuurlijk maar dat gaat gewoon door.
Het belangrijkste is nu even, zien dat ik de langspage op een goede manier op internet heb en dat ik een voorbeeld van een checklist kan toesturen op aanvraag.
En daarna een gratis rapport kan toezenden aan inschrijvers. Gelukkig gaat mijn helper aande gang met een omslag voor het rapport.
Ik ga dus nog even heftig aan de gang.
Ik ben naarstig aan het werk gegaan vandaag. Het moet voor de 5e geregeld zijn. Ik moet over mijn idee schrijven. Nja.. er zit een blog achter deze met mijn idee. Die staat inmiddels in een Landingspage, die weer geupload is op internet, maar niet voldoet aan hoe ik het wil hebben.
Foto miste, ja dat klopt, echt zoiets dat je steeds voor je uitschuift.
De oplettende lezers heeft gezien dat ik intussen ook een stem mogelijkheid heb toegevoegd op deze blog. Zou je tijd willen investeren om je laatste wensen vast te leggen?
Ik ben benieuwd.
Ook een RSS feed aangebracht. Hiermee kun iedereen zich abonneren. Dat kon natuurlijk ook onderaan de site, maar dit is makkelijker.
Verder nog wat links toegevoegd. De link naar de site die gaat over mijn hoofdbezigheden.
En links voor je gezondheid. Want als je in de weer gaat om je laatste wensen te gaan registreren, waarom dan niet eerst aan je gezondheid denken.
En de mogelijkheid om vanuit huis geld te verdienen om andere mensen te helpen iets aan hun gezondheid te doen.
Het is helder ik laat geen mogelijkheid onbenut.
Wat ik nu nog wil toevoegen is een mogelijkheid om je naam en emailadres achter te laten om een gratis rapport van me te krijgen om je gezondheid te ondersteunen. Mijn gedachtegang is als volgt: je leeft nu, je zorgt dat je gezondheid goed blijft.
Daarnaast zorg je, mocht er toch iets ernstigs gebeuren, jij en je nabestaanden zich het hoofd niet meer hoeven te breken over allerlei zaken. Zaken die op dat moment alleen maar tijd verslinden en lastig zijn of, bij onverwachte gebeurtenissen je nabestaanden zorg uit handen neemt.
Dan is het dus mogelijk om drie vliegen in één klap te slaan. Je doet wat aan je gezondheid, je zorgt dat je wensen vastliggen en je helpt andere mensen ook iets te doen aan hun gezondheid.
Leven en dood heeft toch alles met elkaar te maken.
Ik ben er maar druk mee geweest deze week. Woensdag op mijn vrije dag alles ingezet voor mijn GCE bezigheden. Gisteren een uitrustdag. Ik was een beetje afgebrand. Beetje huishouden, beetje dit, beetje dat. En vandaag weer volop in de weer.
Ik ben begonnen bij maand één. Alles doorlezen en dingen die me niet meer helder op het netvlies stonden via de videofilmpjes nagekeken.
Vandaag kom ik wel in de herhaling tot en met maand 5.
Het blijkt dat als je alles leest, het helemaal helder is. Toen ik begon met herhalen had ik het gevoel dat ik het niet goed in me had opgenomen en dat ik het allemaal niet goed meer wist. Wat een meevaller!! Het is allemaal gesneden koek. Het is helder.
Ik ben blij. Daardoor ook deze blog weer eens bijgeschaafd. Er zullen nog wel meer bijschaafmomenten komen.
Vanavond nog eens sleutelen aan de site. Deze week een Adwards campagne opzetten en o ja, mocht de lezer advertenties op deze pagina zien verschijnen, ik doe een proef met Adsense. Julllie zijn dus even proefkonijnen.
Ik ga er steeds meer plezier in krijgen. Afgelopen week liep ik met het idee te spelen om nog iets op te zetten volgens de principes. Het was of men het rook! Tijdens de laatste bijeenkomst van GCE drukt Evert Jan iederéén op het hart om vooral te focussen. Ga niet de fout in om iets anders op te pakken, focus je op dit eerste idee. Pfoeh, net op tijd.
Ik ken mezelf, ben met veel dingen tegelijk bezig. Ik popel om andere dingen ook aan te pakken, maar houd me aan de raad: Focus
Verder ben ik, doordat ik zo gefocusd ben, weinig met andere dingen bezig geweest. ja werk natuurlijk maar dat gaat gewoon door.
Het belangrijkste is nu even, zien dat ik de langspage op een goede manier op internet heb en dat ik een voorbeeld van een checklist kan toesturen op aanvraag.
En daarna een gratis rapport kan toezenden aan inschrijvers. Gelukkig gaat mijn helper aande gang met een omslag voor het rapport.
Ik ga dus nog even heftig aan de gang.
zondag 24 februari 2008
Een vreemde week
Soms heb je van die weken dat je denkt: deze zou ik liever willen overslaan. Althans gedeeltelijk.
Nadat ik een redelijke maandag had, te veel afspraken maar daar ben ik aan gewend, sloeg het dinsdag toe. Ik zit te dicht in de opdracht, ben te betrokken. Normaliter ben ik tegenwoordig niet meer wild te krijgen, maar dinsdag sloegen tot 3x toe de stoppen door. Daar ik jarenlange training heb gehad om het achter mijn ogen te verbergen, kon ik het allemaal nog redelijk hendelen.
Woensdagmorgen zat ik in alle vroegte hierover nog te mailen naar kantoor, op mijn vrije dag, en kwam daardoor te laat op de afspraak in Beuningen. Toen ik in Mill aankwam bij de websitebouwer bedacht ik me bij de afslag dat ik bepaalde papieren was vergeten.
Thuis gekomen weer mailen. In volledige frustraties het huis opgeruimd en daardoor tot rust gekomen.
Donderdag bij het wakker worden gaf mijn hoofd aan, dat de rechterkant die dag niet mee wou doen. Pillen helpen dan al niet meer dus gewoon doordraaien. Vrijdag en zaterdag deed ik stage voor de dingen in mijn privé.
Ik heb het gevoel dat ik deze week geleefd ben en voor de helft heb bestaan. Maandagavond ben ik nog met GCE in de weer geweest. Ik kan bij de kids een onbeveiligd netwerk oppikken.
En verder dus helemaal niets. Zaterdagavond kwam zoon thuis, buitengewoon gezellig maar slecht voor de produktiviteit.
Vandaag geprobeerd alles een beetje te moduleren en nog wat voor het werk gedaan. Geheel tegen mijn principe, maar ik zou afgelopen week iets afronden, maar door alle toestanden heb ik maar iedere keer een beetje er aan gedaan.
Links en rechts nog wat kleine dingen regelen en doen.
Maar wat wel leuk was, ach ja het is niet allemaal kommer en kwel, mijn website ging de lucht in. Nee, niet met vuurwerk, maar in de ether. Nieuwsgierig? http://www.escalebv.nl/ of http://www.escale.nl/
Het is niet de website van GCE maar mijn eigen werk website. Deze is niet helemaal volgens de regelen der GCE kunst gemaakt, maar ik ben er toch trots op.
Wat mij deze week opviel is dat ik alles maar heb laten gebeuren en over me heen heb laten gaan, weinig reflectie gedaan en weinig met mijn gevoel opgevangen zoals ik dat normaliter doe.
Ik laat me teveel leiden door de gebeurtenissen. Maar misschien heeft de stage me weer power gegeven en dit dagje gewoon gezellig rommelen en kletsen met zoon ook.
Morgen een nieuwe week met nieuwe kansen.
Afgelopen week vroeg de opdrachtgever of ik nog een dagje meer wilde werken. Mmm, dat wordt dan 5 dagen Assen. Ik zit nog steeds te dubben, als ik dat doe ben ik de hele week niet thuis. Of ik moet op woensdag 300 km rijden. Want wees eerlijk, ik slaap al 2 nachten bij de kids, ik ga ze dat niet nog eens 2 nachten extra aandoen.
En dan het werk wat ik kan doen, uitdagend, anders. Maar wil ik het echt wel? Je merkt het, ik ben er nog niet uit.
Ik ben intussen met het radio luisteren overgeschakel van radio 1 naar BNR. Flitspalen melding, helemaal goed. Niet dat ik standaard te hard rijd, maar ik kan me de A9 bekeuringen nog herinneren, 3 km te hard, 2 km te hard. Dat valt haast niet te regelen.
Bovendien hoor je nieuws, financieel nieuws etc. en af en toe heb ik even geen behoefte aan muziek. Dat is daar niet te horen. Ook de franse zender is fijn te horen, verplaatst me weer even naar Bertrambois.
De afgelopen week weer ontdekt dat de politiek in Nederland toch wel helemaal van het kleinburgelijke is. Mijn hemel, worden er kamervragen gesteld en radio en televisie praatprogramma's georganiseerd over het feit dat Balkenende heeft gezegd dat voor hem het geloof het belangrijkste is. Ja..... en? Ik ben het niet altijd eens met de man maar het is toch te zot dat je niet kan zeggen wat je persoonlijk vindt.
Ik weiger mee te doen aan dit soort politiek. Ik werk er voor, maar probeer me toch afzijdig te houden. Al dat gecalculeer, als ik dit doe, doen ze dat. Of zouden ze wellicht toch een andere move doen. Lijkt me toch lastig leven. En als je wat zegt waar de tegenpartij bloed van ruikt heb je boel aan de gang.
Dus Nederland, ik word nooit een politica. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd.
Komt er toch nog wat goeds uit deze week, buiten mijn stage dagen om dan, die waren ook goed.
Nadat ik een redelijke maandag had, te veel afspraken maar daar ben ik aan gewend, sloeg het dinsdag toe. Ik zit te dicht in de opdracht, ben te betrokken. Normaliter ben ik tegenwoordig niet meer wild te krijgen, maar dinsdag sloegen tot 3x toe de stoppen door. Daar ik jarenlange training heb gehad om het achter mijn ogen te verbergen, kon ik het allemaal nog redelijk hendelen.
Woensdagmorgen zat ik in alle vroegte hierover nog te mailen naar kantoor, op mijn vrije dag, en kwam daardoor te laat op de afspraak in Beuningen. Toen ik in Mill aankwam bij de websitebouwer bedacht ik me bij de afslag dat ik bepaalde papieren was vergeten.
Thuis gekomen weer mailen. In volledige frustraties het huis opgeruimd en daardoor tot rust gekomen.
Donderdag bij het wakker worden gaf mijn hoofd aan, dat de rechterkant die dag niet mee wou doen. Pillen helpen dan al niet meer dus gewoon doordraaien. Vrijdag en zaterdag deed ik stage voor de dingen in mijn privé.
Ik heb het gevoel dat ik deze week geleefd ben en voor de helft heb bestaan. Maandagavond ben ik nog met GCE in de weer geweest. Ik kan bij de kids een onbeveiligd netwerk oppikken.
En verder dus helemaal niets. Zaterdagavond kwam zoon thuis, buitengewoon gezellig maar slecht voor de produktiviteit.
Vandaag geprobeerd alles een beetje te moduleren en nog wat voor het werk gedaan. Geheel tegen mijn principe, maar ik zou afgelopen week iets afronden, maar door alle toestanden heb ik maar iedere keer een beetje er aan gedaan.
Links en rechts nog wat kleine dingen regelen en doen.
Maar wat wel leuk was, ach ja het is niet allemaal kommer en kwel, mijn website ging de lucht in. Nee, niet met vuurwerk, maar in de ether. Nieuwsgierig? http://www.escalebv.nl/ of http://www.escale.nl/
Het is niet de website van GCE maar mijn eigen werk website. Deze is niet helemaal volgens de regelen der GCE kunst gemaakt, maar ik ben er toch trots op.
Wat mij deze week opviel is dat ik alles maar heb laten gebeuren en over me heen heb laten gaan, weinig reflectie gedaan en weinig met mijn gevoel opgevangen zoals ik dat normaliter doe.
Ik laat me teveel leiden door de gebeurtenissen. Maar misschien heeft de stage me weer power gegeven en dit dagje gewoon gezellig rommelen en kletsen met zoon ook.
Morgen een nieuwe week met nieuwe kansen.
Afgelopen week vroeg de opdrachtgever of ik nog een dagje meer wilde werken. Mmm, dat wordt dan 5 dagen Assen. Ik zit nog steeds te dubben, als ik dat doe ben ik de hele week niet thuis. Of ik moet op woensdag 300 km rijden. Want wees eerlijk, ik slaap al 2 nachten bij de kids, ik ga ze dat niet nog eens 2 nachten extra aandoen.
En dan het werk wat ik kan doen, uitdagend, anders. Maar wil ik het echt wel? Je merkt het, ik ben er nog niet uit.
Ik ben intussen met het radio luisteren overgeschakel van radio 1 naar BNR. Flitspalen melding, helemaal goed. Niet dat ik standaard te hard rijd, maar ik kan me de A9 bekeuringen nog herinneren, 3 km te hard, 2 km te hard. Dat valt haast niet te regelen.
Bovendien hoor je nieuws, financieel nieuws etc. en af en toe heb ik even geen behoefte aan muziek. Dat is daar niet te horen. Ook de franse zender is fijn te horen, verplaatst me weer even naar Bertrambois.
De afgelopen week weer ontdekt dat de politiek in Nederland toch wel helemaal van het kleinburgelijke is. Mijn hemel, worden er kamervragen gesteld en radio en televisie praatprogramma's georganiseerd over het feit dat Balkenende heeft gezegd dat voor hem het geloof het belangrijkste is. Ja..... en? Ik ben het niet altijd eens met de man maar het is toch te zot dat je niet kan zeggen wat je persoonlijk vindt.
Ik weiger mee te doen aan dit soort politiek. Ik werk er voor, maar probeer me toch afzijdig te houden. Al dat gecalculeer, als ik dit doe, doen ze dat. Of zouden ze wellicht toch een andere move doen. Lijkt me toch lastig leven. En als je wat zegt waar de tegenpartij bloed van ruikt heb je boel aan de gang.
Dus Nederland, ik word nooit een politica. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd.
Komt er toch nog wat goeds uit deze week, buiten mijn stage dagen om dan, die waren ook goed.
maandag 18 februari 2008
Het wordt druk op de markt
Gisterenavond kreeg ik een melding Google Allerts. Er was nog een site die zich meldt met Laatste Wensen. Mmmm, denk ik dat is in één maand tijd twee nieuwe instappers. Zou mijn idee ergens te traceren zijn? Ik doe er ook niet geheimzinnig over, dus het zou best kunnen. Ik praat er ook over om op deze manier meer invulling te kunnen geven aan wat ik op stapel heb staan.
Afgelopen week flink aan het modderen geweest met GCE. Het is, zoals ik vorige week al schreef, nogal schipperen met de tijd. En ik merk, als je niet genoeg afstand neemt, ga je zenuwachtig aan het euh... juist, modderen.
Voor deze week een planning gemaakt. Laptop mee, vanavond bij mijn schoondochter aan tafel maar eens even een flinke slag slaan. Het voordeel van gemodder is dat je wel weet hoe je het doen moet en vooral hoe je het niet doen moet.
Deze week gaat het geheel de lucht in, met een Google Adwards campagne er achteraan. En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren.
Wat deze week ook de lucht in gaat is de site van l' Escale BV. Jawel, het is zover. Woensdag ga ik langs de sitebouwer en wordt het geheel ge-upload op mijn hostingserver.
En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren. Ik heb nog een tegoedbon voor Google Adwards, kan ik nog een kleine advertentiecampagne opzetten voor l'Escale.
Bij mijn huidige opdrachtgever ben ik druk in de weer. Ik werk me drie slagen in het rond om iets neer te zetten waar mijn opvolger mee door kan. Vandaag zijn er weer gesprekken met kandidaten. Ik ben benieuwd. Vorige week wat CV's gezien waarbij ik van één wel een goed gevoel krijg.
Mijn huidige contract loopt tot 1 april. Zal krap worden met zaken regelen en opzegtermijn etc. om hier voor 1 april ook daadwerkelijk iemand te hebben zitten.
Zelf heb ik nog wel wat contacten gehad over werk, maar niets terug gehoord. Dat is dus niets geworden.
Afgelopen week heb ik heel weinig de radio aan gehad. Vanmorgen weer even, maar na een half uur maar uitgezet. Ik hoorde in die tijd twee maal hetzelfde langs komen. Vraag ik me af of we er zo gelukkiger van zijn geworden nu we weten dat 10 landen in oostelijke richting men elkaar de hersens inslaat. Of hoe de culturen in ander landen zijn. Ja, ik weet dat er nu veel mensen opstuiven. Het is toch prachtig te weten hoe anderen leven? Kan wel zijn, maar laat ze dan ook zo leven en plak niet onze normen op hun wereld. Wat wij in Nederland gewoon vinden is in Frankrijk "pas normale". En dan zitten we nog in Europa.
Vervolgens verwacht iederéén van elkaar dat de hele wereld voldoet aan hun standaard. Zo niet, dan deug je niet.
Naar mijn mening heb ik afgelopen week niet veel gemist op nieuwsgebied, tenminste het voelt zo.
Wat ik wel hoorde vanmorgen, dat er in de USA ..tig miljoen kilo vlees in beslag is genomen dat naar scholen zou gaan. Miljoenen kilo vlees..... ik werd er stil van. Zeker van de toevoeging dat het ook nog eens ging om dieren die mishandeld waren. Ik heb al eens vaker gedacht om geen vlees meer te eten. Volgens mij ga ik maar eens af en toe vlees eten en dan van de groene slager (dat is dan niet de kleur van het vlees) en als ik in Frankrijk ben af en toe wat wild. Dat heeft in volle tevredenheid in een natuurlijke omgeving kunnen leven. Bovendien is de jacht daar aan strenge regels onderworpen inclusief de controle daarop, dus een beetje ruig in het rond knallen is er niet bij.
Ook bij vis is er van alles mis. Dus als ik een haring hap voel ik me al schuldig.
Gekweekte vis schijnt ook niet goed te zijn. Leefomgeving vis, milieu etc.
Ik ga maar aan de bonen.
Ik ben benieuwd of mijn creatieve vriendin wat met mijn aanwijzingen heeft kunnen doen. En of ze al een idee heeft vormgegeven.
Op 9 maart gaan we samen naar een workshop communicatie Door het invullen van een enquete heb ik twee plaatsen gratis gekregen. En communiceren is toch de kracht die we allemaal moeten hebben. Daar draait de hele economie op. Moet je eens kijken wat er gebeurt als er miscommunicatie is. Alles loopt in het honderd. Of bewust niet communiceren, op korte termijn soms handig, maar blijkt op lange termijn vaak desastreus te zijn.
Dit bericht vrij snel tussen de middag gemaakt. Ik was gisteren dus aan het modderen en ben lichtelijk afgebrand om 21.30 naar bed gegaan. Maar omdat ik niet wil wachten tot vanavond met schrijven, mijn middagpauze hier maar even aan "opgeofferd".
Eigenlijk zou ik trouwens wel weer even een weekend naar Frankrijk willen. Maar ik heb bijna alles al weer volgepland tot ik met Pasen ga. Dan is het in ieder geval een paar dagen.
Vanmorgen sloeg de hooikoorts toe. 't Is weer vroeg dit jaar. Ik reageer op elke boom hebben ze uitgezocht. Maar ach, ik kan er wel mee leven.
Terwijl ik vanmorgen hier naar toe reed moest ik ook nog denken aan een gesprek dat ik afgelopen week had. Ik ben eigenlijk wel van het knuffelige, maar in deze maatschappij kom je niet verder dan het: hoi! als je binnenkomt. Eigenlijk zou ik mijn naaste omgeving wel altijd willen knuffelen maar heb ik een barrière omdat ik niemand wil "dwingen". Eigenlijk is het wel jammer. In Frankrijk als je elkeer een beetje kent groet je elkaar met handen geven (één maal per dag) en met vrouwen 2 zoenen op de wangen. Kan ervaren worden als overdreven (zie hierboven over normen) maar ik ervaar dat als heel plezierig.
Ik bedacht dat ik daar natuurlijk eerst zelf wel mee kan beginnen. Mijn zoons zijn ook meer de types van: hoi! Als ik daar nu eens mee begin? En mijn schoondochter? Kleindochter nodigt natuurlijk altijd al uit voor een knuffel.
A Hug a day keep the doctor away. Lijk me een mooie afsluiting voor deze keer.
Afgelopen week flink aan het modderen geweest met GCE. Het is, zoals ik vorige week al schreef, nogal schipperen met de tijd. En ik merk, als je niet genoeg afstand neemt, ga je zenuwachtig aan het euh... juist, modderen.
Voor deze week een planning gemaakt. Laptop mee, vanavond bij mijn schoondochter aan tafel maar eens even een flinke slag slaan. Het voordeel van gemodder is dat je wel weet hoe je het doen moet en vooral hoe je het niet doen moet.
Deze week gaat het geheel de lucht in, met een Google Adwards campagne er achteraan. En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren.
Wat deze week ook de lucht in gaat is de site van l' Escale BV. Jawel, het is zover. Woensdag ga ik langs de sitebouwer en wordt het geheel ge-upload op mijn hostingserver.
En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren. Ik heb nog een tegoedbon voor Google Adwards, kan ik nog een kleine advertentiecampagne opzetten voor l'Escale.
Bij mijn huidige opdrachtgever ben ik druk in de weer. Ik werk me drie slagen in het rond om iets neer te zetten waar mijn opvolger mee door kan. Vandaag zijn er weer gesprekken met kandidaten. Ik ben benieuwd. Vorige week wat CV's gezien waarbij ik van één wel een goed gevoel krijg.
Mijn huidige contract loopt tot 1 april. Zal krap worden met zaken regelen en opzegtermijn etc. om hier voor 1 april ook daadwerkelijk iemand te hebben zitten.
Zelf heb ik nog wel wat contacten gehad over werk, maar niets terug gehoord. Dat is dus niets geworden.
Afgelopen week heb ik heel weinig de radio aan gehad. Vanmorgen weer even, maar na een half uur maar uitgezet. Ik hoorde in die tijd twee maal hetzelfde langs komen. Vraag ik me af of we er zo gelukkiger van zijn geworden nu we weten dat 10 landen in oostelijke richting men elkaar de hersens inslaat. Of hoe de culturen in ander landen zijn. Ja, ik weet dat er nu veel mensen opstuiven. Het is toch prachtig te weten hoe anderen leven? Kan wel zijn, maar laat ze dan ook zo leven en plak niet onze normen op hun wereld. Wat wij in Nederland gewoon vinden is in Frankrijk "pas normale". En dan zitten we nog in Europa.
Vervolgens verwacht iederéén van elkaar dat de hele wereld voldoet aan hun standaard. Zo niet, dan deug je niet.
Naar mijn mening heb ik afgelopen week niet veel gemist op nieuwsgebied, tenminste het voelt zo.
Wat ik wel hoorde vanmorgen, dat er in de USA ..tig miljoen kilo vlees in beslag is genomen dat naar scholen zou gaan. Miljoenen kilo vlees..... ik werd er stil van. Zeker van de toevoeging dat het ook nog eens ging om dieren die mishandeld waren. Ik heb al eens vaker gedacht om geen vlees meer te eten. Volgens mij ga ik maar eens af en toe vlees eten en dan van de groene slager (dat is dan niet de kleur van het vlees) en als ik in Frankrijk ben af en toe wat wild. Dat heeft in volle tevredenheid in een natuurlijke omgeving kunnen leven. Bovendien is de jacht daar aan strenge regels onderworpen inclusief de controle daarop, dus een beetje ruig in het rond knallen is er niet bij.
Ook bij vis is er van alles mis. Dus als ik een haring hap voel ik me al schuldig.
Gekweekte vis schijnt ook niet goed te zijn. Leefomgeving vis, milieu etc.
Ik ga maar aan de bonen.
Ik ben benieuwd of mijn creatieve vriendin wat met mijn aanwijzingen heeft kunnen doen. En of ze al een idee heeft vormgegeven.
Op 9 maart gaan we samen naar een workshop communicatie Door het invullen van een enquete heb ik twee plaatsen gratis gekregen. En communiceren is toch de kracht die we allemaal moeten hebben. Daar draait de hele economie op. Moet je eens kijken wat er gebeurt als er miscommunicatie is. Alles loopt in het honderd. Of bewust niet communiceren, op korte termijn soms handig, maar blijkt op lange termijn vaak desastreus te zijn.
Dit bericht vrij snel tussen de middag gemaakt. Ik was gisteren dus aan het modderen en ben lichtelijk afgebrand om 21.30 naar bed gegaan. Maar omdat ik niet wil wachten tot vanavond met schrijven, mijn middagpauze hier maar even aan "opgeofferd".
Eigenlijk zou ik trouwens wel weer even een weekend naar Frankrijk willen. Maar ik heb bijna alles al weer volgepland tot ik met Pasen ga. Dan is het in ieder geval een paar dagen.
Vanmorgen sloeg de hooikoorts toe. 't Is weer vroeg dit jaar. Ik reageer op elke boom hebben ze uitgezocht. Maar ach, ik kan er wel mee leven.
Terwijl ik vanmorgen hier naar toe reed moest ik ook nog denken aan een gesprek dat ik afgelopen week had. Ik ben eigenlijk wel van het knuffelige, maar in deze maatschappij kom je niet verder dan het: hoi! als je binnenkomt. Eigenlijk zou ik mijn naaste omgeving wel altijd willen knuffelen maar heb ik een barrière omdat ik niemand wil "dwingen". Eigenlijk is het wel jammer. In Frankrijk als je elkeer een beetje kent groet je elkaar met handen geven (één maal per dag) en met vrouwen 2 zoenen op de wangen. Kan ervaren worden als overdreven (zie hierboven over normen) maar ik ervaar dat als heel plezierig.
Ik bedacht dat ik daar natuurlijk eerst zelf wel mee kan beginnen. Mijn zoons zijn ook meer de types van: hoi! Als ik daar nu eens mee begin? En mijn schoondochter? Kleindochter nodigt natuurlijk altijd al uit voor een knuffel.
A Hug a day keep the doctor away. Lijk me een mooie afsluiting voor deze keer.
zondag 10 februari 2008
Twee weken ertussen
De vaste lezers zullen me wellicht gemist hebben vorige week. Of heb ik nu te veel eigendunk?
Vorige week carnaval gevierd. Veel verklede mensen en veel lachende gezichten. Ik herken niets in de verhalen van gevechten en dergelijke. Misschien is Cuijk een uitzondering? Ouderwets carnaval, maar ook geconstateerd dat het wat terugloopt bij tien jaar geleden vergeleken. Hoewel de 11 kroegentocht 15.000 mensen trok dit jaar. Maar goed het is weer voorbij.
Bij mijn opdracht veel te doen. Intussen komen er weer sollicitatiegesprekken en mijn deadline is 1 april. De afgelopen twee weken al weer mogelijkheden aangeboden gekregen. Nog maar niet gedaan. Ik heb het gevoel dat de goede afspraak nog langs moet komen.
De 28e januari naar Eindhoven geweest om weer een inspirerende avond te hebben. Het blijft alleen lastig op tijd uit Assen weg te komen om dan om 18.00 uur in Eindhoven te zijn. Je doet er toch 2,5 uur over. Dus eigenlijk ben ik standaard een half uur te laat. Balen.
Ik heb alles doorgenomen voor deze 5e maand, nu moet ik het nog gaan uitvoeren. Morgen neem ik mijn laptop mee.
Nu ik twee dagen per week bij mijn kinderen overblijf ga ik toch tijd missen. Op maandag ben ik bezig met naar Eindhoven rijden of conferencecall van Resocard. Eerst ging ik ook nog naar mijn zus om haar te behandelen maar dat doe ik nu op donderdagavond. Maar door deze activiteiten kom ik toch langzamerhand in een chronisch tijdgebrek.
Onderweg, afgelopen week, zat ik er nog eens aan te denken. Het is niet zo dat het druk is, natuurlijk heb ik veel te doen. Maar daar heb ik geen last van. De last zit hem in de beperkte tijd.
Ik kom doorlopend twee uur per dag te kort. De woensdag is nu vrij maar die wordt weer ingevuld door contacten leggen of zoals komende week even voor de opdrachtgever mijn licht opsteken in Almere. Dus avonden zoals de maandag en donderdag waarop ik niets doe zijn een aanslag op de rest van de week.
Waarom neem je geen huishoudelijke hulp is de vraag die me vaak wordt gesteld. Da's een lastige, vindt maar eens iemand die je vertrouwd. Het zijn toch mijn spullen waar iemand anders in rond sjouwt.
Ik ga dus morgen eens een planning opstellen, wanneer ik wat ga doen. Op maandag neem ik de laptop mee omdat ik gegevens hierop heb die ik moet gebruiken. Sorry zoon, je zal het even zonder moeten doen op maandag.
Wat heb ik zoal meegekregen van de buitenwereld waar ik mijn voordeel mee kan doen? Wel, niet erg veel. Het nieuws werd vooral in beslag genomen door dat arrogante ventje uit Aruba.
En verder het spotje van de SP. Ik viel van mijn stoel van verbazing over de collectieve verontwaardiging.
Ten eerste wordt hiermee een heel rookgordijn gelegd over waar het nu eigenlijk om gaat. Je bent ouder, je kan niets meer en in plaats van dat je een vertrouwde hulp krijgt heb je iedere keer iemand anders voor de deur staan. Je mag wel je tandarts uitkiezen en je huisarts waar je je vertrouwd bij voelt. Maar niet iemand die je moet wassen en helpen. Elke dag weer.
Ten tweede vraag ik me af of een strippende jonge vrouw van twintig ook hetzelfde stof zou hebben doen opwaaien. Het blijft een lijf, en iedereen die nu twintig is, is over vijftig jaar zeventig met het daarbij behorende lijf. Waar hebben we het over??
Dit alles sterkt mij in de overtuiging dat ik met volgende ideeën die ik wil gaan uitwerken me op de ouder wordende mens moet richten. Iedereen heeft het over de vergrijzing, wat een woord. Het heeft de klank van aftakeling. Het beeld is nog steeds van ouderen zoals men dat in de jaren veertig had. Vroeg oud en moe door lichaamlijk hard werken. Dat is niet meer zo. Er zijn nog veel mensen die 40 jaar hard hebben gewerkt en toe zijn aan een leven van vrijheid. Ouderen van zeventig zijn vaak vitaal en kunnen nog veel. Dat wil niet zeggen dat ze moeten werken tot hun dood.
Toen ik net vergrijzing typte, vertypte ik me en werd het verrijzing. Ik zie meer in dat woord.
Ik ga dus naast de ontwikkeling van mijn Online Laatste Wensen Archief iets ontwikkelen waar de ouder wordende mens iets mee kan. Wie actieve ideeën heeft en die met me wil delen nodig ik hierbij van harte uit.
Ondertussen is de website van l' Escale bijna gereed en klaar om volgende week te testen. De mevrouw die dit voor me regelt heeft mijn foto's ook op de site geplaatst.
Volgende week, als alles goed gaat, kan ik hier een link neerzetten, zodat de liefhebbers wat meer kunnen zien over mijn bezigheden op interimgebied.
Komende week is de focus gericht op GCE. Dus komende zondag kan ik veel voortgang melden.
Intussen is er nog een concurrent op de markt gekomen. Dus zo langzamerhand mag ik wel opschieten voor er teveel komen!!
Ik houd mezelf maar voor: voor alles is een juiste tijd en een juiste plaats. Het helpt me om rustig te blijven.
Vorige week carnaval gevierd. Veel verklede mensen en veel lachende gezichten. Ik herken niets in de verhalen van gevechten en dergelijke. Misschien is Cuijk een uitzondering? Ouderwets carnaval, maar ook geconstateerd dat het wat terugloopt bij tien jaar geleden vergeleken. Hoewel de 11 kroegentocht 15.000 mensen trok dit jaar. Maar goed het is weer voorbij.
Bij mijn opdracht veel te doen. Intussen komen er weer sollicitatiegesprekken en mijn deadline is 1 april. De afgelopen twee weken al weer mogelijkheden aangeboden gekregen. Nog maar niet gedaan. Ik heb het gevoel dat de goede afspraak nog langs moet komen.
De 28e januari naar Eindhoven geweest om weer een inspirerende avond te hebben. Het blijft alleen lastig op tijd uit Assen weg te komen om dan om 18.00 uur in Eindhoven te zijn. Je doet er toch 2,5 uur over. Dus eigenlijk ben ik standaard een half uur te laat. Balen.
Ik heb alles doorgenomen voor deze 5e maand, nu moet ik het nog gaan uitvoeren. Morgen neem ik mijn laptop mee.
Nu ik twee dagen per week bij mijn kinderen overblijf ga ik toch tijd missen. Op maandag ben ik bezig met naar Eindhoven rijden of conferencecall van Resocard. Eerst ging ik ook nog naar mijn zus om haar te behandelen maar dat doe ik nu op donderdagavond. Maar door deze activiteiten kom ik toch langzamerhand in een chronisch tijdgebrek.
Onderweg, afgelopen week, zat ik er nog eens aan te denken. Het is niet zo dat het druk is, natuurlijk heb ik veel te doen. Maar daar heb ik geen last van. De last zit hem in de beperkte tijd.
Ik kom doorlopend twee uur per dag te kort. De woensdag is nu vrij maar die wordt weer ingevuld door contacten leggen of zoals komende week even voor de opdrachtgever mijn licht opsteken in Almere. Dus avonden zoals de maandag en donderdag waarop ik niets doe zijn een aanslag op de rest van de week.
Waarom neem je geen huishoudelijke hulp is de vraag die me vaak wordt gesteld. Da's een lastige, vindt maar eens iemand die je vertrouwd. Het zijn toch mijn spullen waar iemand anders in rond sjouwt.
Ik ga dus morgen eens een planning opstellen, wanneer ik wat ga doen. Op maandag neem ik de laptop mee omdat ik gegevens hierop heb die ik moet gebruiken. Sorry zoon, je zal het even zonder moeten doen op maandag.
Wat heb ik zoal meegekregen van de buitenwereld waar ik mijn voordeel mee kan doen? Wel, niet erg veel. Het nieuws werd vooral in beslag genomen door dat arrogante ventje uit Aruba.
En verder het spotje van de SP. Ik viel van mijn stoel van verbazing over de collectieve verontwaardiging.
Ten eerste wordt hiermee een heel rookgordijn gelegd over waar het nu eigenlijk om gaat. Je bent ouder, je kan niets meer en in plaats van dat je een vertrouwde hulp krijgt heb je iedere keer iemand anders voor de deur staan. Je mag wel je tandarts uitkiezen en je huisarts waar je je vertrouwd bij voelt. Maar niet iemand die je moet wassen en helpen. Elke dag weer.
Ten tweede vraag ik me af of een strippende jonge vrouw van twintig ook hetzelfde stof zou hebben doen opwaaien. Het blijft een lijf, en iedereen die nu twintig is, is over vijftig jaar zeventig met het daarbij behorende lijf. Waar hebben we het over??
Dit alles sterkt mij in de overtuiging dat ik met volgende ideeën die ik wil gaan uitwerken me op de ouder wordende mens moet richten. Iedereen heeft het over de vergrijzing, wat een woord. Het heeft de klank van aftakeling. Het beeld is nog steeds van ouderen zoals men dat in de jaren veertig had. Vroeg oud en moe door lichaamlijk hard werken. Dat is niet meer zo. Er zijn nog veel mensen die 40 jaar hard hebben gewerkt en toe zijn aan een leven van vrijheid. Ouderen van zeventig zijn vaak vitaal en kunnen nog veel. Dat wil niet zeggen dat ze moeten werken tot hun dood.
Toen ik net vergrijzing typte, vertypte ik me en werd het verrijzing. Ik zie meer in dat woord.
Ik ga dus naast de ontwikkeling van mijn Online Laatste Wensen Archief iets ontwikkelen waar de ouder wordende mens iets mee kan. Wie actieve ideeën heeft en die met me wil delen nodig ik hierbij van harte uit.
Ondertussen is de website van l' Escale bijna gereed en klaar om volgende week te testen. De mevrouw die dit voor me regelt heeft mijn foto's ook op de site geplaatst.
Volgende week, als alles goed gaat, kan ik hier een link neerzetten, zodat de liefhebbers wat meer kunnen zien over mijn bezigheden op interimgebied.
Komende week is de focus gericht op GCE. Dus komende zondag kan ik veel voortgang melden.
Intussen is er nog een concurrent op de markt gekomen. Dus zo langzamerhand mag ik wel opschieten voor er teveel komen!!
Ik houd mezelf maar voor: voor alles is een juiste tijd en een juiste plaats. Het helpt me om rustig te blijven.
zondag 27 januari 2008
Er komt schot in
Ik heb zojuist mijn probeersite op de blog "OnlineLaatsteWensenArchief" gezet.
Vorige week al heftig mijn Landingpage omgebouwd naar een LandingpagePlus. Vandaag in de weer geweest om een domeinnaam met hosting te regelen.
Ik heb een abonnement genomen voor een half jaar op AWeber. Dat gaat ook via GCE en daarmee kun je antwoordformulieren aan je site koppelen. Ben me nog helemaal aan het verdiepen in de materie. Als het meezit heb ik dat vanavond ook op het netvlies.
Nu moeten nog alle instanties de aanvragen verwerken en kan ik het geheel komende maand in de lucht hebben.
Morgenavond is er weer een bijeenkomst in Eindhoven waar we de 5e maand ingaan met elkaar.
Afgelopen week nog een coachingsgesprek van GCE gehad waarbij bleek dat ik veel te veel zelf doe. Ja, ...... ooit had ik mijn creatieve vriendin als mijn rechterhand toen we in dezelfde werkomgeving actief waren. Daarna heb ik alleen nog maar meegemaakt dat je alles zelf moet doen. Alsof managementondersteuning de grootst mogelijke onzin is. Dan wordt de overhead zo groot. Als ik mijn uurtarief als interimmanager reken en dan zie wat ik zelf doe, dan denk ik wel eens: duur kopietje, duur briefje etc.
Wat ik er mee zeggen wil, ik heb dus afgeleerd om bepaalde zaken bij iemand anders te leggen. Nu HEB ik een, nee twee, ondersteuners en doe ik nog alles zelf. Dus heren, jullie gaan het druk krijgen de komende tijd.
