Twee weken ertussen

De vaste lezers zullen me wellicht gemist hebben vorige week. Of heb ik nu te veel eigendunk?
Vorige week carnaval gevierd. Veel verklede mensen en veel lachende gezichten. Ik herken niets in de verhalen van gevechten en dergelijke. Misschien is Cuijk een uitzondering? Ouderwets carnaval, maar ook geconstateerd dat het wat terugloopt bij tien jaar geleden vergeleken. Hoewel de 11 kroegentocht 15.000 mensen trok dit jaar. Maar goed het is weer voorbij.

Bij mijn opdracht veel te doen. Intussen komen er weer sollicitatiegesprekken en mijn deadline is 1 april. De afgelopen twee weken al weer mogelijkheden aangeboden gekregen. Nog maar niet gedaan. Ik heb het gevoel dat de goede afspraak nog langs moet komen.

De 28e januari naar Eindhoven geweest om weer een inspirerende avond te hebben. Het blijft alleen lastig op tijd uit Assen weg te komen om dan om 18.00 uur in Eindhoven te zijn. Je doet er toch 2,5 uur over. Dus eigenlijk ben ik standaard een half uur te laat. Balen.
Ik heb alles doorgenomen voor deze 5e maand, nu moet ik het nog gaan uitvoeren. Morgen neem ik mijn laptop mee.

Nu ik twee dagen per week bij mijn kinderen overblijf ga ik toch tijd missen. Op maandag ben ik bezig met naar Eindhoven rijden of conferencecall van Resocard. Eerst ging ik ook nog naar mijn zus om haar te behandelen maar dat doe ik nu op donderdagavond. Maar door deze activiteiten kom ik toch langzamerhand in een chronisch tijdgebrek.

Onderweg, afgelopen week, zat ik er nog eens aan te denken. Het is niet zo dat het druk is, natuurlijk heb ik veel te doen. Maar daar heb ik geen last van. De last zit hem in de beperkte tijd.
Ik kom doorlopend twee uur per dag te kort. De woensdag is nu vrij maar die wordt weer ingevuld door contacten leggen of zoals komende week even voor de opdrachtgever mijn licht opsteken in Almere. Dus avonden zoals de maandag en donderdag waarop ik niets doe zijn een aanslag op de rest van de week.
Waarom neem je geen huishoudelijke hulp is de vraag die me vaak wordt gesteld. Da's een lastige, vindt maar eens iemand die je vertrouwd. Het zijn toch mijn spullen waar iemand anders in rond sjouwt.
Ik ga dus morgen eens een planning opstellen, wanneer ik wat ga doen. Op maandag neem ik de laptop mee omdat ik gegevens hierop heb die ik moet gebruiken. Sorry zoon, je zal het even zonder moeten doen op maandag.

Wat heb ik zoal meegekregen van de buitenwereld waar ik mijn voordeel mee kan doen? Wel, niet erg veel. Het nieuws werd vooral in beslag genomen door dat arrogante ventje uit Aruba.
En verder het spotje van de SP. Ik viel van mijn stoel van verbazing over de collectieve verontwaardiging.
Ten eerste wordt hiermee een heel rookgordijn gelegd over waar het nu eigenlijk om gaat. Je bent ouder, je kan niets meer en in plaats van dat je een vertrouwde hulp krijgt heb je iedere keer iemand anders voor de deur staan. Je mag wel je tandarts uitkiezen en je huisarts waar je je vertrouwd bij voelt. Maar niet iemand die je moet wassen en helpen. Elke dag weer.
Ten tweede vraag ik me af of een strippende jonge vrouw van twintig ook hetzelfde stof zou hebben doen opwaaien. Het blijft een lijf, en iedereen die nu twintig is, is over vijftig jaar zeventig met het daarbij behorende lijf. Waar hebben we het over??

Dit alles sterkt mij in de overtuiging dat ik met volgende ideeën die ik wil gaan uitwerken me op de ouder wordende mens moet richten. Iedereen heeft het over de vergrijzing, wat een woord. Het heeft de klank van aftakeling. Het beeld is nog steeds van ouderen zoals men dat in de jaren veertig had. Vroeg oud en moe door lichaamlijk hard werken. Dat is niet meer zo. Er zijn nog veel mensen die 40 jaar hard hebben gewerkt en toe zijn aan een leven van vrijheid. Ouderen van zeventig zijn vaak vitaal en kunnen nog veel. Dat wil niet zeggen dat ze moeten werken tot hun dood.
Toen ik net vergrijzing typte, vertypte ik me en werd het verrijzing. Ik zie meer in dat woord.

Ik ga dus naast de ontwikkeling van mijn Online Laatste Wensen Archief iets ontwikkelen waar de ouder wordende mens iets mee kan. Wie actieve ideeën heeft en die met me wil delen nodig ik hierbij van harte uit.

Ondertussen is de website van l' Escale bijna gereed en klaar om volgende week te testen. De mevrouw die dit voor me regelt heeft mijn foto's ook op de site geplaatst.
Volgende week, als alles goed gaat, kan ik hier een link neerzetten, zodat de liefhebbers wat meer kunnen zien over mijn bezigheden op interimgebied.

Komende week is de focus gericht op GCE. Dus komende zondag kan ik veel voortgang melden.
Intussen is er nog een concurrent op de markt gekomen. Dus zo langzamerhand mag ik wel opschieten voor er teveel komen!!

Ik houd mezelf maar voor: voor alles is een juiste tijd en een juiste plaats. Het helpt me om rustig te blijven.