Het is dan eindelijk zover, ik zit heerlijk in het Franse land vakantie te vieren met man en hond.
De laatste week toch de eerder omschreven waan van de dag meegemaakt. Laatste dagen in Haarlem en nog gauw even dit en dat en, en, en ....
Omdat je de vakantie ziet aankomen gaat het ook tussen de oren zitten dat je nodig aan rust toe bent en vervolgens slaat de migraine toe.
De avond van GCE daardoor gemist. Balen. Ook het inbellen ging niet lukken omdat ik totaal uitgeteld op bed lag. Maar nu is het dan zo ver. Ik ben in Frankrijk!!
De afgelopen dagen hier wat schoongemaakt. Ik zou wel meer willen doen, maar ten eerste ontbreekt me de puf en ten tweede heeft het weinig zin met de houtkachels aan om flink te gaan poetsen. Maar goed het ziet er redelijk uit en alles is nu in kerstsfeer. Ook buiten. Het hele dorp heeft de huizen verlicht en dan kun je niet achterblijven als Ollanders.
Afgelopen week hoorde ik in de auto een verhaal over de trends voor kerst. Ja tegenwoordig gaan mijn oren gespitst bij het woord trends. Ik hoorde de meest verschrikkelijke dingen voorbijkomen, zwart en paars en roze. Maar alles één of twee kleuren. En als je een kerstboom hebt met allerlei figuurtjes zoals een vogeltje en een engeltje en een huisje met daarbij gekleurde lichtjes, nou dan ben je flink ouderwets.
Ik kijk wat schuldig naar mijn boom. Getooid in de atributen die dus volledig out of the question zijn. En gekleurde lampjes. Maar het is de boom uit mijn jeugd. 80% van wat erin hangt is van mijn ouders geweest. Er hangen ornamenten in uit 1936. De gekleurde lichtjes horen er in. Zo heb ik dat geleerd. Wat kan het me schelen wat de trend is.... dit is mijn boom met een knipoog naar mijn ouders die beiden niet meer leven zijn. Het is goed zo.
De komende dagen ga ik met één van mijn hobby's aan de gang. Koken en bakken. Ik doe het rustig aan deze kerst. We zijn met z'n tweeën, de kinderen komen na de kerst. We eten wild. Geschoten door mijn franse broer.
Als nagerecht ijs. De zalm staat onder gewicht om gravlax te worden. 24 uur in zout en kruiden, voor ik naar bed ga nog even keren.
Daarnaast ga ik nog aan de gang met de leergang van GCE. Ik heb natuurlijk de lezing gemist.
Hopenlijk houd mijn computer het uit. Deze laptop heb ik bijna die jaar geleden gekocht en steeds problemen met de koeling. De batterij kun je niet zelf verwisselen. De voedingskabel geeft steeds problemen. Waar het stekkertje de laptop in gaat ontstaat het probleem. Dat zit vastgesoldeerd aan het moederbord. Het is al een keer gerepareerd. Het was een dubbeltje op z'n kant, één bibber en het moederbord is naar de giga. Een tweede keer zou problemen geven. Wel ik ben zo ver met de tweede keer. Vorige week nog een nieuwe gekocht en thuis gelaten. Het idee was om deze in Frankrijk te zetten zodat manlief er ook plezier van heeft. Maar het zal erop uit draaien dat ik hier een goedkope neerzet.
Trouwens het verschil in prijs in 3 jaar is gigantisch. Dit apparaat was een aderlating, tegenwoordig zijn betere de helft goedkoper.
Dus, als alles het blijft doen ga ik komende week alles lezen wat ik maandag gemist heb. En toepassen uiteraard. Als ik eind januari ga dan heb ik alles voor elkaar.
Beste lezers weinig gedachtenspinsels deze keer.
Nog wel nagedacht over de reacties die ik heb gekregen. De auto die op lucht rijdt blijft me boeien. Ik dacht verder, je blijft files houden ook met auto's op lucht. Wellicht kunnen we gaan vliegen met auto's... op lucht. Moet toch kunnen dan. Als je kunt rijden moet je toch ook kunnen vliegen. Krijg je natuurlijk wel meer kans op aanvliegingen.
De aanrijdingen zijn op dit moment niet te tellen. Afgelopen week ook weer in veel file gestaan door aanrijdingen.
In mijn volgende blog van zondag (als dit ding het blijft doen) kan ik vertellen over de voortgang van mijn idee website. Moet zo'n beetje klaar zijn dan. En de mogelijke uitwerkingen van de andere ideeën.
In iedergevaal wens ik iedereen hele fijne kerstdagen. Ga weer eens terug naar de basis. Waar gaat het om met de kerstdagen? In ieder geval niet de kerstman.
Het gaat vooral om het vinden van vrede in jezelf, daarmee ook die met je naasten en dat gaat dan als een olievlek verder.
De man die we herdenken geboren te zijn (al of niet op 25 december) heeft gedurende zijn 30 jarige leven geprobeerd duidelijk te maken waar het nu echt allemaal om draait.
Ik schaam me niet om mezelf een aanhanger van hem te noemen. Met al mijn tekortkomingen.
Het enige wat ik daarover kan zeggen: vergeef ze mij. Ik heb geleerd in de loop van de tijd zelf niet haatdragend te zijn en probeer dat ook altijd toe te passen. Zo maken we het allemaal een beetje beter in je omgeving.
zondag 23 december 2007
zondag 16 december 2007
We zijn er bijna
Nog 2 weken dan glijden we 2008 binnen. We zijn er bijna, weer een jaar voorbij. Had je dat nou ook toen je 10 was dat je niet kon wachten tot je 13 was en toen tot je 18 was en toen... Maar de tijd ging zo langzaam.
Totdat je de 35 bereikt en tot de ontdekking komt dat het allemaal wel wat snel gaat. Kun je nagaan hoe het voelt als je 54 bent. Op 1 januari onderweg naar 55. Dan kom je toch wel erg in de 55+ categorie. Op zich heb ik daar geen last van, je verandert er toch niets aan, het is meestal de omgeving die zich drukt maakt over het feit dat ik "op mijn leeftijd" nog voor mezelf ben begonnen. Maar aan de jongeren die dit lezen, geloof me, je blijft het idee houden dat je 35 bent.
Als ik zo naar boven lees staan er wel heel veel getallen in. Vorige week heb ik de tekst niet goed nagelezen voor de publicatie en kwam ik tot de ontdekking dat er nogal veel ik heb, ik ben, ik doe, instond. Wel erg op de ik tour achteraf gezien. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt.
Afgelopen week een prettige afscheidreceptie gehad bij één van de opdrachtgevers. Zoals ze zeiden, bij sommige mensen heb je het idee dat ze er al een leven lang rondlopen. De receptie was een combi met nog een collega die wegging. We vonden het wat zot om achter elkaar te receptioneren. Bovendien, op onze dag waren er nog drie, kun je nagaan.
Maar we hebben afgesproken zeer zeker contact te blijven onderhouden. We zijn eigenlijk laat met elkaar aan de praat gegaan en nu tot de ontdekking gekomen dat we nog lang niet zijn uitgepraat. Nou is dat praten voor mij niet zo moeilijk en zij is van het zelfde calliber dus....
Maandag een workshop gehad met de GCE. Ik heb daar met de student gesproken die mij terzijde staat voor al mijn vragen. We hebben nog verder zitten brainstormen over mijn idee wat steeds meer vorm krijgt. Ik heb intussen ook de blog voor dit onderwerp op een manier opgezet die erop begint te lijken. Deze blog wordt nog wat bijgeschaafd. Ik ben al bezig geweest om met het programma een website in te richten. Ging wel aardig goed. Maar moet nog wat beter. Dus nog maar een keer proberen.
De link voor de blog is http://laatstewensenarchief.blogspot.com/
Ik moet er nog aan werken, sommige zinnen lopen nog niet lekker. Maar dat hoop ik morgenavond nog te doen.
Dinsdagavond ga ik naar module 4. Niet op maandag want afgelopen maandag heb ik er ook drie uur overgedaan om van Assen naar Eindhoven te komen. Twee keer in veertien dagen is me iets te veel. Kan ik maandagavond gewoon nog mijn kleindochter knuffelen en even achter de computer van de kinderen zitten. Lekker schaven aan de tekst. Allemaal even wat rustiger als je dan op 20 km van het werk zit. Bovendien vindt mijn zus het wel prettig om van mij een Quantum Touch behandeling te krijgen.
Dan is donderdag echt mijn laatste dag in Haarlem. En vrijdag ga ik naar Frankrijk om twee weken vakantie te houden, samen met mijn man. Nog wat kinderen en familie die meedoen de eerste week. Heerlijk, kan ik uitgebreid koken en iedereen verwennen. Koken is één van mijn hobby's waar ik niet zoveel mee kan doen tegenwoordig. Ik kom er niet aan toe door de week, te laat thuis.
Deze week ga ik ook eens informeren of er nog mensen zijn die iets op stapel hebben staan voor januari of februari. Ik ben wel al benaderd voor een opdracht maar ik vermoed dat er dan erg met de tijd gewoekerd gaat worden. Ben er nog niet uit of ik dat ga doen of dat ik mezelf even de tijd geef om rustig rond te kijken. Tenslotte kan ik nog vier dagen in Assen werken in januari.
Dit wordt anders wel erg adhoc.
Wat is er nog meer gebeurd deze week? De kennis van de kennis heeft mijn website voor l'Escale BV opgezet. Lijkt mooi. Woensdag maakt iemand uit Haarlem nog een serie foto's, zij volgt een cursus fotografie. Dan kan ik met wat professionele foto's mijzelf presenteren. Vervolgens heeft mijn creatieve vriendin de tekst nog even doorgenomen en ze had nog wat opmerkingen op de tekst. Bovendien vond ze dat ik te weinig vertelde waarom iemand mij nu net zou moeten hebben. Ik krabde eens achter mijn oor. Ze heeft wel gelijk, maar hoe doe je dat. Zit vanavond nog even wat teksten door te lezen van GCE. Daar staat dat je tekst moet hebben die opvalt en mensen moet lokken. Niet het type: ik ben Liesbeth Jansen en ik ben 54 jaar en ik kan heel hard werken. Meer het type: Weet U Wel Wat U mist? Laat Mij Het U Vertellen!
Zoiets dus. Ik moet daar nog eens over denken.
Er komen vier tabbladen en er staan ook wat filosofische dingen op. Dat ben ik ook en dat hoort bij mijn manier van werken. Dus bij het tabblad ervaring ga ik maar eens aan gang zoals bij GCE wordt geleerd. Het doortrekt mijn hele leven. Zou dat nu het out of the box denken zijn waar op de introductieavond over werd gepraat?
Verder valt er binnenkort weer een bekeuring op de mat met 4 km te hard, € 18,-. Dat is dan de derde. Ik hoor dus bij die 1,5 miljoen (of zoiets) die dat is overkomen. Ze vertellen er een mooi verhaal bij, dat dankzij de controlles er minder echte hardrijders zijn. Dan zitten die waarschijnlijk toch wel vaak bij mij op de weg, ik zie er nogal wat.
Ik denk dat het meer oplevert om veel kleine bekeuringen binnen te halen dan een enkele grote. Maar dat vertellen ze niet.
Ook verwacht ik er één die minder plezierig is. Rood licht. Het ergste is dat ik het hele verkeerslicht niet heb gezien, 's avonds om half twaalf. Ik zag de flitsen en dacht is dat voor mij? Heb ik iets gemist? Ik weet het heden ten dage nog niet, maar ik vermoed van wel, naar het aantal verkeerslichten dat in Amersfoort staat en hoe vaak ik er één gezien heb of gestopt ben.
Te veel na zitten denken.
Deze week heb ik op de radio weinig bijzonder nieuws gehoord. Het "gewone" wat er allemaal op de wereld gebeurd. Maar misschien heb ik iets gemist. Of ik stomp af.
Epitectus was een griekse wijsgeer en heeft ooit geschreven: niets is verkeerd, het is de manier waarop we het bekijken. Hij schreef het iets plechtiger. Dat is iets wat me al een tijdje bezig houdt. Ik geloof toch niet dat ik het helemaal met hem eens ben. En soms weer wel.
Dat heb je met die filosofen.
Totdat je de 35 bereikt en tot de ontdekking komt dat het allemaal wel wat snel gaat. Kun je nagaan hoe het voelt als je 54 bent. Op 1 januari onderweg naar 55. Dan kom je toch wel erg in de 55+ categorie. Op zich heb ik daar geen last van, je verandert er toch niets aan, het is meestal de omgeving die zich drukt maakt over het feit dat ik "op mijn leeftijd" nog voor mezelf ben begonnen. Maar aan de jongeren die dit lezen, geloof me, je blijft het idee houden dat je 35 bent.
Als ik zo naar boven lees staan er wel heel veel getallen in. Vorige week heb ik de tekst niet goed nagelezen voor de publicatie en kwam ik tot de ontdekking dat er nogal veel ik heb, ik ben, ik doe, instond. Wel erg op de ik tour achteraf gezien. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt.
Afgelopen week een prettige afscheidreceptie gehad bij één van de opdrachtgevers. Zoals ze zeiden, bij sommige mensen heb je het idee dat ze er al een leven lang rondlopen. De receptie was een combi met nog een collega die wegging. We vonden het wat zot om achter elkaar te receptioneren. Bovendien, op onze dag waren er nog drie, kun je nagaan.
Maar we hebben afgesproken zeer zeker contact te blijven onderhouden. We zijn eigenlijk laat met elkaar aan de praat gegaan en nu tot de ontdekking gekomen dat we nog lang niet zijn uitgepraat. Nou is dat praten voor mij niet zo moeilijk en zij is van het zelfde calliber dus....
Maandag een workshop gehad met de GCE. Ik heb daar met de student gesproken die mij terzijde staat voor al mijn vragen. We hebben nog verder zitten brainstormen over mijn idee wat steeds meer vorm krijgt. Ik heb intussen ook de blog voor dit onderwerp op een manier opgezet die erop begint te lijken. Deze blog wordt nog wat bijgeschaafd. Ik ben al bezig geweest om met het programma een website in te richten. Ging wel aardig goed. Maar moet nog wat beter. Dus nog maar een keer proberen.
De link voor de blog is http://laatstewensenarchief.blogspot.com/
Ik moet er nog aan werken, sommige zinnen lopen nog niet lekker. Maar dat hoop ik morgenavond nog te doen.
Dinsdagavond ga ik naar module 4. Niet op maandag want afgelopen maandag heb ik er ook drie uur overgedaan om van Assen naar Eindhoven te komen. Twee keer in veertien dagen is me iets te veel. Kan ik maandagavond gewoon nog mijn kleindochter knuffelen en even achter de computer van de kinderen zitten. Lekker schaven aan de tekst. Allemaal even wat rustiger als je dan op 20 km van het werk zit. Bovendien vindt mijn zus het wel prettig om van mij een Quantum Touch behandeling te krijgen.
Dan is donderdag echt mijn laatste dag in Haarlem. En vrijdag ga ik naar Frankrijk om twee weken vakantie te houden, samen met mijn man. Nog wat kinderen en familie die meedoen de eerste week. Heerlijk, kan ik uitgebreid koken en iedereen verwennen. Koken is één van mijn hobby's waar ik niet zoveel mee kan doen tegenwoordig. Ik kom er niet aan toe door de week, te laat thuis.
Deze week ga ik ook eens informeren of er nog mensen zijn die iets op stapel hebben staan voor januari of februari. Ik ben wel al benaderd voor een opdracht maar ik vermoed dat er dan erg met de tijd gewoekerd gaat worden. Ben er nog niet uit of ik dat ga doen of dat ik mezelf even de tijd geef om rustig rond te kijken. Tenslotte kan ik nog vier dagen in Assen werken in januari.
Dit wordt anders wel erg adhoc.
Wat is er nog meer gebeurd deze week? De kennis van de kennis heeft mijn website voor l'Escale BV opgezet. Lijkt mooi. Woensdag maakt iemand uit Haarlem nog een serie foto's, zij volgt een cursus fotografie. Dan kan ik met wat professionele foto's mijzelf presenteren. Vervolgens heeft mijn creatieve vriendin de tekst nog even doorgenomen en ze had nog wat opmerkingen op de tekst. Bovendien vond ze dat ik te weinig vertelde waarom iemand mij nu net zou moeten hebben. Ik krabde eens achter mijn oor. Ze heeft wel gelijk, maar hoe doe je dat. Zit vanavond nog even wat teksten door te lezen van GCE. Daar staat dat je tekst moet hebben die opvalt en mensen moet lokken. Niet het type: ik ben Liesbeth Jansen en ik ben 54 jaar en ik kan heel hard werken. Meer het type: Weet U Wel Wat U mist? Laat Mij Het U Vertellen!
Zoiets dus. Ik moet daar nog eens over denken.
Er komen vier tabbladen en er staan ook wat filosofische dingen op. Dat ben ik ook en dat hoort bij mijn manier van werken. Dus bij het tabblad ervaring ga ik maar eens aan gang zoals bij GCE wordt geleerd. Het doortrekt mijn hele leven. Zou dat nu het out of the box denken zijn waar op de introductieavond over werd gepraat?
Verder valt er binnenkort weer een bekeuring op de mat met 4 km te hard, € 18,-. Dat is dan de derde. Ik hoor dus bij die 1,5 miljoen (of zoiets) die dat is overkomen. Ze vertellen er een mooi verhaal bij, dat dankzij de controlles er minder echte hardrijders zijn. Dan zitten die waarschijnlijk toch wel vaak bij mij op de weg, ik zie er nogal wat.
Ik denk dat het meer oplevert om veel kleine bekeuringen binnen te halen dan een enkele grote. Maar dat vertellen ze niet.
Ook verwacht ik er één die minder plezierig is. Rood licht. Het ergste is dat ik het hele verkeerslicht niet heb gezien, 's avonds om half twaalf. Ik zag de flitsen en dacht is dat voor mij? Heb ik iets gemist? Ik weet het heden ten dage nog niet, maar ik vermoed van wel, naar het aantal verkeerslichten dat in Amersfoort staat en hoe vaak ik er één gezien heb of gestopt ben.
Te veel na zitten denken.
Deze week heb ik op de radio weinig bijzonder nieuws gehoord. Het "gewone" wat er allemaal op de wereld gebeurd. Maar misschien heb ik iets gemist. Of ik stomp af.
Epitectus was een griekse wijsgeer en heeft ooit geschreven: niets is verkeerd, het is de manier waarop we het bekijken. Hij schreef het iets plechtiger. Dat is iets wat me al een tijdje bezig houdt. Ik geloof toch niet dat ik het helemaal met hem eens ben. En soms weer wel.
Dat heb je met die filosofen.
zondag 9 december 2007
De waan van de dag
Ja, de titel is veelzeggend.
Ik probeer zoveel mogelijk aan de waan te ontsnappen. Maar er zijn momenten zo tegen het eind van het jaar bijvoorbeeld, dat ik me mee laat slepen.
Alles moet voor de kerstdagen gereed, want dan gaat iedereen zo'n beetje van z'n vrije dagen genieten. Ik ook trouwens.
Maar om je nu drie slagen in het rond te werken om het werk te verplaatsen van je bureau naar iemand anders bureau, blijf ik waanzin vinden.
Daar ligt het dan te wachten tot die iemand weer terug is. Net als bij mij trouwens. Alsof de wereld op houdt te bestaan per 1 januari 2008.
Na wat griep verschijnselen op donderdag, die ik succesvol de kop heb ingedrukt, kon ik vrijdag weer behoorlijk functioneren. Volgens mij komt het snelle herstel, of het niet doorzetten van het griepje doordat ik elke dag Aloë Vera gebruik. Elke ochtend op de nuchtere maag een borrelglaasje verhoogt mijn weerstand aanmerkelijk.
Ook mijn zus gebruikt het en dan de variant waar glucosamine, msm en chondroïtine inzit.
Het helpt haar bij haar pijnlijke gewrichten en botten.
Daarnaast kun je er ook nog wat mee verdienen. http://www.franchise.myflpbiz.com/
Deze week ook maar eens actie ondernomen richting andere leaseauto. Die ik nu heb deel ik nog met het bedrijf waar ik 2 dagen voor werk. Maar per 1 januari is dat afgelopen en moet ik het zelf regelen. Omdat de "groene auto's " voor de bijtelling lekker naar beneden duiken en omdat ze zo ongeveer 1:23 rijden heb ik gekozen voor een hybride auto.
Woensdag ga ik het contract tekenen en toen ik vroeg wanneer ik er over kon beschikken was het antwoord: de tweede week van februari. Slik.. ik rij nogal in het rond. Maar daar hadden ze wel een oplossing voor. Als het even kan wil ik voor mijn kerstvakantie al wisselen. Ik ben pas 6 januari terug.
Wel, een aandeeltje voor het milieu heb ik dan op stapel staan.
De komende tijd moet ik de acquisitie in. Vanaf 1 januari heb ik 2 dagen over. Maar eens kijken waar er allemaal nog werk is. In Assen starten de sollicitatie gesprekken dus dat is ook op termijn gereed. Ik hoop dat ik nog even de dingen kan afmaken waar ik mee bezig ben. Dat is ook makkelijker voor degene die vast op de functie komt.
Maandagavond ga ik weer naar GCE. We hebben een workshop waar we vanalles gaan doen heb ik begrepen. Ik heb er wel zin in. Het is altijd inspirerend om er te zijn. Ik heb wel al wat voorwerk gedaan, maar nog niet genoeg. Misschien kan ik dat die avond doen en dan gelijk de tips erin verwerken.
Ik ben per 1 januari zo ver dat de site kan worden gemaakt. Ik heb nog eens rondgekeken naar de concurrentie. Er is maar 1 site die hetzelfde doet als wat ik wil gaan doen. Dat moet toch lukken. Ik heb ook bekeken hoe ze het hebben gedaan en kan sommige zaken anders aanpakken.
Ik heb dit weekend veel gedaan om mijn boekhoudprogamma te vullen. Ondanks de starterstraining heb ik er toch moeite mee. Ik heb nu alles ingevuld en ben benieuwd wat mijn accountant ervan vindt. Ik keek eens zuchtend naar de BTW bedragen, volgens mij moet ik zelf toch meer BTW gaan aftrekken. Of ik heb het niet helemaal goed gedaan. Maar ook dat zal de accountant wel constateren. Ach, alles valt te leren, als ik een maand of wat verder ben is het gesneden koek allemaal.
Omdat ik nu een eigen bureau heb moet ik ook een website hebben. Nou ja moet, moet. Maar het is natuurlijk wel leuk als mensen zoeken naar interimmanagement, jouw tegenkomen en denken: die ga ik eens bellen.
Dit doet een kennis van een kennis voor mij. Ik ben benieuwd of zij ook met keywords en zo werkt. Jawel het is een zij. Misschien wat eigenwijs, maar ik probeer met zoveel mogelijk vrouwen te werken. In een boekje dat ik voor een opdrachtgever had gekocht, toen zij afscheid nam, wordt beschreven hoe apen met elkaar omgaan. En hoe je dat kan vergelijken met je collega's op de werkvloer. Daarin staat een apenras waarbij de vrouwen de baas zijn. Ze doen dat door groepsvorming. Ze helpen elkaar en zijn één groep tegen een lastige man.
In het boek staat beschreven dat als mensen dat ook zouden doen het voor mannen wel eens heel lastig wordt om zich te handhaven.
Ik vond dat wel een interessant idee.
Gisteren kwam mijn vriendin langs. Eigenlijk had ik de bedoeling om met haar het idee verder door te spitten. Ze heeft altijd van die creatieve oplossingen. Maar ook hier sloeg de waan toe en hebben we het over allerlei dingen gehad waar we zo tegenaan lopen in het dagelijks leven. Behalve het idee. Ze was al hoog en breed weg en ik op bed, toe ik eraan dacht.
Ik probeer zoveel mogelijk aan de waan te ontsnappen. Maar er zijn momenten zo tegen het eind van het jaar bijvoorbeeld, dat ik me mee laat slepen.
Alles moet voor de kerstdagen gereed, want dan gaat iedereen zo'n beetje van z'n vrije dagen genieten. Ik ook trouwens.
Maar om je nu drie slagen in het rond te werken om het werk te verplaatsen van je bureau naar iemand anders bureau, blijf ik waanzin vinden.
Daar ligt het dan te wachten tot die iemand weer terug is. Net als bij mij trouwens. Alsof de wereld op houdt te bestaan per 1 januari 2008.
Na wat griep verschijnselen op donderdag, die ik succesvol de kop heb ingedrukt, kon ik vrijdag weer behoorlijk functioneren. Volgens mij komt het snelle herstel, of het niet doorzetten van het griepje doordat ik elke dag Aloë Vera gebruik. Elke ochtend op de nuchtere maag een borrelglaasje verhoogt mijn weerstand aanmerkelijk.
Ook mijn zus gebruikt het en dan de variant waar glucosamine, msm en chondroïtine inzit.
Het helpt haar bij haar pijnlijke gewrichten en botten.
Daarnaast kun je er ook nog wat mee verdienen. http://www.franchise.myflpbiz.com/
Deze week ook maar eens actie ondernomen richting andere leaseauto. Die ik nu heb deel ik nog met het bedrijf waar ik 2 dagen voor werk. Maar per 1 januari is dat afgelopen en moet ik het zelf regelen. Omdat de "groene auto's " voor de bijtelling lekker naar beneden duiken en omdat ze zo ongeveer 1:23 rijden heb ik gekozen voor een hybride auto.
Woensdag ga ik het contract tekenen en toen ik vroeg wanneer ik er over kon beschikken was het antwoord: de tweede week van februari. Slik.. ik rij nogal in het rond. Maar daar hadden ze wel een oplossing voor. Als het even kan wil ik voor mijn kerstvakantie al wisselen. Ik ben pas 6 januari terug.
Wel, een aandeeltje voor het milieu heb ik dan op stapel staan.
De komende tijd moet ik de acquisitie in. Vanaf 1 januari heb ik 2 dagen over. Maar eens kijken waar er allemaal nog werk is. In Assen starten de sollicitatie gesprekken dus dat is ook op termijn gereed. Ik hoop dat ik nog even de dingen kan afmaken waar ik mee bezig ben. Dat is ook makkelijker voor degene die vast op de functie komt.
Maandagavond ga ik weer naar GCE. We hebben een workshop waar we vanalles gaan doen heb ik begrepen. Ik heb er wel zin in. Het is altijd inspirerend om er te zijn. Ik heb wel al wat voorwerk gedaan, maar nog niet genoeg. Misschien kan ik dat die avond doen en dan gelijk de tips erin verwerken.
Ik ben per 1 januari zo ver dat de site kan worden gemaakt. Ik heb nog eens rondgekeken naar de concurrentie. Er is maar 1 site die hetzelfde doet als wat ik wil gaan doen. Dat moet toch lukken. Ik heb ook bekeken hoe ze het hebben gedaan en kan sommige zaken anders aanpakken.
Ik heb dit weekend veel gedaan om mijn boekhoudprogamma te vullen. Ondanks de starterstraining heb ik er toch moeite mee. Ik heb nu alles ingevuld en ben benieuwd wat mijn accountant ervan vindt. Ik keek eens zuchtend naar de BTW bedragen, volgens mij moet ik zelf toch meer BTW gaan aftrekken. Of ik heb het niet helemaal goed gedaan. Maar ook dat zal de accountant wel constateren. Ach, alles valt te leren, als ik een maand of wat verder ben is het gesneden koek allemaal.
Omdat ik nu een eigen bureau heb moet ik ook een website hebben. Nou ja moet, moet. Maar het is natuurlijk wel leuk als mensen zoeken naar interimmanagement, jouw tegenkomen en denken: die ga ik eens bellen.
Dit doet een kennis van een kennis voor mij. Ik ben benieuwd of zij ook met keywords en zo werkt. Jawel het is een zij. Misschien wat eigenwijs, maar ik probeer met zoveel mogelijk vrouwen te werken. In een boekje dat ik voor een opdrachtgever had gekocht, toen zij afscheid nam, wordt beschreven hoe apen met elkaar omgaan. En hoe je dat kan vergelijken met je collega's op de werkvloer. Daarin staat een apenras waarbij de vrouwen de baas zijn. Ze doen dat door groepsvorming. Ze helpen elkaar en zijn één groep tegen een lastige man.
In het boek staat beschreven dat als mensen dat ook zouden doen het voor mannen wel eens heel lastig wordt om zich te handhaven.
Ik vond dat wel een interessant idee.
Gisteren kwam mijn vriendin langs. Eigenlijk had ik de bedoeling om met haar het idee verder door te spitten. Ze heeft altijd van die creatieve oplossingen. Maar ook hier sloeg de waan toe en hebben we het over allerlei dingen gehad waar we zo tegenaan lopen in het dagelijks leven. Behalve het idee. Ze was al hoog en breed weg en ik op bed, toe ik eraan dacht.
zondag 2 december 2007
De laatste maand van het jaar
We naderen al aardig het einde van 2007. Als ik de komende maand bekijk heb ik nog aardig wat te doen.
Natuurlijk gaan mijn dagelijkse werkzaamheden gewoon door tot 20 december. Vanaf de 21e zit ik heerlijk twee weken in Frankrijk en komen de nodige gezins- en familieleden voorbij. Mijn laptop gaat mee, dus ik kan tussen de bedrijven door nog wel het één en ander doen.
Dat ben ik ook zeker van plan. Ik ken de gezellige avonden met elkaar, waar al brainstormend de meest fantastische gedachten de revue passeren. Van volslagen idoot tot bruikbare voorstellen. En die kan ik dan direct verwerken.
Vorige week maandag weer een inspirerende avond gehad met de GCE. Met diverse mensen gepraat. Ik heb ook mijn blog op onze GCE site geplaatst.
Verder heb ik, o schande, niets gedaan aan mijn plannen of aan de nieuwe studiestof van GCE. Ik ben vooral druk geweest met werken, heen en weer rijden en mijn afscheid in Haarlem. Op 13 december heb ik een afscheidsreceptie met een andere collega die weg gaat. We vonden het wel leuk om dat samen te doen. De 20e is mijn laatste werkdag in Haarlem. Maar ik ben nu al bezig met afscheidsetentjes.
Dan zijn er vanaf 1 januari twee dagen over die ik opnieuw kan invullen.
Gelukkig kan ik nog een dag extra in Assen draaien, het is daar erg druk en ik kan het praktisch niet geregeld krijgen in 3 dagen. Verder maar weer aan de acquisitie. Er moet toch brood op de plank komen, want Assen blijft ook niet eeuwig doorgaan.
Bovendien is het wel goed om na verloop van tijd te wisselen. Hoewel.... in Assen ben ik op 1 januari nog maar vier maanden. Dat kan nog wel even.
Toch is het wel een heel georganiseer. Meestal ben ik pas om zeven uur thuis en dan ga ik met gezwinde spoed achter de computer. Maar zo aan het eind van het jaar en met mijn afscheid, zijn er de nodige borrel en etentjes zoals hierboven al beschreven.
Dit weekend waren we bij onze zoon en schoondochter in Borger en hebben we even heerlijk genoten van Lisa, de kleindochter.
Ik was vandaag nog heel wat van plan, maar het is ook wel erg leuk om met die kleine sprinkhaan in de weer te zijn. Dus nu vanavond maar hier achter de computer en even buffelen.
Intussen heb ik wel het t-shirt laten drukken en deze week aangehad: "GENIET, ook jij kunt het". Waarop ik de nodige positieve reacties heb gekregen. Het denken over ideeën en het verder uitwerken daarvan heeft deze week dus onder de druk van alledag te lijden gehad. Ik heb dus ook het voornemen om vanaf morgenochtend daar weer volop mee bezig te gaan.
Gelukkig blijf ik hier in Borger slapen en hoef morgenochtend dus niet om 5 uur uit bed. Zo in de winter kun je aan mijn slaapgedrag zien dat mijn voorouders een winterslaap hebben gehouden. Terwijl ik in de zomer fluitend om 5 uur eruit stap als de wekker gaat, ben ik nu nog half van de wereld en moet ik mezelf dwingen om me richting douche te slepen. Waarna ik dan meestal denk, wat heb je toch te miepen.
In de avonduren krijg ik ook weer last van het slaapsyndroom. In de zomer ben ik hyperactief tot 11 uur, en nu zit ik om 8 uur al te kijken of het een beetje geschikte tijd is om naar bed te gaan. Maar ja, als je dat doet komt er ook niets van al mijn plannen.
In gedachten heb ik wel het idee verder uitgewerkt wat ik heb. En ben ook nog met wat andere ideëen aan het doordenken. Dat neemt niet weg dat andere suggesties ook steeds nog van harte welkom zijn. Ik wil graag verschillende zaken lanceren.
Wat ook door mijn hoofd draait is ons huis in Frankrijk. Dit voorjaar willen we de badkamer en wc verbouwen. Ik heb practisch alle spullen al in huis, een helder beeld van hoe het moet maar een man met klusvrees.
Hoewel hij een mooi stukje werk kan afleveren is hij niet te bewegen om een nieuw muurtje te maken met nieuwe deuren er in, gipsplaaten te plaatsen voor de immens dikke buitenmuren. Bij het idee van douchecabine plaatsen en leidingen aansluiten breekt het angstzweet hem uit. Ik ben nu op zoek naar mensen die dit wel goed kunnen en zonder angstzweet, tegen kost en inwoning. Vrouw (of man) en kinderen mogen mee. Maar ik ken meer managers en weg- en waterbouwers dan bouwvakkers en klusjesmensen.
Dus wie wil kan zich melden. Vanaf dit voorjaar moet het gebeuren.
Zoals al eerder beschreven zit ik regelmatig in de auto te denken over dingen die ik lees en hoor. Met de hoop dat daar dan een idee uit voortkomt. Daarbij komt dan op radio 1 het nieuws voorbij wat weer uitnodigd om verder hierop door te peinzen.
Zoals ik op enig moment deze week hoorde dat er in Amerika iets was uitgevonden, wat soldaten tot superhero's maakt. Nou snap ik niet waarom een soldaat per definitie een hero is, maar dat is iets anders.
Er is nu een pak ontwikkeld waardoor de soldaten zwaardere bepakkingen moeiteloos kunnen dragen over langere afstanden en gedurende langere tijd.
Een soort robotpak. Ze kunnen het zelfs zo ontwikkelen dat het ook zonder een persoon erin werkt.
Maken ze nu dingen na uit de film? Of worden we door middel van de film voorbereid op de toekomst?
Ik krijg visioenen. Ik zie Starwars. In gedachten zit ik te zoeken naar de wolf in schaapskleren. De Emperor. Bush?
May the force be with you.
Natuurlijk gaan mijn dagelijkse werkzaamheden gewoon door tot 20 december. Vanaf de 21e zit ik heerlijk twee weken in Frankrijk en komen de nodige gezins- en familieleden voorbij. Mijn laptop gaat mee, dus ik kan tussen de bedrijven door nog wel het één en ander doen.
Dat ben ik ook zeker van plan. Ik ken de gezellige avonden met elkaar, waar al brainstormend de meest fantastische gedachten de revue passeren. Van volslagen idoot tot bruikbare voorstellen. En die kan ik dan direct verwerken.
Vorige week maandag weer een inspirerende avond gehad met de GCE. Met diverse mensen gepraat. Ik heb ook mijn blog op onze GCE site geplaatst.
Verder heb ik, o schande, niets gedaan aan mijn plannen of aan de nieuwe studiestof van GCE. Ik ben vooral druk geweest met werken, heen en weer rijden en mijn afscheid in Haarlem. Op 13 december heb ik een afscheidsreceptie met een andere collega die weg gaat. We vonden het wel leuk om dat samen te doen. De 20e is mijn laatste werkdag in Haarlem. Maar ik ben nu al bezig met afscheidsetentjes.
Dan zijn er vanaf 1 januari twee dagen over die ik opnieuw kan invullen.
Gelukkig kan ik nog een dag extra in Assen draaien, het is daar erg druk en ik kan het praktisch niet geregeld krijgen in 3 dagen. Verder maar weer aan de acquisitie. Er moet toch brood op de plank komen, want Assen blijft ook niet eeuwig doorgaan.
Bovendien is het wel goed om na verloop van tijd te wisselen. Hoewel.... in Assen ben ik op 1 januari nog maar vier maanden. Dat kan nog wel even.
Toch is het wel een heel georganiseer. Meestal ben ik pas om zeven uur thuis en dan ga ik met gezwinde spoed achter de computer. Maar zo aan het eind van het jaar en met mijn afscheid, zijn er de nodige borrel en etentjes zoals hierboven al beschreven.
Dit weekend waren we bij onze zoon en schoondochter in Borger en hebben we even heerlijk genoten van Lisa, de kleindochter.
Ik was vandaag nog heel wat van plan, maar het is ook wel erg leuk om met die kleine sprinkhaan in de weer te zijn. Dus nu vanavond maar hier achter de computer en even buffelen.
Intussen heb ik wel het t-shirt laten drukken en deze week aangehad: "GENIET, ook jij kunt het". Waarop ik de nodige positieve reacties heb gekregen. Het denken over ideeën en het verder uitwerken daarvan heeft deze week dus onder de druk van alledag te lijden gehad. Ik heb dus ook het voornemen om vanaf morgenochtend daar weer volop mee bezig te gaan.
Gelukkig blijf ik hier in Borger slapen en hoef morgenochtend dus niet om 5 uur uit bed. Zo in de winter kun je aan mijn slaapgedrag zien dat mijn voorouders een winterslaap hebben gehouden. Terwijl ik in de zomer fluitend om 5 uur eruit stap als de wekker gaat, ben ik nu nog half van de wereld en moet ik mezelf dwingen om me richting douche te slepen. Waarna ik dan meestal denk, wat heb je toch te miepen.
In de avonduren krijg ik ook weer last van het slaapsyndroom. In de zomer ben ik hyperactief tot 11 uur, en nu zit ik om 8 uur al te kijken of het een beetje geschikte tijd is om naar bed te gaan. Maar ja, als je dat doet komt er ook niets van al mijn plannen.
In gedachten heb ik wel het idee verder uitgewerkt wat ik heb. En ben ook nog met wat andere ideëen aan het doordenken. Dat neemt niet weg dat andere suggesties ook steeds nog van harte welkom zijn. Ik wil graag verschillende zaken lanceren.
Wat ook door mijn hoofd draait is ons huis in Frankrijk. Dit voorjaar willen we de badkamer en wc verbouwen. Ik heb practisch alle spullen al in huis, een helder beeld van hoe het moet maar een man met klusvrees.
Hoewel hij een mooi stukje werk kan afleveren is hij niet te bewegen om een nieuw muurtje te maken met nieuwe deuren er in, gipsplaaten te plaatsen voor de immens dikke buitenmuren. Bij het idee van douchecabine plaatsen en leidingen aansluiten breekt het angstzweet hem uit. Ik ben nu op zoek naar mensen die dit wel goed kunnen en zonder angstzweet, tegen kost en inwoning. Vrouw (of man) en kinderen mogen mee. Maar ik ken meer managers en weg- en waterbouwers dan bouwvakkers en klusjesmensen.
Dus wie wil kan zich melden. Vanaf dit voorjaar moet het gebeuren.
Zoals al eerder beschreven zit ik regelmatig in de auto te denken over dingen die ik lees en hoor. Met de hoop dat daar dan een idee uit voortkomt. Daarbij komt dan op radio 1 het nieuws voorbij wat weer uitnodigd om verder hierop door te peinzen.
Zoals ik op enig moment deze week hoorde dat er in Amerika iets was uitgevonden, wat soldaten tot superhero's maakt. Nou snap ik niet waarom een soldaat per definitie een hero is, maar dat is iets anders.
Er is nu een pak ontwikkeld waardoor de soldaten zwaardere bepakkingen moeiteloos kunnen dragen over langere afstanden en gedurende langere tijd.
Een soort robotpak. Ze kunnen het zelfs zo ontwikkelen dat het ook zonder een persoon erin werkt.
Maken ze nu dingen na uit de film? Of worden we door middel van de film voorbereid op de toekomst?
Ik krijg visioenen. Ik zie Starwars. In gedachten zit ik te zoeken naar de wolf in schaapskleren. De Emperor. Bush?
May the force be with you.
zondag 25 november 2007
Weer een week voorbij
Sinds vorige week heb ik verschillende tips gekregen die zouden kunnen leiden tot het internetbedrijf. Ik ben de twee tips over diensten verder gaan uitwerken.
Bij één van de tips is praktisch geen concurrentie. Er is wel vraag. Kijk dat is interessant.
Ik zal het hier gaan toelichten.
Ik ben op dit moment nog vrij veel bezig met het overlijden van mijn broer. Hoewel ik dacht dat het makkelijker te "parkeren" zou zijn. Het was wel een goed gegeven dat hij zijn eigen afscheid samen met mijn schoonzus heeft kunnen vormgeven. De tip die ik op dit moment van mijn vriendin kreeg was juist om op dit gebied iets te gaan doen. Veel mensen maken iets mee en denken op dat moment aan wat ze zelf graag zouden willen doen. Of dat ze hun nabestaanden niet in een moeilijke tijd over deze zaken willen laten nadenken. Het kan ook zijn dat ze op die manier nog wat willen laten weten aan iedereen die op het laatste afscheid komt.
Waarom dat niet als een dienst aanbieden?
Dat kun je zo ver trekken als je het wilt. Op internet zou je een soort kluisje kunnen maken met alle mogelijke dingen. Je neemt hierop een abonnement en je kan gedichten, muziek, een hele ceremonie, brieven e.d. opslaan. Je kan dingen intypen, scannen etc. Ook is het mogelijk om dat je levenlang te wijzigen. Je zorgt dat er een link in je portemonnaie zit, of op een andere plek waar men logischerwijs zou kijken. Of je geeft het door aan de mensen die je lief zijn.
Ook is het mogelijk om mensen te helpen met dit soort dingen. Natuurlijk moet zoiets nog verder uitgewerkt worden.
De concurrentie zit in de uitvaartverzekeringen die ook al zo iets doen. Maar dan moet je wel juist die verzekering hebben. Bij mijn verzekering gaat het ook alleen maar via papier en niet via internet. Wil je iets veranderen in de loop der jaren, dan moet je weer een nieuw formulier invullen. Bovendien kun je bij mijn idee ook gescande documenten opslaan die je van belang vindt om na te laten.
Eventueel kan er via de site hulp aan worden verleend.
Als je kijkt naar de vergrijzing en dat mensen van mijn leeftijd (50+) toch behoorlijk actief zijn op internet, lijkt het me een behoorlijke markt.
Een ander idee is het leggen van lezerscontacten. Ook door middel van avonden. Daar ben ik iets minder ver mee. Het idee daarachter is dat mensen zoeken naar bepaalde boeken en er meer info over willen hebben. Of met elkaar van gedachten willen wisselen over boeken. Dat kan ook op contactavonden. De tipgeefster is zelf een geweldige boekenwurm, maar het is heel vervelend als je dure boeken koopt en ze voldoen dan niet aan je verwachting. Ik ken dat gevoel, € 20 voor een boek is niets tegenwoordig. En als je dan halverwege de draad kwijt raakt omdat het tegenvalt, heb je een aardige kater.
Al typende kom ik op een digitale bibliotheek.
Nu wil ik niet altijd de negatieve kanten bekijken, maar hoe kom ik aan digitale boeken? Om die nu zelf in te scannen......
In een drukke week waarin het niet echt helemaal jofel liep en ik toch weer geplaagd werd door emoties, zit ik nu dit weekend in Bertrambois (Frankrijk). Daar heb ik gelukkig internet.
Als het even niet allemaal lekker loopt komen er de meest onverwachte dingen om de hoek zetten. Zoals ik ook afgelopen week weer heb gemerkt.
In Terschuur heb ik even geen internet omdat mijnheer UPC en ik van gedachten verschillen over de rekening. Nu ben ik redelijk eigenwijs en soms wat koppig maar mijnheer UPC heeft de macht. Dat resulteert dan op enig moment tot een blokkade. Krijgt hij toch zijn zin, want zonder internet kan ik geen internetbedrijf opzetten. En eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet zoveel zin om op de barricade te gaan staan. Ik kan mijn energie beter gebruiken.
Dus in de loop van volgende week kan ik thuis weer op het net.
Ook dit is iets waar ik niet begrijpend over zit te denken. Ik heb geen keus met internet. Je moet tegenwoordig alles kiezen, maar soms wordt het je onmogelijk gemaakt.
Vorige week gehoord over de ziektekostenverzekering. Je hebt een verzekering, je wilt wijzigen omdat ze de premies duurder maken en het aanvullende pakket uitkleden. En dan wordt je in veel gevallen door een andere verzekering niet geaccepteerd.
Kijk je naar internet. Ik kon alleen maar internet op de kabel krijgen als ik ook tv en radio van UPC afnam. Terwijl ik eigenlijk wel een schotel wil. Vervolgens moet ik UPC nemen voor internet omdat een andere provider geen gebruik mag/kan maken van de kabel van UPC. Als ik me beroep op keuzevrijheid zegt men dat ik dat heb door middel van de telefoonlijn. Dus zou ik een vaste lijn moeten nemen. Die ik niet nodig heb. Ik bel mobiel. Als je van 6 tot 7 buiten de deur bent heb je weinig aan een vaste lijn. Als ik eerlijk ben zie ik niet veel keuze vrijheid.
Hoewel ik me realiseer dat ieder in zijn eigen waarheid leeft, beleef ik al die mogelijkheden voor concurrentie en vrijheid van keuze niet als onverdeeld positief.
Ik heb niet echt het idee dat het er allemaal goedkoper en beter van is geworden.
Net zomin als met de komst van de euro. Maar dat is een ander verhaal en daar zou ik een aparte blog over kunnen opzetten. Dus dat laat ik maar zitten.
Maandagavond ga ik weer naar Eindhoven en zullen we eens zien of mijn uitgewerkte "laatste wens" idee wat meer body gegeven kan worden.
Bovendien... wat let me om andere ideeën niet op dezelfde manier uit te werken en als bedrijf op de markt te zetten? Bovendien zou ik mijn vriendin kunnen vragen om mee te doen. Kunnen we het samen doen. En kan zij meer vanuit huis werken, dan op een werkplek te zijn waar ze zich nu niet echt happy voelt.
Snijdt het mes aan twee kanten.
Bij één van de tips is praktisch geen concurrentie. Er is wel vraag. Kijk dat is interessant.
Ik zal het hier gaan toelichten.
Ik ben op dit moment nog vrij veel bezig met het overlijden van mijn broer. Hoewel ik dacht dat het makkelijker te "parkeren" zou zijn. Het was wel een goed gegeven dat hij zijn eigen afscheid samen met mijn schoonzus heeft kunnen vormgeven. De tip die ik op dit moment van mijn vriendin kreeg was juist om op dit gebied iets te gaan doen. Veel mensen maken iets mee en denken op dat moment aan wat ze zelf graag zouden willen doen. Of dat ze hun nabestaanden niet in een moeilijke tijd over deze zaken willen laten nadenken. Het kan ook zijn dat ze op die manier nog wat willen laten weten aan iedereen die op het laatste afscheid komt.
Waarom dat niet als een dienst aanbieden?
Dat kun je zo ver trekken als je het wilt. Op internet zou je een soort kluisje kunnen maken met alle mogelijke dingen. Je neemt hierop een abonnement en je kan gedichten, muziek, een hele ceremonie, brieven e.d. opslaan. Je kan dingen intypen, scannen etc. Ook is het mogelijk om dat je levenlang te wijzigen. Je zorgt dat er een link in je portemonnaie zit, of op een andere plek waar men logischerwijs zou kijken. Of je geeft het door aan de mensen die je lief zijn.
Ook is het mogelijk om mensen te helpen met dit soort dingen. Natuurlijk moet zoiets nog verder uitgewerkt worden.
De concurrentie zit in de uitvaartverzekeringen die ook al zo iets doen. Maar dan moet je wel juist die verzekering hebben. Bij mijn verzekering gaat het ook alleen maar via papier en niet via internet. Wil je iets veranderen in de loop der jaren, dan moet je weer een nieuw formulier invullen. Bovendien kun je bij mijn idee ook gescande documenten opslaan die je van belang vindt om na te laten.
Eventueel kan er via de site hulp aan worden verleend.
Als je kijkt naar de vergrijzing en dat mensen van mijn leeftijd (50+) toch behoorlijk actief zijn op internet, lijkt het me een behoorlijke markt.