Afgelopen week genoten van mijn hybride auto. Je hoort het apparaat niet lopen. En al die snufjes erin, zucht, ik voel me vreselijk verwend. U zult zeggen, je betaalt er voor. Jawel maar ik voel me door mezelf verwend. Wat mij opvalt na 5 maanden voor mezelf te werken is het gevoel van grote dankbaarheid voor alles en de drive om aan het werk te gaan. Het gaat meer als een roeping voelen dan als een plicht. Voor dat nu iedereen begint te protesteren, jawel, ik heb ook wel eens een gevoel dat ik liever nog even op bed wil blijven liggen.
De opdracht die ik op dit moment heb is natuurlijk ook wel iets wat naar mijn hart is. En dat is dan het voordeel als je net voor jezelf bezig bent.
Komend weekend barst het carnaval weer los. Kijkend naar mijn dure tijd (geleerd in les 4 van GCE over timemanagement) denk ik dus dat ik op maandag en dinsdag maar aan het werk ga. Bovendien staat er toch een concept afspraak op maandag die wel erg belangrijk is. En een afspraak op dinsdag waar al twee niet bij aanwezig kunnen zijn wegens gebitproblemen.
Daarnaast wil mijn man wel graag naar huis 's avonds omdat hij de hond niet mee wil nemen naar Cuijk.
Nou ja, ik heb wel eens vaker lastig gezeten met carnaval. Ik ga liever wat langer met Pasen.
Afgelopen woensdag, mijn vrije dag, op acquisitiebezoek geweest. Prettig gesprek gehad, prettige mensen. Hopenlijk komen hier nog leuke opdrachten uit voort. In Assen afgesproken tot 1 april en hopelijk voor Assen komt er dan iemand voor vast. Ik denk dat ik veel dingen al goed in de steigers heb staan op 1 april, daar werk ik in ieder geval wel op hoog tempo naar toe. Maar veel dingen hangen ook af van hoe andere mensen erop willen anticiperen en dat heb ik niet in de hand. De wil is er wel, daar kun je niets van zeggen.
De laatste tijd blijven er niet veel overpeinzingen in mijn hoofd hangen. Te weinig files, haha.
Als je gewoon kan doorzoeven, luisterend naar de radio, komt er niet veel naar boven. Daarnaast geeft het nieuws ook niet veel inspiratie. De film van Wilders, de kredietcrises in Amerika dat is wel de hoofdmoot. Waarbij ik luisterende naar Rob Trip, 's morgens vanaf 6 uur, me toch verbaas over de interviewtechnieken. Er zijn mensen die uitleggen dat het vooral een probleem van de banken is en dat op zich de economie gewoon goed loopt. Maar ze blijven dan doorzeuren over resessie en trachten het de econoom te laten zeggen.
Volgens mij heeft het allemaal veel weg van het elkaar aanpraten. Zeg maar eens een dag op kantoor tegen iemand dat hij er slecht uit ziet. Krijg je griep? Voel je je wel lekker? Gaat het wel? Stug volhouden en de volgende dag is hij ziek, griep. Dit werkt naar mijn idee in het groot ook.
Uiteraard springen journalisten er bovenop. Sensatie!!
Vorige week niet toegekomen aan het stukje voor mijn website. Dat ga ik straks nog doen. Vanavond nog verder met module 4 van GCE. Ook nog geen datum geprikt met mijn creatieve vriendin we hebben zelfs niet gebeld. Ik heb wel gemaild, maar ik denk dat ze ook even druk is op dit moment. Komende week wellicht.
Ik heb mijn agenda al ingedeeld voor module 4 afmaken en met module 5 verder.
Tussendoor nog wat huishouden, boodschappen en meer van dat gesnor.
Donderdagavond mag ik oppassen op mijn kleindochter wat ik een heel leuke bezigheid vind, zolang ze op is tenminste, want als ze op bed ligt hoor je haar niet meer. Dat kind leeft zo intens, als ze 's avonds haar bed ziet is ze binnen 3 minuten in dromenland.
Maar als ze slaapt kan ik veel doen.
En zo schuiven we de nieuwe week weer in waarbij ik mij voor ogen houd dat ik de dingen doe, die ik graag wil doen en de stelregel heb: wat jij, over mij denkt, is mijn zaak niet.
Vorige week al heftig mijn Landingpage omgebouwd naar een LandingpagePlus. Vandaag in de weer geweest om een domeinnaam met hosting te regelen.
Ik heb een abonnement genomen voor een half jaar op AWeber. Dat gaat ook via GCE en daarmee kun je antwoordformulieren aan je site koppelen. Ben me nog helemaal aan het verdiepen in de materie. Als het meezit heb ik dat vanavond ook op het netvlies.
Nu moeten nog alle instanties de aanvragen verwerken en kan ik het geheel komende maand in de lucht hebben.
Morgenavond is er weer een bijeenkomst in Eindhoven waar we de 5e maand ingaan met elkaar.
Afgelopen week nog een coachingsgesprek van GCE gehad waarbij bleek dat ik veel te veel zelf doe. Ja, ...... ooit had ik mijn creatieve vriendin als mijn rechterhand toen we in dezelfde werkomgeving actief waren. Daarna heb ik alleen nog maar meegemaakt dat je alles zelf moet doen. Alsof managementondersteuning de grootst mogelijke onzin is. Dan wordt de overhead zo groot. Als ik mijn uurtarief als interimmanager reken en dan zie wat ik zelf doe, dan denk ik wel eens: duur kopietje, duur briefje etc.
Wat ik er mee zeggen wil, ik heb dus afgeleerd om bepaalde zaken bij iemand anders te leggen. Nu HEB ik een, nee twee, ondersteuners en doe ik nog alles zelf. Dus heren, jullie gaan het druk krijgen de komende tijd.
Afgelopen week genoten van mijn hybride auto. Je hoort het apparaat niet lopen. En al die snufjes erin, zucht, ik voel me vreselijk verwend. U zult zeggen, je betaalt er voor. Jawel maar ik voel me door mezelf verwend. Wat mij opvalt na 5 maanden voor mezelf te werken is het gevoel van grote dankbaarheid voor alles en de drive om aan het werk te gaan. Het gaat meer als een roeping voelen dan als een plicht. Voor dat nu iedereen begint te protesteren, jawel, ik heb ook wel eens een gevoel dat ik liever nog even op bed wil blijven liggen.
De opdracht die ik op dit moment heb is natuurlijk ook wel iets wat naar mijn hart is. En dat is dan het voordeel als je net voor jezelf bezig bent.
Komend weekend barst het carnaval weer los. Kijkend naar mijn dure tijd (geleerd in les 4 van GCE over timemanagement) denk ik dus dat ik op maandag en dinsdag maar aan het werk ga. Bovendien staat er toch een concept afspraak op maandag die wel erg belangrijk is. En een afspraak op dinsdag waar al twee niet bij aanwezig kunnen zijn wegens gebitproblemen.
Daarnaast wil mijn man wel graag naar huis 's avonds omdat hij de hond niet mee wil nemen naar Cuijk.
Nou ja, ik heb wel eens vaker lastig gezeten met carnaval. Ik ga liever wat langer met Pasen.
Afgelopen woensdag, mijn vrije dag, op acquisitiebezoek geweest. Prettig gesprek gehad, prettige mensen. Hopenlijk komen hier nog leuke opdrachten uit voort. In Assen afgesproken tot 1 april en hopelijk voor Assen komt er dan iemand voor vast. Ik denk dat ik veel dingen al goed in de steigers heb staan op 1 april, daar werk ik in ieder geval wel op hoog tempo naar toe. Maar veel dingen hangen ook af van hoe andere mensen erop willen anticiperen en dat heb ik niet in de hand. De wil is er wel, daar kun je niets van zeggen.
De laatste tijd blijven er niet veel overpeinzingen in mijn hoofd hangen. Te weinig files, haha.
Als je gewoon kan doorzoeven, luisterend naar de radio, komt er niet veel naar boven. Daarnaast geeft het nieuws ook niet veel inspiratie. De film van Wilders, de kredietcrises in Amerika dat is wel de hoofdmoot. Waarbij ik luisterende naar Rob Trip, 's morgens vanaf 6 uur, me toch verbaas over de interviewtechnieken. Er zijn mensen die uitleggen dat het vooral een probleem van de banken is en dat op zich de economie gewoon goed loopt. Maar ze blijven dan doorzeuren over resessie en trachten het de econoom te laten zeggen.
Volgens mij heeft het allemaal veel weg van het elkaar aanpraten. Zeg maar eens een dag op kantoor tegen iemand dat hij er slecht uit ziet. Krijg je griep? Voel je je wel lekker? Gaat het wel? Stug volhouden en de volgende dag is hij ziek, griep. Dit werkt naar mijn idee in het groot ook.
Uiteraard springen journalisten er bovenop. Sensatie!!
Vorige week niet toegekomen aan het stukje voor mijn website. Dat ga ik straks nog doen. Vanavond nog verder met module 4 van GCE. Ook nog geen datum geprikt met mijn creatieve vriendin we hebben zelfs niet gebeld. Ik heb wel gemaild, maar ik denk dat ze ook even druk is op dit moment. Komende week wellicht.
Ik heb mijn agenda al ingedeeld voor module 4 afmaken en met module 5 verder.
Tussendoor nog wat huishouden, boodschappen en meer van dat gesnor.
Donderdagavond mag ik oppassen op mijn kleindochter wat ik een heel leuke bezigheid vind, zolang ze op is tenminste, want als ze op bed ligt hoor je haar niet meer. Dat kind leeft zo intens, als ze 's avonds haar bed ziet is ze binnen 3 minuten in dromenland.
Maar als ze slaapt kan ik veel doen.
En zo schuiven we de nieuwe week weer in waarbij ik mij voor ogen houd dat ik de dingen doe, die ik graag wil doen en de stelregel heb: wat jij, over mij denkt, is mijn zaak niet.
zondag 20 januari 2008
Zweetdruppels
Het valt niet mee allemaal. Ik wil niet klagen hoor maar ik heb dit weekend behoorlijk zitten zwoegen. Veel dingen moest ik opnieuw doen. Ik had één en ander niet meer kunnen opslaan toen de laptop het begaf. Dus daar ben ik vandaag flink mee aan het vrotten geweest.
Op zich niet verkeerd omdat je het dan nog weer een keer doet, nog een keer je in de materie moet verdiepen. Maar ik heb de schouders nu wel vast zitten.
Het eerste wat ik zo ga doen, is de tafel die ik als bureau gebruik, helemaal schoonmaken. Alles wat ik wil doen, nog eens doorlezen. En dan woensdag weer verder.
Het afgelopen weekend heb ik met tussenpauzes, me volledig in de GCE gestort. Je wordt op laatste helemaal blind voor waar je mee bezig bent, dus dan is het handig als er nog zo iets als was en stofzuiger etc. Ik heb een tik, ik kan niet werken als het een rotzooi is. Dus alles moet aan kant en dan kan ik wat doen. Soms zie ik tijdens een opdracht tijdelijke collega's in een ontzettende chaos zitten. Daar krijg ik dan de rillingen van. Maar ieder zijn meug denk ik dan maar.
Zeker is dat het bij mij zo niet werkt. De landingspage is weer gereed, maar ik zit te worstelen met de keywords. Zoals gezegd ben ik er nu even blind voor dus ik stop maar eens.
Naast dit website gebeuren wil ik ook nog even wat dingen voor echte ontspanning doen en wil ik voor morgen in Assen nog wat voorbereiden. Daar heb ik vrijdag behoorlijk door kunnen pezen en veel dingen kunnen afwerken en voorbereiden. Maar ik heb twee dingen waar ik echt de diepte voor in moet en dat heb ik even laten liggen.
Deze week heb ik een massagetafel besteld. Als het goed is komen ze die woensdagmiddag brengen. Kan ik gaan oefenen als de cursus losbrand. Ik moet zo ook nog een paar boeken bestellen want theorie zit er ook bij.
Afgelopen woensdag is mijn nieuwe leaseauto afgeleverd. En hybride dus. Ik ben benieuwd of die nu veel goedkoper in gebruik is dan een gewone benzineauto. Er zitten veel snufjes op. Zucht, weer een handleiding doorlezen. Toch wel handig als je weet waar de mistachterlampen zitten bijvoorbeeld. Of waarom het licht niet aangaat als de deur opengaat. Blijken er twee lampen in te zitten. Eén net achter de voorstoelen, dat is dat bewuste lanpje. Terwijl ik heftig naar knopjes heb zitten zoeken aan de voorkant. dat zijn de leeslampen, dus die doe je uit of aan maar hebben niets met de deur te maken.
Maar goed, volgens mij weet ik nu hoe alles werkt.
Vrijdagavond met een vriendin zitten bomen en we kwamen tot het idee om zondagmiddag een uur of twee met haar paarden naar het bos te gaan. Leuke onderbreking van een weekend computeren. Maar zaterdag motregende het de hele dag en vanmorgen hebben we maar besloten door te gaan met waar we mee bezig waren. De kans is 100% aanwezig dat het een glibberige modderboel is in het bos en dat we dan ook nog eens behoorlijk vies zouden worden. Beide zaken vonden we niet aanlokkelijk. Maar, wat in het vat zit verzuurt niet.
Zoonlief zit nog met een gebroken enkel en gescheurde enkelbanden te kijken. Het gaat beter maar het houdt niet over. Nu ik de hele tijd achter de laptop zit bekijkt hij alle zenders op de tv die er te vinden zijn. Veel sport met tussendoor films. Ik verbaas me daar over. Het flippert tussen 4 zenders heen en weer en kijkt op die manier naar verschillende uitzendingen. Komt bij mij natuurlijk direct de vraag op: zijn die uitzendingen nu zo langdradig dat je met 4 minuten kijken per zender alles kan bijhouden?
Straks ga ik mijn websitetekst nog maken en dan kan dat vanavond nog naar de websitebouwer.
Ik dacht het maar opnieuw op te zetten volgens de tips van GCE. Ongetwijfeld gaat de site er dan anders uitzien dan de gemiddelde site. Morgen iemand vragen om wat foto's te maken zodat ik er ook nog wat actueel op kom te staan.
Ik had nog beloofd een filmpje in dit theater te doen van de sneeuw op tweede kerstdag. Na het schrijven van deze blog voor deze week zal ik eens zien of dat gaat lukken. Ik kijk, nog steeds, met veel plezier terug op de afgelopen feestdagenvakantie.
Begin februari barst het carnaval weer los. Een apart verhaal als je in het noorden werkt. Dan is er heel wat uit te leggen. Toen ik vorige week bij de pronkzitting was werd ik weer helemaal gegrepen door de sfeer. Na een week denk ik dan weer, ach ik ga alleen het weekend. Er is nog zoveel te doen. Daarna denk ik weer, ach laat ik nou maar gewoon de hele carnaval doen. Elf kroegetocht op dinsdag is toch altijd weer een belevenis.
Volgens mij ga ik maar op mijn gevoel af en wacht ik maar af. Ik kan altijd zondagavond terug.
Verder heb ik niet veel ideeën meer gehad. Niet uit eigen geest en niet uit iemand anders brein. Wel loop ik regelmatig te kijken of ik kansen zie. Een besluit is om deze week me meer op het internet te storten om te zoeken naar trends en daar weer de niche in te ontdekken.
Op zich niet verkeerd omdat je het dan nog weer een keer doet, nog een keer je in de materie moet verdiepen. Maar ik heb de schouders nu wel vast zitten.
Het eerste wat ik zo ga doen, is de tafel die ik als bureau gebruik, helemaal schoonmaken. Alles wat ik wil doen, nog eens doorlezen. En dan woensdag weer verder.
Het afgelopen weekend heb ik met tussenpauzes, me volledig in de GCE gestort. Je wordt op laatste helemaal blind voor waar je mee bezig bent, dus dan is het handig als er nog zo iets als was en stofzuiger etc. Ik heb een tik, ik kan niet werken als het een rotzooi is. Dus alles moet aan kant en dan kan ik wat doen. Soms zie ik tijdens een opdracht tijdelijke collega's in een ontzettende chaos zitten. Daar krijg ik dan de rillingen van. Maar ieder zijn meug denk ik dan maar.
Zeker is dat het bij mij zo niet werkt. De landingspage is weer gereed, maar ik zit te worstelen met de keywords. Zoals gezegd ben ik er nu even blind voor dus ik stop maar eens.
Naast dit website gebeuren wil ik ook nog even wat dingen voor echte ontspanning doen en wil ik voor morgen in Assen nog wat voorbereiden. Daar heb ik vrijdag behoorlijk door kunnen pezen en veel dingen kunnen afwerken en voorbereiden. Maar ik heb twee dingen waar ik echt de diepte voor in moet en dat heb ik even laten liggen.
Deze week heb ik een massagetafel besteld. Als het goed is komen ze die woensdagmiddag brengen. Kan ik gaan oefenen als de cursus losbrand. Ik moet zo ook nog een paar boeken bestellen want theorie zit er ook bij.
Afgelopen woensdag is mijn nieuwe leaseauto afgeleverd. En hybride dus. Ik ben benieuwd of die nu veel goedkoper in gebruik is dan een gewone benzineauto. Er zitten veel snufjes op. Zucht, weer een handleiding doorlezen. Toch wel handig als je weet waar de mistachterlampen zitten bijvoorbeeld. Of waarom het licht niet aangaat als de deur opengaat. Blijken er twee lampen in te zitten. Eén net achter de voorstoelen, dat is dat bewuste lanpje. Terwijl ik heftig naar knopjes heb zitten zoeken aan de voorkant. dat zijn de leeslampen, dus die doe je uit of aan maar hebben niets met de deur te maken.
Maar goed, volgens mij weet ik nu hoe alles werkt.
Vrijdagavond met een vriendin zitten bomen en we kwamen tot het idee om zondagmiddag een uur of twee met haar paarden naar het bos te gaan. Leuke onderbreking van een weekend computeren. Maar zaterdag motregende het de hele dag en vanmorgen hebben we maar besloten door te gaan met waar we mee bezig waren. De kans is 100% aanwezig dat het een glibberige modderboel is in het bos en dat we dan ook nog eens behoorlijk vies zouden worden. Beide zaken vonden we niet aanlokkelijk. Maar, wat in het vat zit verzuurt niet.
Zoonlief zit nog met een gebroken enkel en gescheurde enkelbanden te kijken. Het gaat beter maar het houdt niet over. Nu ik de hele tijd achter de laptop zit bekijkt hij alle zenders op de tv die er te vinden zijn. Veel sport met tussendoor films. Ik verbaas me daar over. Het flippert tussen 4 zenders heen en weer en kijkt op die manier naar verschillende uitzendingen. Komt bij mij natuurlijk direct de vraag op: zijn die uitzendingen nu zo langdradig dat je met 4 minuten kijken per zender alles kan bijhouden?
Straks ga ik mijn websitetekst nog maken en dan kan dat vanavond nog naar de websitebouwer.
Ik dacht het maar opnieuw op te zetten volgens de tips van GCE. Ongetwijfeld gaat de site er dan anders uitzien dan de gemiddelde site. Morgen iemand vragen om wat foto's te maken zodat ik er ook nog wat actueel op kom te staan.
