Genealogie profiel

maandag 18 februari 2008

Het wordt druk op de markt

Gisterenavond kreeg ik een melding Google Allerts. Er was nog een site die zich meldt met Laatste Wensen. Mmmm, denk ik dat is in één maand tijd twee nieuwe instappers. Zou mijn idee ergens te traceren zijn? Ik doe er ook niet geheimzinnig over, dus het zou best kunnen. Ik praat er ook over om op deze manier meer invulling te kunnen geven aan wat ik op stapel heb staan.


Afgelopen week flink aan het modderen geweest met GCE. Het is, zoals ik vorige week al schreef, nogal schipperen met de tijd. En ik merk, als je niet genoeg afstand neemt, ga je zenuwachtig aan het euh... juist, modderen.
Voor deze week een planning gemaakt. Laptop mee, vanavond bij mijn schoondochter aan tafel maar eens even een flinke slag slaan. Het voordeel van gemodder is dat je wel weet hoe je het doen moet en vooral hoe je het niet doen moet.
Deze week gaat het geheel de lucht in, met een Google Adwards campagne er achteraan. En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren.


Wat deze week ook de lucht in gaat is de site van l' Escale BV. Jawel, het is zover. Woensdag ga ik langs de sitebouwer en wordt het geheel ge-upload op mijn hostingserver.
En dan maar eens zien wat er gaat gebeuren. Ik heb nog een tegoedbon voor Google Adwards, kan ik nog een kleine advertentiecampagne opzetten voor l'Escale.


Bij mijn huidige opdrachtgever ben ik druk in de weer. Ik werk me drie slagen in het rond om iets neer te zetten waar mijn opvolger mee door kan. Vandaag zijn er weer gesprekken met kandidaten. Ik ben benieuwd. Vorige week wat CV's gezien waarbij ik van één wel een goed gevoel krijg.
Mijn huidige contract loopt tot 1 april. Zal krap worden met zaken regelen en opzegtermijn etc. om hier voor 1 april ook daadwerkelijk iemand te hebben zitten.
Zelf heb ik nog wel wat contacten gehad over werk, maar niets terug gehoord. Dat is dus niets geworden.


Afgelopen week heb ik heel weinig de radio aan gehad. Vanmorgen weer even, maar na een half uur maar uitgezet. Ik hoorde in die tijd twee maal hetzelfde langs komen. Vraag ik me af of we er zo gelukkiger van zijn geworden nu we weten dat 10 landen in oostelijke richting men elkaar de hersens inslaat. Of hoe de culturen in ander landen zijn. Ja, ik weet dat er nu veel mensen opstuiven. Het is toch prachtig te weten hoe anderen leven? Kan wel zijn, maar laat ze dan ook zo leven en plak niet onze normen op hun wereld. Wat wij in Nederland gewoon vinden is in Frankrijk "pas normale". En dan zitten we nog in Europa.
Vervolgens verwacht iederéén van elkaar dat de hele wereld voldoet aan hun standaard. Zo niet, dan deug je niet.

Naar mijn mening heb ik afgelopen week niet veel gemist op nieuwsgebied, tenminste het voelt zo.

Wat ik wel hoorde vanmorgen, dat er in de USA ..tig miljoen kilo vlees in beslag is genomen dat naar scholen zou gaan. Miljoenen kilo vlees..... ik werd er stil van. Zeker van de toevoeging dat het ook nog eens ging om dieren die mishandeld waren. Ik heb al eens vaker gedacht om geen vlees meer te eten. Volgens mij ga ik maar eens af en toe vlees eten en dan van de groene slager (dat is dan niet de kleur van het vlees) en als ik in Frankrijk ben af en toe wat wild. Dat heeft in volle tevredenheid in een natuurlijke omgeving kunnen leven. Bovendien is de jacht daar aan strenge regels onderworpen inclusief de controle daarop, dus een beetje ruig in het rond knallen is er niet bij.

Ook bij vis is er van alles mis. Dus als ik een haring hap voel ik me al schuldig.
Gekweekte vis schijnt ook niet goed te zijn. Leefomgeving vis, milieu etc.
Ik ga maar aan de bonen.


Ik ben benieuwd of mijn creatieve vriendin wat met mijn aanwijzingen heeft kunnen doen. En of ze al een idee heeft vormgegeven.
Op 9 maart gaan we samen naar een workshop communicatie Door het invullen van een enquete heb ik twee plaatsen gratis gekregen. En communiceren is toch de kracht die we allemaal moeten hebben. Daar draait de hele economie op. Moet je eens kijken wat er gebeurt als er miscommunicatie is. Alles loopt in het honderd. Of bewust niet communiceren, op korte termijn soms handig, maar blijkt op lange termijn vaak desastreus te zijn.


Dit bericht vrij snel tussen de middag gemaakt. Ik was gisteren dus aan het modderen en ben lichtelijk afgebrand om 21.30 naar bed gegaan. Maar omdat ik niet wil wachten tot vanavond met schrijven, mijn middagpauze hier maar even aan "opgeofferd".

Eigenlijk zou ik trouwens wel weer even een weekend naar Frankrijk willen. Maar ik heb bijna alles al weer volgepland tot ik met Pasen ga. Dan is het in ieder geval een paar dagen.

Vanmorgen sloeg de hooikoorts toe. 't Is weer vroeg dit jaar. Ik reageer op elke boom hebben ze uitgezocht. Maar ach, ik kan er wel mee leven.


Terwijl ik vanmorgen hier naar toe reed moest ik ook nog denken aan een gesprek dat ik afgelopen week had. Ik ben eigenlijk wel van het knuffelige, maar in deze maatschappij kom je niet verder dan het: hoi! als je binnenkomt. Eigenlijk zou ik mijn naaste omgeving wel altijd willen knuffelen maar heb ik een barrière omdat ik niemand wil "dwingen". Eigenlijk is het wel jammer. In Frankrijk als je elkeer een beetje kent groet je elkaar met handen geven (één maal per dag) en met vrouwen 2 zoenen op de wangen. Kan ervaren worden als overdreven (zie hierboven over normen) maar ik ervaar dat als heel plezierig.


Ik bedacht dat ik daar natuurlijk eerst zelf wel mee kan beginnen. Mijn zoons zijn ook meer de types van: hoi! Als ik daar nu eens mee begin? En mijn schoondochter? Kleindochter nodigt natuurlijk altijd al uit voor een knuffel.

A Hug a day keep the doctor away. Lijk me een mooie afsluiting voor deze keer.

Geen opmerkingen: