Maar eens beginnen

Eerst maar eens voorstellen.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.

Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.


Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.

Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.


Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.


Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.


En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.


De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.


Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!

Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.

Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.

Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.


Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.

Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.