Ik had nog beloofd een filmpje in dit theater te doen van de sneeuw op tweede kerstdag. Na het schrijven van deze blog voor deze week zal ik eens zien of dat gaat lukken. Ik kijk, nog steeds, met veel plezier terug op de afgelopen feestdagenvakantie.
Begin februari barst het carnaval weer los. Een apart verhaal als je in het noorden werkt. Dan is er heel wat uit te leggen. Toen ik vorige week bij de pronkzitting was werd ik weer helemaal gegrepen door de sfeer. Na een week denk ik dan weer, ach ik ga alleen het weekend. Er is nog zoveel te doen. Daarna denk ik weer, ach laat ik nou maar gewoon de hele carnaval doen. Elf kroegetocht op dinsdag is toch altijd weer een belevenis.
Volgens mij ga ik maar op mijn gevoel af en wacht ik maar af. Ik kan altijd zondagavond terug.
Verder heb ik niet veel ideeën meer gehad. Niet uit eigen geest en niet uit iemand anders brein. Wel loop ik regelmatig te kijken of ik kansen zie. Een besluit is om deze week me meer op het internet te storten om te zoeken naar trends en daar weer de niche in te ontdekken.
Met mij creatieve vriendin ga ik via mail vanavond nog een datum zien te prikken, zodat we een fysiek bijeenkomst hebben om te kijken hoe we haar idee, waar ze het meeste voor voelt, handen en voeten te geven.
Sommige mensen vragen me of het allemaal wel mogelijk is. ik geloof er heilig in.
Eén van de spreuken die me het dichtst bij het hart zit: als je denkt dat iets onmogelijk is, de mogelijkheid moet openlaten dat het toch mogelijk is.
ps: het uploaden van de video ging niet lukken.
maandag 14 januari 2008
De eerste maand
Ja, Januari al weer. De eerste maand van het jaar. En die is al weer voor de helft om. De eerste week al weer druk in de weer in Assen. De sollicitant is het niet geworden, zodat de opdracht wordt uitgebreid naar vier dagen per week. En tot, naar het zich laat aanzien in iedergeval 1 april. Nee, geen grap.Daar ben ik dus nog even druk mee. Alle potentiële opdrachtgevers moeten nog even geduld hebben voor ze me mogen inhuren.
Verder heb ik mijn belofte ingevuld en contact gelegd met mijn creatieve vriendin over haar mogelijkheden. We moeten nog een datum plannen om fysiek bij elkaar te gaan zitten, maar het begin is er.
Voor mijn eigen toko had ik heel handig backup's gemaakt van mijn laptop die op instorten stond. Mijn nieuwe laptop heeft Windows Vista met een mailsysteem dat mijn outlook weigerde te importeren.Dus ik ben redelijk veel mails kwijt, vooral van GCE, met handige tips en trics en informatie. Gelukkig kreeg ik support en de gegevens weer doorgemaild van X- sitepro. Kon ik weer verder met mijn landingspage+.
Het komende weekend heb ik helemaal geblokt voor dit feest. Vanaf zaterdagmorgen tot zondagavond is het uitsluitend GCE.
Het idee wat ik heb uitgewerkt kan ik nog steeds volledig achterstaan. Ik zie het helemaal voor me. Terwijl ik dagelijks onderweg ben ontdek ik al denkende weer nieuwe mogelijkheden die toegevoegd kunnen worden.
Je kan natuurlijk alles "klaarzetten" voor de klant. Die gaat winkelen tussen alle mogelijkheden. Omdat de site altijd toegankelijk blijft kan het boodschappenmandje steeds verwisseld worden.
De kunst is denk ik om te laten zien, dat nadenken over je uitvaart en hoe je alles geregeld wilt hebben, niet zoiets is als doemdenken. Maar iets wat is van deze tijd. Je verzekert wel het gebeuren, maar hoe het gebeurt wil je niet over nadenken. Niet zo leuk voor de achterblijvers.
Verder heb ik de laatste tijd wel meer problemen met electronica. Vanavond dook ik in een conference call over de Resocard. Vervolgens wilde de (dec)telefoon niet. Mijn schoondochter deed de Sint Vitusdans omdat het apparaat regelmatig uitvalt.
Ik log in op het scherm en heb dat nog twee maal gedaan omdat ik er steeds uitgewerkt werd. Dus ik heb uiteindelijk een conference call gehad met beeld en zonder geluid.
De resocard is trouwens een geweldig stukje techniek dat je lichaam helpt en ondersteunt. Het heeft zijn oorsprong in de bio-resonansie en bio-energetica en werkt op celniveau.
Wil je er meer van weten kijk dan even op http://www.gezondheid-ondersteuning.nl/ Ik gebruik zelf regelmatig een strip en merk het verschil. Vooral de strip energy werkte zo goed dat ik hem maar een paar dagen heb afgedaan omdat ik door het huis stuiterde. Het hielp iets te goed.
Afgelopen zondagmiddag zijn we met een groep vrienden uit Cuijk naar de pronkzitting aldaar geweest. Voor wie niet weet wat een pronkzitting is: dat zijn optredens van amateurs als voorloper van het carnaval.
In Cuijk heet de carnavalsvereniging (stichting moet ik eigenlijk zeggen) De Nölers. Er worden in de schouwburg vier voorstellingen gegeven over twee weekenden. Je praat dan over zes uur puur amusement. Amateurs ja, maar van hoog niveau. De buuts zijn natuurlijk de juweeltjes van de avond. Kortom, ik heb genoten van 16.00 uur tot 22.00 uur. En toen nog naar huis. Om 23.30 ging het licht uit, letterlijk.
Echter.... om vijf uur ging de wekker weer. Maar als je eenmaal weer in de running bent gaat het weer.
Dan heb ik deze week nog twee dingen die ik ernstig moet gaan doen. De spullen voor de accountant gereed leggen voor onze afspraak en de tekst voor mijn bussines-site voltooien. De mevrouw die dit voor me doet had me eind van het jaar gepord, maar toen kreeg ik het niet allemaal geregeld.
En de accountant moet de jaarcijfers van mijn BV deponeren. Eigenlijk doe ik dat, maar feitelijk doet hij dat.
Morgenavond ga ik naar een vriendin die de gevolgen van het ouder worden bij mij vakkundig te lijf gaat. Onbegonnen werk natuurlijk, de natuur gaat zijn eigen gang, maar ik mag graag tegensputteren.
Dan heb ik weer een rit naar Cuijk. Ja, alweer.
Eerst moet ik morgenmiddag na het werk mijn oudste zoon vanuit het noorden weer naar huis transporteren. Hij heeft zijn enkel gebroken en zijn banden gescheurd en beweegt zicht voort met krukken. Autorijden is verboden (uiteraard), maar voordat hij dat wist, is hij tussen kerst en oud en nieuw naar Noorwegen gereden. In het ziekenhuis hier was meegedeeld dat zijn enkelbanden gekneusd waren. Toen zijn been dikker werd vonden vrienden in Noorwegen het toch verstandiger daar eens naar het ziekenhuis te gaan. Na enkele foto's bleek een dubbele breuk zichtbaar te zijn en men wist daar te vertellen dat de banden gescheurd waren.
Gelukkig had hij een goede verzekering en een broer die hem wel wilde gaan ophalen. Die is met het vliegtuig heen gegaan en hem de volgende dag terug gereden. Het was wat zwaar weer dus de overtocht per boot was nogal schommelig. Dat was dus een aardig probleem als je twee krukken en één been ter beschikking hebt. Maar hij is weer thuis en laat zich van huis naar het noorden en van het noorden naar huis rijden. Moe moet er toch werken, toch?
Intussen bepeins ik onderweg nog meer plannen voor nieuwe ondernemingen. Bij de volgende bijeenkomst ga ik eens wat contacten leggen met ondernemers uit mijn groep. We willen jointventures, en misschien kan ik voor sommige mensen wat betekenen.
Er zijn ook best fysieke dingen die ik via een site wil promoten, maar dan eigenlijk via een site van mij met een verbinding waar het product vandaan komt.
Dus je koopt een boek bij mij, maar hij wordt verstuurd vanuit een centraal magazijn. Ik zou niet weten waar ik goederen op moest slaan. Maar dat kan nog komen natuurlijk, alles gaat met kleine stapjes vooruit, ook denkprocessen.
Als iets onmogelijk lijkt, houdt dan de deur op een kier voor de mogelijkheid, dat het toch mogelijk is.
Verder heb ik mijn belofte ingevuld en contact gelegd met mijn creatieve vriendin over haar mogelijkheden. We moeten nog een datum plannen om fysiek bij elkaar te gaan zitten, maar het begin is er.
Voor mijn eigen toko had ik heel handig backup's gemaakt van mijn laptop die op instorten stond. Mijn nieuwe laptop heeft Windows Vista met een mailsysteem dat mijn outlook weigerde te importeren.Dus ik ben redelijk veel mails kwijt, vooral van GCE, met handige tips en trics en informatie. Gelukkig kreeg ik support en de gegevens weer doorgemaild van X- sitepro. Kon ik weer verder met mijn landingspage+.
Het komende weekend heb ik helemaal geblokt voor dit feest. Vanaf zaterdagmorgen tot zondagavond is het uitsluitend GCE.
Het idee wat ik heb uitgewerkt kan ik nog steeds volledig achterstaan. Ik zie het helemaal voor me. Terwijl ik dagelijks onderweg ben ontdek ik al denkende weer nieuwe mogelijkheden die toegevoegd kunnen worden.
Je kan natuurlijk alles "klaarzetten" voor de klant. Die gaat winkelen tussen alle mogelijkheden. Omdat de site altijd toegankelijk blijft kan het boodschappenmandje steeds verwisseld worden.
De kunst is denk ik om te laten zien, dat nadenken over je uitvaart en hoe je alles geregeld wilt hebben, niet zoiets is als doemdenken. Maar iets wat is van deze tijd. Je verzekert wel het gebeuren, maar hoe het gebeurt wil je niet over nadenken. Niet zo leuk voor de achterblijvers.
Verder heb ik de laatste tijd wel meer problemen met electronica. Vanavond dook ik in een conference call over de Resocard. Vervolgens wilde de (dec)telefoon niet. Mijn schoondochter deed de Sint Vitusdans omdat het apparaat regelmatig uitvalt.
Ik log in op het scherm en heb dat nog twee maal gedaan omdat ik er steeds uitgewerkt werd. Dus ik heb uiteindelijk een conference call gehad met beeld en zonder geluid.
De resocard is trouwens een geweldig stukje techniek dat je lichaam helpt en ondersteunt. Het heeft zijn oorsprong in de bio-resonansie en bio-energetica en werkt op celniveau.
Wil je er meer van weten kijk dan even op http://www.gezondheid-ondersteuning.nl/ Ik gebruik zelf regelmatig een strip en merk het verschil. Vooral de strip energy werkte zo goed dat ik hem maar een paar dagen heb afgedaan omdat ik door het huis stuiterde. Het hielp iets te goed.
Afgelopen zondagmiddag zijn we met een groep vrienden uit Cuijk naar de pronkzitting aldaar geweest. Voor wie niet weet wat een pronkzitting is: dat zijn optredens van amateurs als voorloper van het carnaval.
In Cuijk heet de carnavalsvereniging (stichting moet ik eigenlijk zeggen) De Nölers. Er worden in de schouwburg vier voorstellingen gegeven over twee weekenden. Je praat dan over zes uur puur amusement. Amateurs ja, maar van hoog niveau. De buuts zijn natuurlijk de juweeltjes van de avond. Kortom, ik heb genoten van 16.00 uur tot 22.00 uur. En toen nog naar huis. Om 23.30 ging het licht uit, letterlijk.
Echter.... om vijf uur ging de wekker weer. Maar als je eenmaal weer in de running bent gaat het weer.
Dan heb ik deze week nog twee dingen die ik ernstig moet gaan doen. De spullen voor de accountant gereed leggen voor onze afspraak en de tekst voor mijn bussines-site voltooien. De mevrouw die dit voor me doet had me eind van het jaar gepord, maar toen kreeg ik het niet allemaal geregeld.
En de accountant moet de jaarcijfers van mijn BV deponeren. Eigenlijk doe ik dat, maar feitelijk doet hij dat.
Morgenavond ga ik naar een vriendin die de gevolgen van het ouder worden bij mij vakkundig te lijf gaat. Onbegonnen werk natuurlijk, de natuur gaat zijn eigen gang, maar ik mag graag tegensputteren.
Dan heb ik weer een rit naar Cuijk. Ja, alweer.
Eerst moet ik morgenmiddag na het werk mijn oudste zoon vanuit het noorden weer naar huis transporteren. Hij heeft zijn enkel gebroken en zijn banden gescheurd en beweegt zicht voort met krukken. Autorijden is verboden (uiteraard), maar voordat hij dat wist, is hij tussen kerst en oud en nieuw naar Noorwegen gereden. In het ziekenhuis hier was meegedeeld dat zijn enkelbanden gekneusd waren. Toen zijn been dikker werd vonden vrienden in Noorwegen het toch verstandiger daar eens naar het ziekenhuis te gaan. Na enkele foto's bleek een dubbele breuk zichtbaar te zijn en men wist daar te vertellen dat de banden gescheurd waren.
Gelukkig had hij een goede verzekering en een broer die hem wel wilde gaan ophalen. Die is met het vliegtuig heen gegaan en hem de volgende dag terug gereden. Het was wat zwaar weer dus de overtocht per boot was nogal schommelig. Dat was dus een aardig probleem als je twee krukken en één been ter beschikking hebt. Maar hij is weer thuis en laat zich van huis naar het noorden en van het noorden naar huis rijden. Moe moet er toch werken, toch?
Intussen bepeins ik onderweg nog meer plannen voor nieuwe ondernemingen. Bij de volgende bijeenkomst ga ik eens wat contacten leggen met ondernemers uit mijn groep. We willen jointventures, en misschien kan ik voor sommige mensen wat betekenen.
Er zijn ook best fysieke dingen die ik via een site wil promoten, maar dan eigenlijk via een site van mij met een verbinding waar het product vandaan komt.
Dus je koopt een boek bij mij, maar hij wordt verstuurd vanuit een centraal magazijn. Ik zou niet weten waar ik goederen op moest slaan. Maar dat kan nog komen natuurlijk, alles gaat met kleine stapjes vooruit, ook denkprocessen.
Als iets onmogelijk lijkt, houdt dan de deur op een kier voor de mogelijkheid, dat het toch mogelijk is.
vrijdag 4 januari 2008
Het nieuwe jaar
Ik ben van mijn routine afgeweken. Schande!! Normaal elke zondag een bericht.
Maar ik heb goede excuses! De electronica heeft het begeven. Ik zit nu achter een oud barrel wat we van zolder hebben gehaald. Verbazingwekkend dat men een laptop zo maakt dat als je regelmatig de voedingsstekker uit het apparaat haalt, de aansluiting kapot gaat. Alle aansluitingen zitten vast aan de behuizing, maar van de voeding hebben ze het vastgesoldeerd aan het moederbord. Hoe verzin je het!
Ergens afgelopen jaar hebben ze dat al eens gesoldeerd met angst en beven en de mededeling dat het echt niet meer ging als het nog een keer gebeurde. Wel het is dus nu gebeurd. Er staat thuis nu een goede nieuwe laptop die ik heen en weer kan nemen. Maar hier in Frankrijk wil ik er ook één hebben, voor mijn man en voor als ik hier werk. Je zou kunnen zeggen dat ik die van thuis dan mee kan nemen, maar één van mijn zoons die tijdelijk bij ons in is, heeft ook veel belangstelling voor internet en dergelijke. Ik vind dat je dat vooral moet stimuleren en wil dan ook graag als ik hier ben, hem toch de gelegenheid geven te ondekken dat je veel kunt doen met internet. Hij volgt mijn gaan en staan met dit medium op de voet en is mateloos nieuwsgierig naar de mogelijkheden.
We hebben goede tijden gehad hier. Ik heb nog één week met de oude laptop kunnen werken en druk bezig geweest met de landingspage plus.
Maar met dit apparaat gaat dat echt niet lukken. Te traag, te weinig geheugen. Ik ben al blij dat ik op internet kan. Dus heb ik me vooral gericht op mijn partner en later op op de kinderen en kleindochter. Zo'n kind van 3 kan je toch verbazen met haar kinderlogica.
Kwam binnen en wilde gelijk met oma koekjes bakken, want dat was tenslotte afgesproken. Dat hebben we dus direct gedaan.
Oud en nieuw met z'n tweeën in een hotel op 30 km afstand doorgebracht. Op de Col du Donon, de eerste col van de noordelijke Vogezen. Er ligt daar nu sneeuw trouwens. Hier niet. Gelukkig tweede kerstdag wel, dus wij hebben een witte kerst gekend. Binnenkort een filmpje in dit theater.
We hebben een sfeervol oudjaar gevierd en wat heerlijk, de trap op en dan naar bed. Een kamer met een bubbelbad en een spiegel boven het bed. Mmm, aardig jezelf te zien als je wakker word en hoe je dan erbij ligt.
Verder nog info gekregen over een werk en gereageerd op een werk. Komende week een hoop georganiseer met het inleveren van een leaseauto en het krijgen van mijn nieuwe leaseauto.
Een hybride, jawel volgens de regering een topper. Je vraagt je wel af, er zitten mega accu's in, hoe milieuvriendelijk is dat? Hier in Frankrijk gisterenavond de auto op lucht gezien. In een reactie die ik al eerder heb gehad op mijn blog, werd hier al melding van gemaakt. Hier in Frankrijk werd er uitgebreid op in gegaan. Op de nederlandse televisie heb ik er nog niets van gezien. Ik zal wel weer in complottheoriën denken, maar soms denk ik, dat dit soort dingen pas om de hoek komen bij ons, als alles onbetaalbaar is geworden. Ook de auto's op lucht.
Want waar wil je de accijns vandaan halen op lucht??
Hoewel ik een optimist ben en blijf geloven dat ook ik en mijn kinderen en de gehele mensheid het recht heeft om te leven in overvloed, denk ik ook dat er mensen zijn die denken dat de overvloed alleen is weggelegd voor enkele mensen. Blijven ze de enige die baden in weelde.
Ik ben er zelf van overtuigd dat ik over een jaar miljonair ben, hoe dan ook. En mijn belofte aan de mensheid is om dit te delen en anderen de gelegenheid te geven ook te kunnen baden in weelde. De enige voorwaarde die ik daarbij geef is dat men dan ook weer andere de gelegenheid geeft zich te ontwikkelen om te leven in overvloed. Als iedereen dat nu zou doen, zou de wereld er dan niet fantastisch gaan uitzien?
Het voorgaande in ogenschouw genomen is mijn eerste plan in januari om met mijn creatieve vriendin om tafel te gaan zitten om één van haar ideeën om te gaan zetten tot een voor haar werkzaam concept, qua internet en als ze dat wil fysiek. Zodat ze kan breken met de arbeidscirkel waar ze in zit en die ze verafschuwd.
Privé gezien ben ik al een beoefenaar van Quantum Touch. Waarmee ik de eigenschappen van het lichaam van mensen, tot nu toe vooral familieleden, oppep om diverse kwalen te lijf te gaan. Zoals ik altijd roep: het is heel slecht voor je ego, want je eigen lijf gaat de kwalen te lijf, ik activeer alleen de mogelijkheden.
Nu heb ik ook Reiki 1 en 2 al in mijn pakket en half februari komt Rieki 3 oftewel Master rond. Vandaag heb ik me ingeschreven voor kruidengeneeskunde en een massage opleiding. Allemaal niet echt met het idee om een praktijk te beginnen maar meer om binnen mijn omgeving mensen met klachten te kunnen helpen.
Voor mij is dat een perfecte afbakening tussen het dagelijkse nuchtere werkgedeelte en mijn privé gedeelte waar ik mensen kan helpen op een ander vlak.
Toch ontkom je er niet aan dat het met elkaar verweven raakt. Tijdens mijn werk help ik ook wel eens mensen op een andere manier. Bovendien leer ik door al deze opleidingen om dicht bij mezelf te blijven. Dat gebruik ik ook in mijn werk en dat komt weer ten goede binnen de opdrachten die ik doe. Het is is niet allemaal rationeel binnen het management. Je gebruikt dan vaak ook andere dingen.
Nou deze blog gaat wel over veel dingen behalve mijn onderzoek, maar dat krijgt je in twee weken vakantie met falende electronica.
Per 1 januari lopen twee opdrachten af. Eén opdracht, in Assen, loopt nog even door. Maar ik weet niet of daar 21 december nog een kandidaat uitgekomen is voor de functie. Zo ja, dan verwacht ik per 1 februari mogelijkheid voor nieuw werk voor 40 uur. Ik heb al twee mogelijkheden aangeschreven. Volgende week aan de acquisitie!!. Lezers u zijt gewaarschuwd!!
Natuurlijk..... Iedereen een heel gezond 2008 met veel voorspoed en geluk. Dat we maar veel voor elkaar kunnen betekenen.
Maar ik heb goede excuses! De electronica heeft het begeven. Ik zit nu achter een oud barrel wat we van zolder hebben gehaald. Verbazingwekkend dat men een laptop zo maakt dat als je regelmatig de voedingsstekker uit het apparaat haalt, de aansluiting kapot gaat. Alle aansluitingen zitten vast aan de behuizing, maar van de voeding hebben ze het vastgesoldeerd aan het moederbord. Hoe verzin je het!
Ergens afgelopen jaar hebben ze dat al eens gesoldeerd met angst en beven en de mededeling dat het echt niet meer ging als het nog een keer gebeurde. Wel het is dus nu gebeurd. Er staat thuis nu een goede nieuwe laptop die ik heen en weer kan nemen. Maar hier in Frankrijk wil ik er ook één hebben, voor mijn man en voor als ik hier werk. Je zou kunnen zeggen dat ik die van thuis dan mee kan nemen, maar één van mijn zoons die tijdelijk bij ons in is, heeft ook veel belangstelling voor internet en dergelijke. Ik vind dat je dat vooral moet stimuleren en wil dan ook graag als ik hier ben, hem toch de gelegenheid geven te ondekken dat je veel kunt doen met internet. Hij volgt mijn gaan en staan met dit medium op de voet en is mateloos nieuwsgierig naar de mogelijkheden.
We hebben goede tijden gehad hier. Ik heb nog één week met de oude laptop kunnen werken en druk bezig geweest met de landingspage plus.
Maar met dit apparaat gaat dat echt niet lukken. Te traag, te weinig geheugen. Ik ben al blij dat ik op internet kan. Dus heb ik me vooral gericht op mijn partner en later op op de kinderen en kleindochter. Zo'n kind van 3 kan je toch verbazen met haar kinderlogica.
Kwam binnen en wilde gelijk met oma koekjes bakken, want dat was tenslotte afgesproken. Dat hebben we dus direct gedaan.
Oud en nieuw met z'n tweeën in een hotel op 30 km afstand doorgebracht. Op de Col du Donon, de eerste col van de noordelijke Vogezen. Er ligt daar nu sneeuw trouwens. Hier niet. Gelukkig tweede kerstdag wel, dus wij hebben een witte kerst gekend. Binnenkort een filmpje in dit theater.
We hebben een sfeervol oudjaar gevierd en wat heerlijk, de trap op en dan naar bed. Een kamer met een bubbelbad en een spiegel boven het bed. Mmm, aardig jezelf te zien als je wakker word en hoe je dan erbij ligt.
Verder nog info gekregen over een werk en gereageerd op een werk. Komende week een hoop georganiseer met het inleveren van een leaseauto en het krijgen van mijn nieuwe leaseauto.
Een hybride, jawel volgens de regering een topper. Je vraagt je wel af, er zitten mega accu's in, hoe milieuvriendelijk is dat? Hier in Frankrijk gisterenavond de auto op lucht gezien. In een reactie die ik al eerder heb gehad op mijn blog, werd hier al melding van gemaakt. Hier in Frankrijk werd er uitgebreid op in gegaan. Op de nederlandse televisie heb ik er nog niets van gezien. Ik zal wel weer in complottheoriën denken, maar soms denk ik, dat dit soort dingen pas om de hoek komen bij ons, als alles onbetaalbaar is geworden. Ook de auto's op lucht.
Want waar wil je de accijns vandaan halen op lucht??
Hoewel ik een optimist ben en blijf geloven dat ook ik en mijn kinderen en de gehele mensheid het recht heeft om te leven in overvloed, denk ik ook dat er mensen zijn die denken dat de overvloed alleen is weggelegd voor enkele mensen. Blijven ze de enige die baden in weelde.
Ik ben er zelf van overtuigd dat ik over een jaar miljonair ben, hoe dan ook. En mijn belofte aan de mensheid is om dit te delen en anderen de gelegenheid te geven ook te kunnen baden in weelde. De enige voorwaarde die ik daarbij geef is dat men dan ook weer andere de gelegenheid geeft zich te ontwikkelen om te leven in overvloed. Als iedereen dat nu zou doen, zou de wereld er dan niet fantastisch gaan uitzien?
Het voorgaande in ogenschouw genomen is mijn eerste plan in januari om met mijn creatieve vriendin om tafel te gaan zitten om één van haar ideeën om te gaan zetten tot een voor haar werkzaam concept, qua internet en als ze dat wil fysiek. Zodat ze kan breken met de arbeidscirkel waar ze in zit en die ze verafschuwd.
Privé gezien ben ik al een beoefenaar van Quantum Touch. Waarmee ik de eigenschappen van het lichaam van mensen, tot nu toe vooral familieleden, oppep om diverse kwalen te lijf te gaan. Zoals ik altijd roep: het is heel slecht voor je ego, want je eigen lijf gaat de kwalen te lijf, ik activeer alleen de mogelijkheden.
Nu heb ik ook Reiki 1 en 2 al in mijn pakket en half februari komt Rieki 3 oftewel Master rond. Vandaag heb ik me ingeschreven voor kruidengeneeskunde en een massage opleiding. Allemaal niet echt met het idee om een praktijk te beginnen maar meer om binnen mijn omgeving mensen met klachten te kunnen helpen.
Voor mij is dat een perfecte afbakening tussen het dagelijkse nuchtere werkgedeelte en mijn privé gedeelte waar ik mensen kan helpen op een ander vlak.
Toch ontkom je er niet aan dat het met elkaar verweven raakt. Tijdens mijn werk help ik ook wel eens mensen op een andere manier. Bovendien leer ik door al deze opleidingen om dicht bij mezelf te blijven. Dat gebruik ik ook in mijn werk en dat komt weer ten goede binnen de opdrachten die ik doe. Het is is niet allemaal rationeel binnen het management. Je gebruikt dan vaak ook andere dingen.
Nou deze blog gaat wel over veel dingen behalve mijn onderzoek, maar dat krijgt je in twee weken vakantie met falende electronica.
Per 1 januari lopen twee opdrachten af. Eén opdracht, in Assen, loopt nog even door. Maar ik weet niet of daar 21 december nog een kandidaat uitgekomen is voor de functie. Zo ja, dan verwacht ik per 1 februari mogelijkheid voor nieuw werk voor 40 uur. Ik heb al twee mogelijkheden aangeschreven. Volgende week aan de acquisitie!!. Lezers u zijt gewaarschuwd!!
Natuurlijk..... Iedereen een heel gezond 2008 met veel voorspoed en geluk. Dat we maar veel voor elkaar kunnen betekenen.
zondag 23 december 2007
Vakantie
Het is dan eindelijk zover, ik zit heerlijk in het Franse land vakantie te vieren met man en hond.
De laatste week toch de eerder omschreven waan van de dag meegemaakt. Laatste dagen in Haarlem en nog gauw even dit en dat en, en, en ....
Omdat je de vakantie ziet aankomen gaat het ook tussen de oren zitten dat je nodig aan rust toe bent en vervolgens slaat de migraine toe.
De avond van GCE daardoor gemist. Balen. Ook het inbellen ging niet lukken omdat ik totaal uitgeteld op bed lag. Maar nu is het dan zo ver. Ik ben in Frankrijk!!
De afgelopen dagen hier wat schoongemaakt. Ik zou wel meer willen doen, maar ten eerste ontbreekt me de puf en ten tweede heeft het weinig zin met de houtkachels aan om flink te gaan poetsen. Maar goed het ziet er redelijk uit en alles is nu in kerstsfeer. Ook buiten. Het hele dorp heeft de huizen verlicht en dan kun je niet achterblijven als Ollanders.
Afgelopen week hoorde ik in de auto een verhaal over de trends voor kerst. Ja tegenwoordig gaan mijn oren gespitst bij het woord trends. Ik hoorde de meest verschrikkelijke dingen voorbijkomen, zwart en paars en roze. Maar alles één of twee kleuren. En als je een kerstboom hebt met allerlei figuurtjes zoals een vogeltje en een engeltje en een huisje met daarbij gekleurde lichtjes, nou dan ben je flink ouderwets.
Ik kijk wat schuldig naar mijn boom. Getooid in de atributen die dus volledig out of the question zijn. En gekleurde lampjes. Maar het is de boom uit mijn jeugd. 80% van wat erin hangt is van mijn ouders geweest. Er hangen ornamenten in uit 1936. De gekleurde lichtjes horen er in. Zo heb ik dat geleerd. Wat kan het me schelen wat de trend is.... dit is mijn boom met een knipoog naar mijn ouders die beiden niet meer leven zijn. Het is goed zo.
De komende dagen ga ik met één van mijn hobby's aan de gang. Koken en bakken. Ik doe het rustig aan deze kerst. We zijn met z'n tweeën, de kinderen komen na de kerst. We eten wild. Geschoten door mijn franse broer.
Als nagerecht ijs. De zalm staat onder gewicht om gravlax te worden. 24 uur in zout en kruiden, voor ik naar bed ga nog even keren.
Daarnaast ga ik nog aan de gang met de leergang van GCE. Ik heb natuurlijk de lezing gemist.
Hopenlijk houd mijn computer het uit. Deze laptop heb ik bijna die jaar geleden gekocht en steeds problemen met de koeling. De batterij kun je niet zelf verwisselen. De voedingskabel geeft steeds problemen. Waar het stekkertje de laptop in gaat ontstaat het probleem. Dat zit vastgesoldeerd aan het moederbord. Het is al een keer gerepareerd. Het was een dubbeltje op z'n kant, één bibber en het moederbord is naar de giga. Een tweede keer zou problemen geven. Wel ik ben zo ver met de tweede keer. Vorige week nog een nieuwe gekocht en thuis gelaten. Het idee was om deze in Frankrijk te zetten zodat manlief er ook plezier van heeft. Maar het zal erop uit draaien dat ik hier een goedkope neerzet.
Trouwens het verschil in prijs in 3 jaar is gigantisch. Dit apparaat was een aderlating, tegenwoordig zijn betere de helft goedkoper.
Dus, als alles het blijft doen ga ik komende week alles lezen wat ik maandag gemist heb. En toepassen uiteraard. Als ik eind januari ga dan heb ik alles voor elkaar.
Beste lezers weinig gedachtenspinsels deze keer.
Nog wel nagedacht over de reacties die ik heb gekregen. De auto die op lucht rijdt blijft me boeien. Ik dacht verder, je blijft files houden ook met auto's op lucht. Wellicht kunnen we gaan vliegen met auto's... op lucht. Moet toch kunnen dan. Als je kunt rijden moet je toch ook kunnen vliegen. Krijg je natuurlijk wel meer kans op aanvliegingen.
De aanrijdingen zijn op dit moment niet te tellen. Afgelopen week ook weer in veel file gestaan door aanrijdingen.
In mijn volgende blog van zondag (als dit ding het blijft doen) kan ik vertellen over de voortgang van mijn idee website. Moet zo'n beetje klaar zijn dan. En de mogelijke uitwerkingen van de andere ideeën.
In iedergevaal wens ik iedereen hele fijne kerstdagen. Ga weer eens terug naar de basis. Waar gaat het om met de kerstdagen? In ieder geval niet de kerstman.
Het gaat vooral om het vinden van vrede in jezelf, daarmee ook die met je naasten en dat gaat dan als een olievlek verder.
De man die we herdenken geboren te zijn (al of niet op 25 december) heeft gedurende zijn 30 jarige leven geprobeerd duidelijk te maken waar het nu echt allemaal om draait.
Ik schaam me niet om mezelf een aanhanger van hem te noemen. Met al mijn tekortkomingen.
Het enige wat ik daarover kan zeggen: vergeef ze mij. Ik heb geleerd in de loop van de tijd zelf niet haatdragend te zijn en probeer dat ook altijd toe te passen. Zo maken we het allemaal een beetje beter in je omgeving.
De laatste week toch de eerder omschreven waan van de dag meegemaakt. Laatste dagen in Haarlem en nog gauw even dit en dat en, en, en ....
Omdat je de vakantie ziet aankomen gaat het ook tussen de oren zitten dat je nodig aan rust toe bent en vervolgens slaat de migraine toe.
De avond van GCE daardoor gemist. Balen. Ook het inbellen ging niet lukken omdat ik totaal uitgeteld op bed lag. Maar nu is het dan zo ver. Ik ben in Frankrijk!!
De afgelopen dagen hier wat schoongemaakt. Ik zou wel meer willen doen, maar ten eerste ontbreekt me de puf en ten tweede heeft het weinig zin met de houtkachels aan om flink te gaan poetsen. Maar goed het ziet er redelijk uit en alles is nu in kerstsfeer. Ook buiten. Het hele dorp heeft de huizen verlicht en dan kun je niet achterblijven als Ollanders.
Afgelopen week hoorde ik in de auto een verhaal over de trends voor kerst. Ja tegenwoordig gaan mijn oren gespitst bij het woord trends. Ik hoorde de meest verschrikkelijke dingen voorbijkomen, zwart en paars en roze. Maar alles één of twee kleuren. En als je een kerstboom hebt met allerlei figuurtjes zoals een vogeltje en een engeltje en een huisje met daarbij gekleurde lichtjes, nou dan ben je flink ouderwets.
Ik kijk wat schuldig naar mijn boom. Getooid in de atributen die dus volledig out of the question zijn. En gekleurde lampjes. Maar het is de boom uit mijn jeugd. 80% van wat erin hangt is van mijn ouders geweest. Er hangen ornamenten in uit 1936. De gekleurde lichtjes horen er in. Zo heb ik dat geleerd. Wat kan het me schelen wat de trend is.... dit is mijn boom met een knipoog naar mijn ouders die beiden niet meer leven zijn. Het is goed zo.
De komende dagen ga ik met één van mijn hobby's aan de gang. Koken en bakken. Ik doe het rustig aan deze kerst. We zijn met z'n tweeën, de kinderen komen na de kerst. We eten wild. Geschoten door mijn franse broer.
Als nagerecht ijs. De zalm staat onder gewicht om gravlax te worden. 24 uur in zout en kruiden, voor ik naar bed ga nog even keren.
Daarnaast ga ik nog aan de gang met de leergang van GCE. Ik heb natuurlijk de lezing gemist.
Hopenlijk houd mijn computer het uit. Deze laptop heb ik bijna die jaar geleden gekocht en steeds problemen met de koeling. De batterij kun je niet zelf verwisselen. De voedingskabel geeft steeds problemen. Waar het stekkertje de laptop in gaat ontstaat het probleem. Dat zit vastgesoldeerd aan het moederbord. Het is al een keer gerepareerd. Het was een dubbeltje op z'n kant, één bibber en het moederbord is naar de giga. Een tweede keer zou problemen geven. Wel ik ben zo ver met de tweede keer. Vorige week nog een nieuwe gekocht en thuis gelaten. Het idee was om deze in Frankrijk te zetten zodat manlief er ook plezier van heeft. Maar het zal erop uit draaien dat ik hier een goedkope neerzet.
Trouwens het verschil in prijs in 3 jaar is gigantisch. Dit apparaat was een aderlating, tegenwoordig zijn betere de helft goedkoper.
Dus, als alles het blijft doen ga ik komende week alles lezen wat ik maandag gemist heb. En toepassen uiteraard. Als ik eind januari ga dan heb ik alles voor elkaar.
Beste lezers weinig gedachtenspinsels deze keer.
Nog wel nagedacht over de reacties die ik heb gekregen. De auto die op lucht rijdt blijft me boeien. Ik dacht verder, je blijft files houden ook met auto's op lucht. Wellicht kunnen we gaan vliegen met auto's... op lucht. Moet toch kunnen dan. Als je kunt rijden moet je toch ook kunnen vliegen. Krijg je natuurlijk wel meer kans op aanvliegingen.
De aanrijdingen zijn op dit moment niet te tellen. Afgelopen week ook weer in veel file gestaan door aanrijdingen.
In mijn volgende blog van zondag (als dit ding het blijft doen) kan ik vertellen over de voortgang van mijn idee website. Moet zo'n beetje klaar zijn dan. En de mogelijke uitwerkingen van de andere ideeën.
In iedergevaal wens ik iedereen hele fijne kerstdagen. Ga weer eens terug naar de basis. Waar gaat het om met de kerstdagen? In ieder geval niet de kerstman.
Het gaat vooral om het vinden van vrede in jezelf, daarmee ook die met je naasten en dat gaat dan als een olievlek verder.
De man die we herdenken geboren te zijn (al of niet op 25 december) heeft gedurende zijn 30 jarige leven geprobeerd duidelijk te maken waar het nu echt allemaal om draait.
Ik schaam me niet om mezelf een aanhanger van hem te noemen. Met al mijn tekortkomingen.
Het enige wat ik daarover kan zeggen: vergeef ze mij. Ik heb geleerd in de loop van de tijd zelf niet haatdragend te zijn en probeer dat ook altijd toe te passen. Zo maken we het allemaal een beetje beter in je omgeving.
zondag 16 december 2007
We zijn er bijna
Nog 2 weken dan glijden we 2008 binnen. We zijn er bijna, weer een jaar voorbij. Had je dat nou ook toen je 10 was dat je niet kon wachten tot je 13 was en toen tot je 18 was en toen... Maar de tijd ging zo langzaam.
Totdat je de 35 bereikt en tot de ontdekking komt dat het allemaal wel wat snel gaat. Kun je nagaan hoe het voelt als je 54 bent. Op 1 januari onderweg naar 55. Dan kom je toch wel erg in de 55+ categorie. Op zich heb ik daar geen last van, je verandert er toch niets aan, het is meestal de omgeving die zich drukt maakt over het feit dat ik "op mijn leeftijd" nog voor mezelf ben begonnen. Maar aan de jongeren die dit lezen, geloof me, je blijft het idee houden dat je 35 bent.
Als ik zo naar boven lees staan er wel heel veel getallen in. Vorige week heb ik de tekst niet goed nagelezen voor de publicatie en kwam ik tot de ontdekking dat er nogal veel ik heb, ik ben, ik doe, instond. Wel erg op de ik tour achteraf gezien. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt.
Afgelopen week een prettige afscheidreceptie gehad bij één van de opdrachtgevers. Zoals ze zeiden, bij sommige mensen heb je het idee dat ze er al een leven lang rondlopen. De receptie was een combi met nog een collega die wegging. We vonden het wat zot om achter elkaar te receptioneren. Bovendien, op onze dag waren er nog drie, kun je nagaan.
Maar we hebben afgesproken zeer zeker contact te blijven onderhouden. We zijn eigenlijk laat met elkaar aan de praat gegaan en nu tot de ontdekking gekomen dat we nog lang niet zijn uitgepraat. Nou is dat praten voor mij niet zo moeilijk en zij is van het zelfde calliber dus....
Maandag een workshop gehad met de GCE. Ik heb daar met de student gesproken die mij terzijde staat voor al mijn vragen. We hebben nog verder zitten brainstormen over mijn idee wat steeds meer vorm krijgt. Ik heb intussen ook de blog voor dit onderwerp op een manier opgezet die erop begint te lijken. Deze blog wordt nog wat bijgeschaafd. Ik ben al bezig geweest om met het programma een website in te richten. Ging wel aardig goed. Maar moet nog wat beter. Dus nog maar een keer proberen.
De link voor de blog is http://laatstewensenarchief.blogspot.com/
Ik moet er nog aan werken, sommige zinnen lopen nog niet lekker. Maar dat hoop ik morgenavond nog te doen.
Dinsdagavond ga ik naar module 4. Niet op maandag want afgelopen maandag heb ik er ook drie uur overgedaan om van Assen naar Eindhoven te komen. Twee keer in veertien dagen is me iets te veel. Kan ik maandagavond gewoon nog mijn kleindochter knuffelen en even achter de computer van de kinderen zitten. Lekker schaven aan de tekst. Allemaal even wat rustiger als je dan op 20 km van het werk zit. Bovendien vindt mijn zus het wel prettig om van mij een Quantum Touch behandeling te krijgen.
Dan is donderdag echt mijn laatste dag in Haarlem. En vrijdag ga ik naar Frankrijk om twee weken vakantie te houden, samen met mijn man. Nog wat kinderen en familie die meedoen de eerste week. Heerlijk, kan ik uitgebreid koken en iedereen verwennen. Koken is één van mijn hobby's waar ik niet zoveel mee kan doen tegenwoordig. Ik kom er niet aan toe door de week, te laat thuis.
Deze week ga ik ook eens informeren of er nog mensen zijn die iets op stapel hebben staan voor januari of februari. Ik ben wel al benaderd voor een opdracht maar ik vermoed dat er dan erg met de tijd gewoekerd gaat worden. Ben er nog niet uit of ik dat ga doen of dat ik mezelf even de tijd geef om rustig rond te kijken. Tenslotte kan ik nog vier dagen in Assen werken in januari.
Dit wordt anders wel erg adhoc.
Wat is er nog meer gebeurd deze week? De kennis van de kennis heeft mijn website voor l'Escale BV opgezet. Lijkt mooi. Woensdag maakt iemand uit Haarlem nog een serie foto's, zij volgt een cursus fotografie. Dan kan ik met wat professionele foto's mijzelf presenteren. Vervolgens heeft mijn creatieve vriendin de tekst nog even doorgenomen en ze had nog wat opmerkingen op de tekst. Bovendien vond ze dat ik te weinig vertelde waarom iemand mij nu net zou moeten hebben. Ik krabde eens achter mijn oor. Ze heeft wel gelijk, maar hoe doe je dat. Zit vanavond nog even wat teksten door te lezen van GCE. Daar staat dat je tekst moet hebben die opvalt en mensen moet lokken. Niet het type: ik ben Liesbeth Jansen en ik ben 54 jaar en ik kan heel hard werken. Meer het type: Weet U Wel Wat U mist? Laat Mij Het U Vertellen!
Zoiets dus. Ik moet daar nog eens over denken.
Er komen vier tabbladen en er staan ook wat filosofische dingen op. Dat ben ik ook en dat hoort bij mijn manier van werken. Dus bij het tabblad ervaring ga ik maar eens aan gang zoals bij GCE wordt geleerd. Het doortrekt mijn hele leven. Zou dat nu het out of the box denken zijn waar op de introductieavond over werd gepraat?
Verder valt er binnenkort weer een bekeuring op de mat met 4 km te hard, € 18,-. Dat is dan de derde. Ik hoor dus bij die 1,5 miljoen (of zoiets) die dat is overkomen. Ze vertellen er een mooi verhaal bij, dat dankzij de controlles er minder echte hardrijders zijn. Dan zitten die waarschijnlijk toch wel vaak bij mij op de weg, ik zie er nogal wat.
Ik denk dat het meer oplevert om veel kleine bekeuringen binnen te halen dan een enkele grote. Maar dat vertellen ze niet.
Ook verwacht ik er één die minder plezierig is. Rood licht. Het ergste is dat ik het hele verkeerslicht niet heb gezien, 's avonds om half twaalf. Ik zag de flitsen en dacht is dat voor mij? Heb ik iets gemist? Ik weet het heden ten dage nog niet, maar ik vermoed van wel, naar het aantal verkeerslichten dat in Amersfoort staat en hoe vaak ik er één gezien heb of gestopt ben.
Te veel na zitten denken.
Deze week heb ik op de radio weinig bijzonder nieuws gehoord. Het "gewone" wat er allemaal op de wereld gebeurd. Maar misschien heb ik iets gemist. Of ik stomp af.
Epitectus was een griekse wijsgeer en heeft ooit geschreven: niets is verkeerd, het is de manier waarop we het bekijken. Hij schreef het iets plechtiger. Dat is iets wat me al een tijdje bezig houdt. Ik geloof toch niet dat ik het helemaal met hem eens ben. En soms weer wel.
Dat heb je met die filosofen.
Totdat je de 35 bereikt en tot de ontdekking komt dat het allemaal wel wat snel gaat. Kun je nagaan hoe het voelt als je 54 bent. Op 1 januari onderweg naar 55. Dan kom je toch wel erg in de 55+ categorie. Op zich heb ik daar geen last van, je verandert er toch niets aan, het is meestal de omgeving die zich drukt maakt over het feit dat ik "op mijn leeftijd" nog voor mezelf ben begonnen. Maar aan de jongeren die dit lezen, geloof me, je blijft het idee houden dat je 35 bent.
Als ik zo naar boven lees staan er wel heel veel getallen in. Vorige week heb ik de tekst niet goed nagelezen voor de publicatie en kwam ik tot de ontdekking dat er nogal veel ik heb, ik ben, ik doe, instond. Wel erg op de ik tour achteraf gezien. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt.
Afgelopen week een prettige afscheidreceptie gehad bij één van de opdrachtgevers. Zoals ze zeiden, bij sommige mensen heb je het idee dat ze er al een leven lang rondlopen. De receptie was een combi met nog een collega die wegging. We vonden het wat zot om achter elkaar te receptioneren. Bovendien, op onze dag waren er nog drie, kun je nagaan.
Maar we hebben afgesproken zeer zeker contact te blijven onderhouden. We zijn eigenlijk laat met elkaar aan de praat gegaan en nu tot de ontdekking gekomen dat we nog lang niet zijn uitgepraat. Nou is dat praten voor mij niet zo moeilijk en zij is van het zelfde calliber dus....
Maandag een workshop gehad met de GCE. Ik heb daar met de student gesproken die mij terzijde staat voor al mijn vragen. We hebben nog verder zitten brainstormen over mijn idee wat steeds meer vorm krijgt. Ik heb intussen ook de blog voor dit onderwerp op een manier opgezet die erop begint te lijken. Deze blog wordt nog wat bijgeschaafd. Ik ben al bezig geweest om met het programma een website in te richten. Ging wel aardig goed. Maar moet nog wat beter. Dus nog maar een keer proberen.
De link voor de blog is http://laatstewensenarchief.blogspot.com/
Ik moet er nog aan werken, sommige zinnen lopen nog niet lekker. Maar dat hoop ik morgenavond nog te doen.
Dinsdagavond ga ik naar module 4. Niet op maandag want afgelopen maandag heb ik er ook drie uur overgedaan om van Assen naar Eindhoven te komen. Twee keer in veertien dagen is me iets te veel. Kan ik maandagavond gewoon nog mijn kleindochter knuffelen en even achter de computer van de kinderen zitten. Lekker schaven aan de tekst. Allemaal even wat rustiger als je dan op 20 km van het werk zit. Bovendien vindt mijn zus het wel prettig om van mij een Quantum Touch behandeling te krijgen.
Dan is donderdag echt mijn laatste dag in Haarlem. En vrijdag ga ik naar Frankrijk om twee weken vakantie te houden, samen met mijn man. Nog wat kinderen en familie die meedoen de eerste week. Heerlijk, kan ik uitgebreid koken en iedereen verwennen. Koken is één van mijn hobby's waar ik niet zoveel mee kan doen tegenwoordig. Ik kom er niet aan toe door de week, te laat thuis.
Deze week ga ik ook eens informeren of er nog mensen zijn die iets op stapel hebben staan voor januari of februari. Ik ben wel al benaderd voor een opdracht maar ik vermoed dat er dan erg met de tijd gewoekerd gaat worden. Ben er nog niet uit of ik dat ga doen of dat ik mezelf even de tijd geef om rustig rond te kijken. Tenslotte kan ik nog vier dagen in Assen werken in januari.
Dit wordt anders wel erg adhoc.
Wat is er nog meer gebeurd deze week? De kennis van de kennis heeft mijn website voor l'Escale BV opgezet. Lijkt mooi. Woensdag maakt iemand uit Haarlem nog een serie foto's, zij volgt een cursus fotografie. Dan kan ik met wat professionele foto's mijzelf presenteren. Vervolgens heeft mijn creatieve vriendin de tekst nog even doorgenomen en ze had nog wat opmerkingen op de tekst. Bovendien vond ze dat ik te weinig vertelde waarom iemand mij nu net zou moeten hebben. Ik krabde eens achter mijn oor. Ze heeft wel gelijk, maar hoe doe je dat. Zit vanavond nog even wat teksten door te lezen van GCE. Daar staat dat je tekst moet hebben die opvalt en mensen moet lokken. Niet het type: ik ben Liesbeth Jansen en ik ben 54 jaar en ik kan heel hard werken. Meer het type: Weet U Wel Wat U mist? Laat Mij Het U Vertellen!
Zoiets dus. Ik moet daar nog eens over denken.
Er komen vier tabbladen en er staan ook wat filosofische dingen op. Dat ben ik ook en dat hoort bij mijn manier van werken. Dus bij het tabblad ervaring ga ik maar eens aan gang zoals bij GCE wordt geleerd. Het doortrekt mijn hele leven. Zou dat nu het out of the box denken zijn waar op de introductieavond over werd gepraat?
Verder valt er binnenkort weer een bekeuring op de mat met 4 km te hard, € 18,-. Dat is dan de derde. Ik hoor dus bij die 1,5 miljoen (of zoiets) die dat is overkomen. Ze vertellen er een mooi verhaal bij, dat dankzij de controlles er minder echte hardrijders zijn. Dan zitten die waarschijnlijk toch wel vaak bij mij op de weg, ik zie er nogal wat.
Ik denk dat het meer oplevert om veel kleine bekeuringen binnen te halen dan een enkele grote. Maar dat vertellen ze niet.
Ook verwacht ik er één die minder plezierig is. Rood licht. Het ergste is dat ik het hele verkeerslicht niet heb gezien, 's avonds om half twaalf. Ik zag de flitsen en dacht is dat voor mij? Heb ik iets gemist? Ik weet het heden ten dage nog niet, maar ik vermoed van wel, naar het aantal verkeerslichten dat in Amersfoort staat en hoe vaak ik er één gezien heb of gestopt ben.
Te veel na zitten denken.
Deze week heb ik op de radio weinig bijzonder nieuws gehoord. Het "gewone" wat er allemaal op de wereld gebeurd. Maar misschien heb ik iets gemist. Of ik stomp af.
Epitectus was een griekse wijsgeer en heeft ooit geschreven: niets is verkeerd, het is de manier waarop we het bekijken. Hij schreef het iets plechtiger. Dat is iets wat me al een tijdje bezig houdt. Ik geloof toch niet dat ik het helemaal met hem eens ben. En soms weer wel.
Dat heb je met die filosofen.
zondag 9 december 2007
De waan van de dag
Ja, de titel is veelzeggend.
Ik probeer zoveel mogelijk aan de waan te ontsnappen. Maar er zijn momenten zo tegen het eind van het jaar bijvoorbeeld, dat ik me mee laat slepen.
Alles moet voor de kerstdagen gereed, want dan gaat iedereen zo'n beetje van z'n vrije dagen genieten. Ik ook trouwens.
Maar om je nu drie slagen in het rond te werken om het werk te verplaatsen van je bureau naar iemand anders bureau, blijf ik waanzin vinden.
Daar ligt het dan te wachten tot die iemand weer terug is. Net als bij mij trouwens. Alsof de wereld op houdt te bestaan per 1 januari 2008.
Na wat griep verschijnselen op donderdag, die ik succesvol de kop heb ingedrukt, kon ik vrijdag weer behoorlijk functioneren. Volgens mij komt het snelle herstel, of het niet doorzetten van het griepje doordat ik elke dag Aloë Vera gebruik. Elke ochtend op de nuchtere maag een borrelglaasje verhoogt mijn weerstand aanmerkelijk.
Ook mijn zus gebruikt het en dan de variant waar glucosamine, msm en chondroïtine inzit.
Het helpt haar bij haar pijnlijke gewrichten en botten.
Daarnaast kun je er ook nog wat mee verdienen. http://www.franchise.myflpbiz.com/
Deze week ook maar eens actie ondernomen richting andere leaseauto. Die ik nu heb deel ik nog met het bedrijf waar ik 2 dagen voor werk. Maar per 1 januari is dat afgelopen en moet ik het zelf regelen. Omdat de "groene auto's " voor de bijtelling lekker naar beneden duiken en omdat ze zo ongeveer 1:23 rijden heb ik gekozen voor een hybride auto.
Woensdag ga ik het contract tekenen en toen ik vroeg wanneer ik er over kon beschikken was het antwoord: de tweede week van februari. Slik.. ik rij nogal in het rond. Maar daar hadden ze wel een oplossing voor. Als het even kan wil ik voor mijn kerstvakantie al wisselen. Ik ben pas 6 januari terug.
Wel, een aandeeltje voor het milieu heb ik dan op stapel staan.
De komende tijd moet ik de acquisitie in. Vanaf 1 januari heb ik 2 dagen over. Maar eens kijken waar er allemaal nog werk is. In Assen starten de sollicitatie gesprekken dus dat is ook op termijn gereed. Ik hoop dat ik nog even de dingen kan afmaken waar ik mee bezig ben. Dat is ook makkelijker voor degene die vast op de functie komt.
Maandagavond ga ik weer naar GCE. We hebben een workshop waar we vanalles gaan doen heb ik begrepen. Ik heb er wel zin in. Het is altijd inspirerend om er te zijn. Ik heb wel al wat voorwerk gedaan, maar nog niet genoeg. Misschien kan ik dat die avond doen en dan gelijk de tips erin verwerken.
Ik ben per 1 januari zo ver dat de site kan worden gemaakt. Ik heb nog eens rondgekeken naar de concurrentie. Er is maar 1 site die hetzelfde doet als wat ik wil gaan doen. Dat moet toch lukken. Ik heb ook bekeken hoe ze het hebben gedaan en kan sommige zaken anders aanpakken.
Ik heb dit weekend veel gedaan om mijn boekhoudprogamma te vullen. Ondanks de starterstraining heb ik er toch moeite mee. Ik heb nu alles ingevuld en ben benieuwd wat mijn accountant ervan vindt. Ik keek eens zuchtend naar de BTW bedragen, volgens mij moet ik zelf toch meer BTW gaan aftrekken. Of ik heb het niet helemaal goed gedaan. Maar ook dat zal de accountant wel constateren. Ach, alles valt te leren, als ik een maand of wat verder ben is het gesneden koek allemaal.
Omdat ik nu een eigen bureau heb moet ik ook een website hebben. Nou ja moet, moet. Maar het is natuurlijk wel leuk als mensen zoeken naar interimmanagement, jouw tegenkomen en denken: die ga ik eens bellen.
Dit doet een kennis van een kennis voor mij. Ik ben benieuwd of zij ook met keywords en zo werkt. Jawel het is een zij. Misschien wat eigenwijs, maar ik probeer met zoveel mogelijk vrouwen te werken. In een boekje dat ik voor een opdrachtgever had gekocht, toen zij afscheid nam, wordt beschreven hoe apen met elkaar omgaan. En hoe je dat kan vergelijken met je collega's op de werkvloer. Daarin staat een apenras waarbij de vrouwen de baas zijn. Ze doen dat door groepsvorming. Ze helpen elkaar en zijn één groep tegen een lastige man.
In het boek staat beschreven dat als mensen dat ook zouden doen het voor mannen wel eens heel lastig wordt om zich te handhaven.
Ik vond dat wel een interessant idee.
Gisteren kwam mijn vriendin langs. Eigenlijk had ik de bedoeling om met haar het idee verder door te spitten. Ze heeft altijd van die creatieve oplossingen. Maar ook hier sloeg de waan toe en hebben we het over allerlei dingen gehad waar we zo tegenaan lopen in het dagelijks leven. Behalve het idee. Ze was al hoog en breed weg en ik op bed, toe ik eraan dacht.
Ik probeer zoveel mogelijk aan de waan te ontsnappen. Maar er zijn momenten zo tegen het eind van het jaar bijvoorbeeld, dat ik me mee laat slepen.
Alles moet voor de kerstdagen gereed, want dan gaat iedereen zo'n beetje van z'n vrije dagen genieten. Ik ook trouwens.
Maar om je nu drie slagen in het rond te werken om het werk te verplaatsen van je bureau naar iemand anders bureau, blijf ik waanzin vinden.
Daar ligt het dan te wachten tot die iemand weer terug is. Net als bij mij trouwens. Alsof de wereld op houdt te bestaan per 1 januari 2008.
Na wat griep verschijnselen op donderdag, die ik succesvol de kop heb ingedrukt, kon ik vrijdag weer behoorlijk functioneren. Volgens mij komt het snelle herstel, of het niet doorzetten van het griepje doordat ik elke dag Aloë Vera gebruik. Elke ochtend op de nuchtere maag een borrelglaasje verhoogt mijn weerstand aanmerkelijk.
Ook mijn zus gebruikt het en dan de variant waar glucosamine, msm en chondroïtine inzit.
Het helpt haar bij haar pijnlijke gewrichten en botten.
Daarnaast kun je er ook nog wat mee verdienen. http://www.franchise.myflpbiz.com/
Deze week ook maar eens actie ondernomen richting andere leaseauto. Die ik nu heb deel ik nog met het bedrijf waar ik 2 dagen voor werk. Maar per 1 januari is dat afgelopen en moet ik het zelf regelen. Omdat de "groene auto's " voor de bijtelling lekker naar beneden duiken en omdat ze zo ongeveer 1:23 rijden heb ik gekozen voor een hybride auto.
Woensdag ga ik het contract tekenen en toen ik vroeg wanneer ik er over kon beschikken was het antwoord: de tweede week van februari. Slik.. ik rij nogal in het rond. Maar daar hadden ze wel een oplossing voor. Als het even kan wil ik voor mijn kerstvakantie al wisselen. Ik ben pas 6 januari terug.
Wel, een aandeeltje voor het milieu heb ik dan op stapel staan.
De komende tijd moet ik de acquisitie in. Vanaf 1 januari heb ik 2 dagen over. Maar eens kijken waar er allemaal nog werk is. In Assen starten de sollicitatie gesprekken dus dat is ook op termijn gereed. Ik hoop dat ik nog even de dingen kan afmaken waar ik mee bezig ben. Dat is ook makkelijker voor degene die vast op de functie komt.
Maandagavond ga ik weer naar GCE. We hebben een workshop waar we vanalles gaan doen heb ik begrepen. Ik heb er wel zin in. Het is altijd inspirerend om er te zijn. Ik heb wel al wat voorwerk gedaan, maar nog niet genoeg. Misschien kan ik dat die avond doen en dan gelijk de tips erin verwerken.
Ik ben per 1 januari zo ver dat de site kan worden gemaakt. Ik heb nog eens rondgekeken naar de concurrentie. Er is maar 1 site die hetzelfde doet als wat ik wil gaan doen. Dat moet toch lukken. Ik heb ook bekeken hoe ze het hebben gedaan en kan sommige zaken anders aanpakken.
Ik heb dit weekend veel gedaan om mijn boekhoudprogamma te vullen. Ondanks de starterstraining heb ik er toch moeite mee. Ik heb nu alles ingevuld en ben benieuwd wat mijn accountant ervan vindt. Ik keek eens zuchtend naar de BTW bedragen, volgens mij moet ik zelf toch meer BTW gaan aftrekken. Of ik heb het niet helemaal goed gedaan. Maar ook dat zal de accountant wel constateren. Ach, alles valt te leren, als ik een maand of wat verder ben is het gesneden koek allemaal.
Omdat ik nu een eigen bureau heb moet ik ook een website hebben. Nou ja moet, moet. Maar het is natuurlijk wel leuk als mensen zoeken naar interimmanagement, jouw tegenkomen en denken: die ga ik eens bellen.
Dit doet een kennis van een kennis voor mij. Ik ben benieuwd of zij ook met keywords en zo werkt. Jawel het is een zij. Misschien wat eigenwijs, maar ik probeer met zoveel mogelijk vrouwen te werken. In een boekje dat ik voor een opdrachtgever had gekocht, toen zij afscheid nam, wordt beschreven hoe apen met elkaar omgaan. En hoe je dat kan vergelijken met je collega's op de werkvloer. Daarin staat een apenras waarbij de vrouwen de baas zijn. Ze doen dat door groepsvorming. Ze helpen elkaar en zijn één groep tegen een lastige man.
In het boek staat beschreven dat als mensen dat ook zouden doen het voor mannen wel eens heel lastig wordt om zich te handhaven.
Ik vond dat wel een interessant idee.
Gisteren kwam mijn vriendin langs. Eigenlijk had ik de bedoeling om met haar het idee verder door te spitten. Ze heeft altijd van die creatieve oplossingen. Maar ook hier sloeg de waan toe en hebben we het over allerlei dingen gehad waar we zo tegenaan lopen in het dagelijks leven. Behalve het idee. Ze was al hoog en breed weg en ik op bed, toe ik eraan dacht.
zondag 2 december 2007
De laatste maand van het jaar
We naderen al aardig het einde van 2007. Als ik de komende maand bekijk heb ik nog aardig wat te doen.
Natuurlijk gaan mijn dagelijkse werkzaamheden gewoon door tot 20 december. Vanaf de 21e zit ik heerlijk twee weken in Frankrijk en komen de nodige gezins- en familieleden voorbij. Mijn laptop gaat mee, dus ik kan tussen de bedrijven door nog wel het één en ander doen.
Dat ben ik ook zeker van plan. Ik ken de gezellige avonden met elkaar, waar al brainstormend de meest fantastische gedachten de revue passeren. Van volslagen idoot tot bruikbare voorstellen. En die kan ik dan direct verwerken.
Vorige week maandag weer een inspirerende avond gehad met de GCE. Met diverse mensen gepraat. Ik heb ook mijn blog op onze GCE site geplaatst.
Verder heb ik, o schande, niets gedaan aan mijn plannen of aan de nieuwe studiestof van GCE. Ik ben vooral druk geweest met werken, heen en weer rijden en mijn afscheid in Haarlem. Op 13 december heb ik een afscheidsreceptie met een andere collega die weg gaat. We vonden het wel leuk om dat samen te doen. De 20e is mijn laatste werkdag in Haarlem. Maar ik ben nu al bezig met afscheidsetentjes.
Dan zijn er vanaf 1 januari twee dagen over die ik opnieuw kan invullen.
Gelukkig kan ik nog een dag extra in Assen draaien, het is daar erg druk en ik kan het praktisch niet geregeld krijgen in 3 dagen. Verder maar weer aan de acquisitie. Er moet toch brood op de plank komen, want Assen blijft ook niet eeuwig doorgaan.
Bovendien is het wel goed om na verloop van tijd te wisselen. Hoewel.... in Assen ben ik op 1 januari nog maar vier maanden. Dat kan nog wel even.
Toch is het wel een heel georganiseer. Meestal ben ik pas om zeven uur thuis en dan ga ik met gezwinde spoed achter de computer. Maar zo aan het eind van het jaar en met mijn afscheid, zijn er de nodige borrel en etentjes zoals hierboven al beschreven.
Dit weekend waren we bij onze zoon en schoondochter in Borger en hebben we even heerlijk genoten van Lisa, de kleindochter.
Ik was vandaag nog heel wat van plan, maar het is ook wel erg leuk om met die kleine sprinkhaan in de weer te zijn. Dus nu vanavond maar hier achter de computer en even buffelen.
Intussen heb ik wel het t-shirt laten drukken en deze week aangehad: "GENIET, ook jij kunt het". Waarop ik de nodige positieve reacties heb gekregen. Het denken over ideeën en het verder uitwerken daarvan heeft deze week dus onder de druk van alledag te lijden gehad. Ik heb dus ook het voornemen om vanaf morgenochtend daar weer volop mee bezig te gaan.
Gelukkig blijf ik hier in Borger slapen en hoef morgenochtend dus niet om 5 uur uit bed. Zo in de winter kun je aan mijn slaapgedrag zien dat mijn voorouders een winterslaap hebben gehouden. Terwijl ik in de zomer fluitend om 5 uur eruit stap als de wekker gaat, ben ik nu nog half van de wereld en moet ik mezelf dwingen om me richting douche te slepen. Waarna ik dan meestal denk, wat heb je toch te miepen.
In de avonduren krijg ik ook weer last van het slaapsyndroom. In de zomer ben ik hyperactief tot 11 uur, en nu zit ik om 8 uur al te kijken of het een beetje geschikte tijd is om naar bed te gaan. Maar ja, als je dat doet komt er ook niets van al mijn plannen.
In gedachten heb ik wel het idee verder uitgewerkt wat ik heb. En ben ook nog met wat andere ideëen aan het doordenken. Dat neemt niet weg dat andere suggesties ook steeds nog van harte welkom zijn. Ik wil graag verschillende zaken lanceren.
Wat ook door mijn hoofd draait is ons huis in Frankrijk. Dit voorjaar willen we de badkamer en wc verbouwen. Ik heb practisch alle spullen al in huis, een helder beeld van hoe het moet maar een man met klusvrees.
Hoewel hij een mooi stukje werk kan afleveren is hij niet te bewegen om een nieuw muurtje te maken met nieuwe deuren er in, gipsplaaten te plaatsen voor de immens dikke buitenmuren. Bij het idee van douchecabine plaatsen en leidingen aansluiten breekt het angstzweet hem uit. Ik ben nu op zoek naar mensen die dit wel goed kunnen en zonder angstzweet, tegen kost en inwoning. Vrouw (of man) en kinderen mogen mee. Maar ik ken meer managers en weg- en waterbouwers dan bouwvakkers en klusjesmensen.
Dus wie wil kan zich melden. Vanaf dit voorjaar moet het gebeuren.
Zoals al eerder beschreven zit ik regelmatig in de auto te denken over dingen die ik lees en hoor. Met de hoop dat daar dan een idee uit voortkomt. Daarbij komt dan op radio 1 het nieuws voorbij wat weer uitnodigd om verder hierop door te peinzen.
Zoals ik op enig moment deze week hoorde dat er in Amerika iets was uitgevonden, wat soldaten tot superhero's maakt. Nou snap ik niet waarom een soldaat per definitie een hero is, maar dat is iets anders.
Er is nu een pak ontwikkeld waardoor de soldaten zwaardere bepakkingen moeiteloos kunnen dragen over langere afstanden en gedurende langere tijd.
Een soort robotpak. Ze kunnen het zelfs zo ontwikkelen dat het ook zonder een persoon erin werkt.
Maken ze nu dingen na uit de film? Of worden we door middel van de film voorbereid op de toekomst?
Ik krijg visioenen. Ik zie Starwars. In gedachten zit ik te zoeken naar de wolf in schaapskleren. De Emperor. Bush?
May the force be with you.
Natuurlijk gaan mijn dagelijkse werkzaamheden gewoon door tot 20 december. Vanaf de 21e zit ik heerlijk twee weken in Frankrijk en komen de nodige gezins- en familieleden voorbij. Mijn laptop gaat mee, dus ik kan tussen de bedrijven door nog wel het één en ander doen.
Dat ben ik ook zeker van plan. Ik ken de gezellige avonden met elkaar, waar al brainstormend de meest fantastische gedachten de revue passeren. Van volslagen idoot tot bruikbare voorstellen. En die kan ik dan direct verwerken.
Vorige week maandag weer een inspirerende avond gehad met de GCE. Met diverse mensen gepraat. Ik heb ook mijn blog op onze GCE site geplaatst.
Verder heb ik, o schande, niets gedaan aan mijn plannen of aan de nieuwe studiestof van GCE. Ik ben vooral druk geweest met werken, heen en weer rijden en mijn afscheid in Haarlem. Op 13 december heb ik een afscheidsreceptie met een andere collega die weg gaat. We vonden het wel leuk om dat samen te doen. De 20e is mijn laatste werkdag in Haarlem. Maar ik ben nu al bezig met afscheidsetentjes.
Dan zijn er vanaf 1 januari twee dagen over die ik opnieuw kan invullen.
Gelukkig kan ik nog een dag extra in Assen draaien, het is daar erg druk en ik kan het praktisch niet geregeld krijgen in 3 dagen. Verder maar weer aan de acquisitie. Er moet toch brood op de plank komen, want Assen blijft ook niet eeuwig doorgaan.
Bovendien is het wel goed om na verloop van tijd te wisselen. Hoewel.... in Assen ben ik op 1 januari nog maar vier maanden. Dat kan nog wel even.
Toch is het wel een heel georganiseer. Meestal ben ik pas om zeven uur thuis en dan ga ik met gezwinde spoed achter de computer. Maar zo aan het eind van het jaar en met mijn afscheid, zijn er de nodige borrel en etentjes zoals hierboven al beschreven.
Dit weekend waren we bij onze zoon en schoondochter in Borger en hebben we even heerlijk genoten van Lisa, de kleindochter.
Ik was vandaag nog heel wat van plan, maar het is ook wel erg leuk om met die kleine sprinkhaan in de weer te zijn. Dus nu vanavond maar hier achter de computer en even buffelen.
Intussen heb ik wel het t-shirt laten drukken en deze week aangehad: "GENIET, ook jij kunt het". Waarop ik de nodige positieve reacties heb gekregen. Het denken over ideeën en het verder uitwerken daarvan heeft deze week dus onder de druk van alledag te lijden gehad. Ik heb dus ook het voornemen om vanaf morgenochtend daar weer volop mee bezig te gaan.
Gelukkig blijf ik hier in Borger slapen en hoef morgenochtend dus niet om 5 uur uit bed. Zo in de winter kun je aan mijn slaapgedrag zien dat mijn voorouders een winterslaap hebben gehouden. Terwijl ik in de zomer fluitend om 5 uur eruit stap als de wekker gaat, ben ik nu nog half van de wereld en moet ik mezelf dwingen om me richting douche te slepen. Waarna ik dan meestal denk, wat heb je toch te miepen.
In de avonduren krijg ik ook weer last van het slaapsyndroom. In de zomer ben ik hyperactief tot 11 uur, en nu zit ik om 8 uur al te kijken of het een beetje geschikte tijd is om naar bed te gaan. Maar ja, als je dat doet komt er ook niets van al mijn plannen.
In gedachten heb ik wel het idee verder uitgewerkt wat ik heb. En ben ook nog met wat andere ideëen aan het doordenken. Dat neemt niet weg dat andere suggesties ook steeds nog van harte welkom zijn. Ik wil graag verschillende zaken lanceren.
Wat ook door mijn hoofd draait is ons huis in Frankrijk. Dit voorjaar willen we de badkamer en wc verbouwen. Ik heb practisch alle spullen al in huis, een helder beeld van hoe het moet maar een man met klusvrees.
Hoewel hij een mooi stukje werk kan afleveren is hij niet te bewegen om een nieuw muurtje te maken met nieuwe deuren er in, gipsplaaten te plaatsen voor de immens dikke buitenmuren. Bij het idee van douchecabine plaatsen en leidingen aansluiten breekt het angstzweet hem uit. Ik ben nu op zoek naar mensen die dit wel goed kunnen en zonder angstzweet, tegen kost en inwoning. Vrouw (of man) en kinderen mogen mee. Maar ik ken meer managers en weg- en waterbouwers dan bouwvakkers en klusjesmensen.
Dus wie wil kan zich melden. Vanaf dit voorjaar moet het gebeuren.
Zoals al eerder beschreven zit ik regelmatig in de auto te denken over dingen die ik lees en hoor. Met de hoop dat daar dan een idee uit voortkomt. Daarbij komt dan op radio 1 het nieuws voorbij wat weer uitnodigd om verder hierop door te peinzen.
Zoals ik op enig moment deze week hoorde dat er in Amerika iets was uitgevonden, wat soldaten tot superhero's maakt. Nou snap ik niet waarom een soldaat per definitie een hero is, maar dat is iets anders.
Er is nu een pak ontwikkeld waardoor de soldaten zwaardere bepakkingen moeiteloos kunnen dragen over langere afstanden en gedurende langere tijd.
Een soort robotpak. Ze kunnen het zelfs zo ontwikkelen dat het ook zonder een persoon erin werkt.
Maken ze nu dingen na uit de film? Of worden we door middel van de film voorbereid op de toekomst?
Ik krijg visioenen. Ik zie Starwars. In gedachten zit ik te zoeken naar de wolf in schaapskleren. De Emperor. Bush?
May the force be with you.
zondag 25 november 2007
Weer een week voorbij
Sinds vorige week heb ik verschillende tips gekregen die zouden kunnen leiden tot het internetbedrijf. Ik ben de twee tips over diensten verder gaan uitwerken.
Bij één van de tips is praktisch geen concurrentie. Er is wel vraag. Kijk dat is interessant.
Ik zal het hier gaan toelichten.
Ik ben op dit moment nog vrij veel bezig met het overlijden van mijn broer. Hoewel ik dacht dat het makkelijker te "parkeren" zou zijn. Het was wel een goed gegeven dat hij zijn eigen afscheid samen met mijn schoonzus heeft kunnen vormgeven. De tip die ik op dit moment van mijn vriendin kreeg was juist om op dit gebied iets te gaan doen. Veel mensen maken iets mee en denken op dat moment aan wat ze zelf graag zouden willen doen. Of dat ze hun nabestaanden niet in een moeilijke tijd over deze zaken willen laten nadenken. Het kan ook zijn dat ze op die manier nog wat willen laten weten aan iedereen die op het laatste afscheid komt.
Waarom dat niet als een dienst aanbieden?
Dat kun je zo ver trekken als je het wilt. Op internet zou je een soort kluisje kunnen maken met alle mogelijke dingen. Je neemt hierop een abonnement en je kan gedichten, muziek, een hele ceremonie, brieven e.d. opslaan. Je kan dingen intypen, scannen etc. Ook is het mogelijk om dat je levenlang te wijzigen. Je zorgt dat er een link in je portemonnaie zit, of op een andere plek waar men logischerwijs zou kijken. Of je geeft het door aan de mensen die je lief zijn.
Ook is het mogelijk om mensen te helpen met dit soort dingen. Natuurlijk moet zoiets nog verder uitgewerkt worden.
De concurrentie zit in de uitvaartverzekeringen die ook al zo iets doen. Maar dan moet je wel juist die verzekering hebben. Bij mijn verzekering gaat het ook alleen maar via papier en niet via internet. Wil je iets veranderen in de loop der jaren, dan moet je weer een nieuw formulier invullen. Bovendien kun je bij mijn idee ook gescande documenten opslaan die je van belang vindt om na te laten.
Eventueel kan er via de site hulp aan worden verleend.
Als je kijkt naar de vergrijzing en dat mensen van mijn leeftijd (50+) toch behoorlijk actief zijn op internet, lijkt het me een behoorlijke markt.
Een ander idee is het leggen van lezerscontacten. Ook door middel van avonden. Daar ben ik iets minder ver mee. Het idee daarachter is dat mensen zoeken naar bepaalde boeken en er meer info over willen hebben. Of met elkaar van gedachten willen wisselen over boeken. Dat kan ook op contactavonden. De tipgeefster is zelf een geweldige boekenwurm, maar het is heel vervelend als je dure boeken koopt en ze voldoen dan niet aan je verwachting. Ik ken dat gevoel, € 20 voor een boek is niets tegenwoordig. En als je dan halverwege de draad kwijt raakt omdat het tegenvalt, heb je een aardige kater.
Al typende kom ik op een digitale bibliotheek.
Nu wil ik niet altijd de negatieve kanten bekijken, maar hoe kom ik aan digitale boeken? Om die nu zelf in te scannen......
In een drukke week waarin het niet echt helemaal jofel liep en ik toch weer geplaagd werd door emoties, zit ik nu dit weekend in Bertrambois (Frankrijk). Daar heb ik gelukkig internet.
Als het even niet allemaal lekker loopt komen er de meest onverwachte dingen om de hoek zetten. Zoals ik ook afgelopen week weer heb gemerkt.
In Terschuur heb ik even geen internet omdat mijnheer UPC en ik van gedachten verschillen over de rekening. Nu ben ik redelijk eigenwijs en soms wat koppig maar mijnheer UPC heeft de macht. Dat resulteert dan op enig moment tot een blokkade. Krijgt hij toch zijn zin, want zonder internet kan ik geen internetbedrijf opzetten. En eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet zoveel zin om op de barricade te gaan staan. Ik kan mijn energie beter gebruiken.
Dus in de loop van volgende week kan ik thuis weer op het net.
Ook dit is iets waar ik niet begrijpend over zit te denken. Ik heb geen keus met internet. Je moet tegenwoordig alles kiezen, maar soms wordt het je onmogelijk gemaakt.
Vorige week gehoord over de ziektekostenverzekering. Je hebt een verzekering, je wilt wijzigen omdat ze de premies duurder maken en het aanvullende pakket uitkleden. En dan wordt je in veel gevallen door een andere verzekering niet geaccepteerd.
Kijk je naar internet. Ik kon alleen maar internet op de kabel krijgen als ik ook tv en radio van UPC afnam. Terwijl ik eigenlijk wel een schotel wil. Vervolgens moet ik UPC nemen voor internet omdat een andere provider geen gebruik mag/kan maken van de kabel van UPC. Als ik me beroep op keuzevrijheid zegt men dat ik dat heb door middel van de telefoonlijn. Dus zou ik een vaste lijn moeten nemen. Die ik niet nodig heb. Ik bel mobiel. Als je van 6 tot 7 buiten de deur bent heb je weinig aan een vaste lijn. Als ik eerlijk ben zie ik niet veel keuze vrijheid.
Hoewel ik me realiseer dat ieder in zijn eigen waarheid leeft, beleef ik al die mogelijkheden voor concurrentie en vrijheid van keuze niet als onverdeeld positief.
Ik heb niet echt het idee dat het er allemaal goedkoper en beter van is geworden.
Net zomin als met de komst van de euro. Maar dat is een ander verhaal en daar zou ik een aparte blog over kunnen opzetten. Dus dat laat ik maar zitten.
Maandagavond ga ik weer naar Eindhoven en zullen we eens zien of mijn uitgewerkte "laatste wens" idee wat meer body gegeven kan worden.
Bovendien... wat let me om andere ideeën niet op dezelfde manier uit te werken en als bedrijf op de markt te zetten? Bovendien zou ik mijn vriendin kunnen vragen om mee te doen. Kunnen we het samen doen. En kan zij meer vanuit huis werken, dan op een werkplek te zijn waar ze zich nu niet echt happy voelt.
Snijdt het mes aan twee kanten.
Bij één van de tips is praktisch geen concurrentie. Er is wel vraag. Kijk dat is interessant.
Ik zal het hier gaan toelichten.
Ik ben op dit moment nog vrij veel bezig met het overlijden van mijn broer. Hoewel ik dacht dat het makkelijker te "parkeren" zou zijn. Het was wel een goed gegeven dat hij zijn eigen afscheid samen met mijn schoonzus heeft kunnen vormgeven. De tip die ik op dit moment van mijn vriendin kreeg was juist om op dit gebied iets te gaan doen. Veel mensen maken iets mee en denken op dat moment aan wat ze zelf graag zouden willen doen. Of dat ze hun nabestaanden niet in een moeilijke tijd over deze zaken willen laten nadenken. Het kan ook zijn dat ze op die manier nog wat willen laten weten aan iedereen die op het laatste afscheid komt.
Waarom dat niet als een dienst aanbieden?
Dat kun je zo ver trekken als je het wilt. Op internet zou je een soort kluisje kunnen maken met alle mogelijke dingen. Je neemt hierop een abonnement en je kan gedichten, muziek, een hele ceremonie, brieven e.d. opslaan. Je kan dingen intypen, scannen etc. Ook is het mogelijk om dat je levenlang te wijzigen. Je zorgt dat er een link in je portemonnaie zit, of op een andere plek waar men logischerwijs zou kijken. Of je geeft het door aan de mensen die je lief zijn.
Ook is het mogelijk om mensen te helpen met dit soort dingen. Natuurlijk moet zoiets nog verder uitgewerkt worden.
De concurrentie zit in de uitvaartverzekeringen die ook al zo iets doen. Maar dan moet je wel juist die verzekering hebben. Bij mijn verzekering gaat het ook alleen maar via papier en niet via internet. Wil je iets veranderen in de loop der jaren, dan moet je weer een nieuw formulier invullen. Bovendien kun je bij mijn idee ook gescande documenten opslaan die je van belang vindt om na te laten.
Eventueel kan er via de site hulp aan worden verleend.
Als je kijkt naar de vergrijzing en dat mensen van mijn leeftijd (50+) toch behoorlijk actief zijn op internet, lijkt het me een behoorlijke markt.
Een ander idee is het leggen van lezerscontacten. Ook door middel van avonden. Daar ben ik iets minder ver mee. Het idee daarachter is dat mensen zoeken naar bepaalde boeken en er meer info over willen hebben. Of met elkaar van gedachten willen wisselen over boeken. Dat kan ook op contactavonden. De tipgeefster is zelf een geweldige boekenwurm, maar het is heel vervelend als je dure boeken koopt en ze voldoen dan niet aan je verwachting. Ik ken dat gevoel, € 20 voor een boek is niets tegenwoordig. En als je dan halverwege de draad kwijt raakt omdat het tegenvalt, heb je een aardige kater.
Al typende kom ik op een digitale bibliotheek.
Nu wil ik niet altijd de negatieve kanten bekijken, maar hoe kom ik aan digitale boeken? Om die nu zelf in te scannen......
In een drukke week waarin het niet echt helemaal jofel liep en ik toch weer geplaagd werd door emoties, zit ik nu dit weekend in Bertrambois (Frankrijk). Daar heb ik gelukkig internet.
Als het even niet allemaal lekker loopt komen er de meest onverwachte dingen om de hoek zetten. Zoals ik ook afgelopen week weer heb gemerkt.
In Terschuur heb ik even geen internet omdat mijnheer UPC en ik van gedachten verschillen over de rekening. Nu ben ik redelijk eigenwijs en soms wat koppig maar mijnheer UPC heeft de macht. Dat resulteert dan op enig moment tot een blokkade. Krijgt hij toch zijn zin, want zonder internet kan ik geen internetbedrijf opzetten. En eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet zoveel zin om op de barricade te gaan staan. Ik kan mijn energie beter gebruiken.
Dus in de loop van volgende week kan ik thuis weer op het net.
Ook dit is iets waar ik niet begrijpend over zit te denken. Ik heb geen keus met internet. Je moet tegenwoordig alles kiezen, maar soms wordt het je onmogelijk gemaakt.
Vorige week gehoord over de ziektekostenverzekering. Je hebt een verzekering, je wilt wijzigen omdat ze de premies duurder maken en het aanvullende pakket uitkleden. En dan wordt je in veel gevallen door een andere verzekering niet geaccepteerd.
Kijk je naar internet. Ik kon alleen maar internet op de kabel krijgen als ik ook tv en radio van UPC afnam. Terwijl ik eigenlijk wel een schotel wil. Vervolgens moet ik UPC nemen voor internet omdat een andere provider geen gebruik mag/kan maken van de kabel van UPC. Als ik me beroep op keuzevrijheid zegt men dat ik dat heb door middel van de telefoonlijn. Dus zou ik een vaste lijn moeten nemen. Die ik niet nodig heb. Ik bel mobiel. Als je van 6 tot 7 buiten de deur bent heb je weinig aan een vaste lijn. Als ik eerlijk ben zie ik niet veel keuze vrijheid.
Hoewel ik me realiseer dat ieder in zijn eigen waarheid leeft, beleef ik al die mogelijkheden voor concurrentie en vrijheid van keuze niet als onverdeeld positief.
Ik heb niet echt het idee dat het er allemaal goedkoper en beter van is geworden.
Net zomin als met de komst van de euro. Maar dat is een ander verhaal en daar zou ik een aparte blog over kunnen opzetten. Dus dat laat ik maar zitten.
Maandagavond ga ik weer naar Eindhoven en zullen we eens zien of mijn uitgewerkte "laatste wens" idee wat meer body gegeven kan worden.
Bovendien... wat let me om andere ideeën niet op dezelfde manier uit te werken en als bedrijf op de markt te zetten? Bovendien zou ik mijn vriendin kunnen vragen om mee te doen. Kunnen we het samen doen. En kan zij meer vanuit huis werken, dan op een werkplek te zijn waar ze zich nu niet echt happy voelt.
Snijdt het mes aan twee kanten.
zondag 18 november 2007
Het vele denkwerk
Ik heb me de afgelopen week verbaasd over wat er allemaal in mijn hoofd rondgaat. Vandaag liep ik wat rommel op te ruimen en dacht daarbij aan de muis die me deze week in de slaapkamer over de voet liep. Vijf minuten later was ik via allerlei zijpaden beland bij het wel of niet kopen van een tweedehands auto.
Dat er geen kortsluiting ontstaat onder mijn hersenpan is toch verbazingwekkend.
Door deze week heen heb ik verschillende reacties gehad op mijn blog. Via de reactielink scheen dat voor sommige computers problematisch te zijn. Dus werd ik gewoon via mail benaderd of per telefoon. Toch nog iemand die het gelukt is. Het zou leuk zijn als meer mensen dat doen.
Natuurlijk druk bezig geweest met HET IDEE. Daar draait deze blog tenslotte om.
Ik zit veel en lang in de auto en regelmatig in de file en daar ben ik er altijd mee bezig.
Op enig moment bedacht ik mij dat ik nog steeds verkeerd om denk. Idee, marktonderzoek, doen. Terwijl ik niet met idee moet beginnen maar eerst moet uitvogelen wat de mensheid nu eigenlijk wil. Kreun, hoe kom ik daar nu weer achter?
Iemand met wie ik daar oversprak raadde mij aan om een trendwatchersbureau te benaderen.
Goed idee.
Iemand anders in mijn netwerk maakte mij erop attent dat ik het niet in de producten maar in de diensten moet zoeken.
Mijn doel is tenslotte om meer tijd met mijn man door te brengen in Frankrijk en minder heen en weer te rijden naar opdrachten. Hoe leuk deze ook zijn. Via internetdiensten hoef ik niet op locatie te zijn.
Al peinzend over al deze mogelijkheden stond ik woensdagochtend in de file richting Haarlem.
Ideeën heb ik eigenlijk wel, maar ze zijn meer van het niveau wereld verbeteren.
Neem nu de files. Als ik naar Assen rij, geen files.
Heel het economische hart van Nederland zit in het westen. Als de verhalen van Al Gore bewaarheid worden, wat doen we daar dan nog? Of vertrouwen we zo op onze dijken? Stel de man heeft gelijk, dan zit over enkele jaren Nederland economisch in doffe ellende, alles weggespoeld.
Zou het een idee zijn om alles over heel Nederland te verspreiden? Dan zit alles niet zo op elkaar, er is tussen alles in ruimte voor natuur. Mensen hoeven niet meer aan het werk vanuit het noorden en oosten in het westen. Dat gaat vervelen na verloop van tijd, er wordt verhuisd. Westen nog voller, noorden en oosten nog leger. En waar hebben we het over. Je kan heel Nederland door in twee uur. Er zijn steden in de wereld die bijna net zo groot zijn als Nederland.
Maar dat idee is niet iets wat ik via een internetbedrijf kan regelen.
Dan het verhaal over fijn stof. Ik dacht terug aan een lunch waar we met elkaar bespraken dat het eigenlijk zo moest zijn dat auto's geen fijn stof meer uitblazen, maar grof stof.
Ik zat dat, nog steeds in de file, verder uit te denken. Er ontstaat dan natuurlijk weer stof op de weg, een soort grof zand. Als dan ook elke auto wordt uitgerust met een soort stofzuiger, kan ook alles weer worden opgezogen. Bij tankstations kan dan de stofzuiger geleegd worden als je staat te tanken. Dit stof kan weer als grondstof dienen voor een nieuw soort te ontwikkelen asfalt. Tja, weer een idee waar ik niets mee kan. Ik heb weg- en waterbouw gedaan en geen werktuigbouw. En van chemie weet ik al helemaal niets. Afvoeren dus.
Nu we het over auto's hebben. Ik zit me te verbazen dat er nog steeds niet veranderd is aan auto's. Er wordt vreselijk gemopperd over auto's omdat ze milieu onvriendelijk zouden zijn en ze fossiele brandstoffen gebruiken. Nu wordt er bedacht om op aardgas te rijden. Volgens mij ook een fossiele brandstof. Waarom is er nog niemand op het idee gekomen om voertuigen te maken die heel anders worden aangedreven? Waar is de uitvinder?
Ik blijf het raar vinden dat sinds de eerste auto, gemaakt in 1862 door de Belg Etienne Lenoir, nog steeds geen andere aandrijving is uitgevonden dan de verbrandingsmotor.
Alle verbeteringen die worden bedacht houden toch het principe vast van de verbrandingsmotor. De slimmerik die een ander soort aandrijving kan verzinnen is volgens mij spekkoper. En dan geen elektrische aandrijving. Dan zit je ook weer met opladen, wat wordt opgewekt door fossiele brandstoffen.
Maar zo slim ben ik dus niet. Dus ik word niet die spekkoper.
Luisterend naar de nieuwe CD van Bruce Springsteen die ik van een collega heb gekregen, kijk ik wat rond na 3 km te zijn opgeschoten in de file. Ik sta onder een viaduct. Mijn blik valt op één van de pijlers waarop met grafity is aangebracht: "GENIET, ook jij kan't."
Ik word geraakt door de boodschap. Ik zou haast vergeten dat deze boodschap in alle dingen moet zitten die je doet. Dus ook in het uitwerken van het ultime idee voor mijn internetbedrijf.
Ter plekke besluit ik een Tshirt te laten drukken met deze tekst, bij mijn favoriete bedrijf:
http://www.multishirt.nl/r19.php. Maar dan zonder taalfouten.
Ik zie het helemaal voor me, iedereen die deze blog leest ontwerpt zo'n shirt en als je elkaar ziet is de vraag: "En? Al een idee?"
Dat er geen kortsluiting ontstaat onder mijn hersenpan is toch verbazingwekkend.
Door deze week heen heb ik verschillende reacties gehad op mijn blog. Via de reactielink scheen dat voor sommige computers problematisch te zijn. Dus werd ik gewoon via mail benaderd of per telefoon. Toch nog iemand die het gelukt is. Het zou leuk zijn als meer mensen dat doen.
Natuurlijk druk bezig geweest met HET IDEE. Daar draait deze blog tenslotte om.
Ik zit veel en lang in de auto en regelmatig in de file en daar ben ik er altijd mee bezig.
Op enig moment bedacht ik mij dat ik nog steeds verkeerd om denk. Idee, marktonderzoek, doen. Terwijl ik niet met idee moet beginnen maar eerst moet uitvogelen wat de mensheid nu eigenlijk wil. Kreun, hoe kom ik daar nu weer achter?
Iemand met wie ik daar oversprak raadde mij aan om een trendwatchersbureau te benaderen.
Goed idee.
Iemand anders in mijn netwerk maakte mij erop attent dat ik het niet in de producten maar in de diensten moet zoeken.
Mijn doel is tenslotte om meer tijd met mijn man door te brengen in Frankrijk en minder heen en weer te rijden naar opdrachten. Hoe leuk deze ook zijn. Via internetdiensten hoef ik niet op locatie te zijn.
Al peinzend over al deze mogelijkheden stond ik woensdagochtend in de file richting Haarlem.
Ideeën heb ik eigenlijk wel, maar ze zijn meer van het niveau wereld verbeteren.
Neem nu de files. Als ik naar Assen rij, geen files.
Heel het economische hart van Nederland zit in het westen. Als de verhalen van Al Gore bewaarheid worden, wat doen we daar dan nog? Of vertrouwen we zo op onze dijken? Stel de man heeft gelijk, dan zit over enkele jaren Nederland economisch in doffe ellende, alles weggespoeld.
Zou het een idee zijn om alles over heel Nederland te verspreiden? Dan zit alles niet zo op elkaar, er is tussen alles in ruimte voor natuur. Mensen hoeven niet meer aan het werk vanuit het noorden en oosten in het westen. Dat gaat vervelen na verloop van tijd, er wordt verhuisd. Westen nog voller, noorden en oosten nog leger. En waar hebben we het over. Je kan heel Nederland door in twee uur. Er zijn steden in de wereld die bijna net zo groot zijn als Nederland.
Maar dat idee is niet iets wat ik via een internetbedrijf kan regelen.
Dan het verhaal over fijn stof. Ik dacht terug aan een lunch waar we met elkaar bespraken dat het eigenlijk zo moest zijn dat auto's geen fijn stof meer uitblazen, maar grof stof.
Ik zat dat, nog steeds in de file, verder uit te denken. Er ontstaat dan natuurlijk weer stof op de weg, een soort grof zand. Als dan ook elke auto wordt uitgerust met een soort stofzuiger, kan ook alles weer worden opgezogen. Bij tankstations kan dan de stofzuiger geleegd worden als je staat te tanken. Dit stof kan weer als grondstof dienen voor een nieuw soort te ontwikkelen asfalt. Tja, weer een idee waar ik niets mee kan. Ik heb weg- en waterbouw gedaan en geen werktuigbouw. En van chemie weet ik al helemaal niets. Afvoeren dus.
Nu we het over auto's hebben. Ik zit me te verbazen dat er nog steeds niet veranderd is aan auto's. Er wordt vreselijk gemopperd over auto's omdat ze milieu onvriendelijk zouden zijn en ze fossiele brandstoffen gebruiken. Nu wordt er bedacht om op aardgas te rijden. Volgens mij ook een fossiele brandstof. Waarom is er nog niemand op het idee gekomen om voertuigen te maken die heel anders worden aangedreven? Waar is de uitvinder?
Ik blijf het raar vinden dat sinds de eerste auto, gemaakt in 1862 door de Belg Etienne Lenoir, nog steeds geen andere aandrijving is uitgevonden dan de verbrandingsmotor.
Alle verbeteringen die worden bedacht houden toch het principe vast van de verbrandingsmotor. De slimmerik die een ander soort aandrijving kan verzinnen is volgens mij spekkoper. En dan geen elektrische aandrijving. Dan zit je ook weer met opladen, wat wordt opgewekt door fossiele brandstoffen.
Maar zo slim ben ik dus niet. Dus ik word niet die spekkoper.
Luisterend naar de nieuwe CD van Bruce Springsteen die ik van een collega heb gekregen, kijk ik wat rond na 3 km te zijn opgeschoten in de file. Ik sta onder een viaduct. Mijn blik valt op één van de pijlers waarop met grafity is aangebracht: "GENIET, ook jij kan't."
Ik word geraakt door de boodschap. Ik zou haast vergeten dat deze boodschap in alle dingen moet zitten die je doet. Dus ook in het uitwerken van het ultime idee voor mijn internetbedrijf.
Ter plekke besluit ik een Tshirt te laten drukken met deze tekst, bij mijn favoriete bedrijf:
http://www.multishirt.nl/r19.php. Maar dan zonder taalfouten.
Ik zie het helemaal voor me, iedereen die deze blog leest ontwerpt zo'n shirt en als je elkaar ziet is de vraag: "En? Al een idee?"
zondag 11 november 2007
Maar eens beginnen
Eerst maar eens voorstellen.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.
Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.
Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.
Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.
Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.
Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.
En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.
De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.
Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!
Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.
Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.
Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.
Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.
Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.
Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.
Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.
Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.
Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.
Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.
En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.
De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.
Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!
Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.
Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.
Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.
Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.
Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.
Abonneren op:
Posts (Atom)