Een ander idee is het leggen van lezerscontacten. Ook door middel van avonden. Daar ben ik iets minder ver mee. Het idee daarachter is dat mensen zoeken naar bepaalde boeken en er meer info over willen hebben. Of met elkaar van gedachten willen wisselen over boeken. Dat kan ook op contactavonden. De tipgeefster is zelf een geweldige boekenwurm, maar het is heel vervelend als je dure boeken koopt en ze voldoen dan niet aan je verwachting. Ik ken dat gevoel, € 20 voor een boek is niets tegenwoordig. En als je dan halverwege de draad kwijt raakt omdat het tegenvalt, heb je een aardige kater.
Al typende kom ik op een digitale bibliotheek.
Nu wil ik niet altijd de negatieve kanten bekijken, maar hoe kom ik aan digitale boeken? Om die nu zelf in te scannen......
In een drukke week waarin het niet echt helemaal jofel liep en ik toch weer geplaagd werd door emoties, zit ik nu dit weekend in Bertrambois (Frankrijk). Daar heb ik gelukkig internet.
Als het even niet allemaal lekker loopt komen er de meest onverwachte dingen om de hoek zetten. Zoals ik ook afgelopen week weer heb gemerkt.
In Terschuur heb ik even geen internet omdat mijnheer UPC en ik van gedachten verschillen over de rekening. Nu ben ik redelijk eigenwijs en soms wat koppig maar mijnheer UPC heeft de macht. Dat resulteert dan op enig moment tot een blokkade. Krijgt hij toch zijn zin, want zonder internet kan ik geen internetbedrijf opzetten. En eerlijk gezegd heb ik op dit moment niet zoveel zin om op de barricade te gaan staan. Ik kan mijn energie beter gebruiken.
Dus in de loop van volgende week kan ik thuis weer op het net.
Ook dit is iets waar ik niet begrijpend over zit te denken. Ik heb geen keus met internet. Je moet tegenwoordig alles kiezen, maar soms wordt het je onmogelijk gemaakt.
Vorige week gehoord over de ziektekostenverzekering. Je hebt een verzekering, je wilt wijzigen omdat ze de premies duurder maken en het aanvullende pakket uitkleden. En dan wordt je in veel gevallen door een andere verzekering niet geaccepteerd.
Kijk je naar internet. Ik kon alleen maar internet op de kabel krijgen als ik ook tv en radio van UPC afnam. Terwijl ik eigenlijk wel een schotel wil. Vervolgens moet ik UPC nemen voor internet omdat een andere provider geen gebruik mag/kan maken van de kabel van UPC. Als ik me beroep op keuzevrijheid zegt men dat ik dat heb door middel van de telefoonlijn. Dus zou ik een vaste lijn moeten nemen. Die ik niet nodig heb. Ik bel mobiel. Als je van 6 tot 7 buiten de deur bent heb je weinig aan een vaste lijn. Als ik eerlijk ben zie ik niet veel keuze vrijheid.
Hoewel ik me realiseer dat ieder in zijn eigen waarheid leeft, beleef ik al die mogelijkheden voor concurrentie en vrijheid van keuze niet als onverdeeld positief.
Ik heb niet echt het idee dat het er allemaal goedkoper en beter van is geworden.
Net zomin als met de komst van de euro. Maar dat is een ander verhaal en daar zou ik een aparte blog over kunnen opzetten. Dus dat laat ik maar zitten.
Maandagavond ga ik weer naar Eindhoven en zullen we eens zien of mijn uitgewerkte "laatste wens" idee wat meer body gegeven kan worden.
Bovendien... wat let me om andere ideeën niet op dezelfde manier uit te werken en als bedrijf op de markt te zetten? Bovendien zou ik mijn vriendin kunnen vragen om mee te doen. Kunnen we het samen doen. En kan zij meer vanuit huis werken, dan op een werkplek te zijn waar ze zich nu niet echt happy voelt.
Snijdt het mes aan twee kanten.
zondag 18 november 2007
Het vele denkwerk
Ik heb me de afgelopen week verbaasd over wat er allemaal in mijn hoofd rondgaat. Vandaag liep ik wat rommel op te ruimen en dacht daarbij aan de muis die me deze week in de slaapkamer over de voet liep. Vijf minuten later was ik via allerlei zijpaden beland bij het wel of niet kopen van een tweedehands auto.
Dat er geen kortsluiting ontstaat onder mijn hersenpan is toch verbazingwekkend.
Door deze week heen heb ik verschillende reacties gehad op mijn blog. Via de reactielink scheen dat voor sommige computers problematisch te zijn. Dus werd ik gewoon via mail benaderd of per telefoon. Toch nog iemand die het gelukt is. Het zou leuk zijn als meer mensen dat doen.
Natuurlijk druk bezig geweest met HET IDEE. Daar draait deze blog tenslotte om.
Ik zit veel en lang in de auto en regelmatig in de file en daar ben ik er altijd mee bezig.
Op enig moment bedacht ik mij dat ik nog steeds verkeerd om denk. Idee, marktonderzoek, doen. Terwijl ik niet met idee moet beginnen maar eerst moet uitvogelen wat de mensheid nu eigenlijk wil. Kreun, hoe kom ik daar nu weer achter?
Iemand met wie ik daar oversprak raadde mij aan om een trendwatchersbureau te benaderen.
Goed idee.
Iemand anders in mijn netwerk maakte mij erop attent dat ik het niet in de producten maar in de diensten moet zoeken.
Mijn doel is tenslotte om meer tijd met mijn man door te brengen in Frankrijk en minder heen en weer te rijden naar opdrachten. Hoe leuk deze ook zijn. Via internetdiensten hoef ik niet op locatie te zijn.
Al peinzend over al deze mogelijkheden stond ik woensdagochtend in de file richting Haarlem.
Ideeën heb ik eigenlijk wel, maar ze zijn meer van het niveau wereld verbeteren.
Neem nu de files. Als ik naar Assen rij, geen files.
Heel het economische hart van Nederland zit in het westen. Als de verhalen van Al Gore bewaarheid worden, wat doen we daar dan nog? Of vertrouwen we zo op onze dijken? Stel de man heeft gelijk, dan zit over enkele jaren Nederland economisch in doffe ellende, alles weggespoeld.
Zou het een idee zijn om alles over heel Nederland te verspreiden? Dan zit alles niet zo op elkaar, er is tussen alles in ruimte voor natuur. Mensen hoeven niet meer aan het werk vanuit het noorden en oosten in het westen. Dat gaat vervelen na verloop van tijd, er wordt verhuisd. Westen nog voller, noorden en oosten nog leger. En waar hebben we het over. Je kan heel Nederland door in twee uur. Er zijn steden in de wereld die bijna net zo groot zijn als Nederland.
Maar dat idee is niet iets wat ik via een internetbedrijf kan regelen.
Dan het verhaal over fijn stof. Ik dacht terug aan een lunch waar we met elkaar bespraken dat het eigenlijk zo moest zijn dat auto's geen fijn stof meer uitblazen, maar grof stof.
Ik zat dat, nog steeds in de file, verder uit te denken. Er ontstaat dan natuurlijk weer stof op de weg, een soort grof zand. Als dan ook elke auto wordt uitgerust met een soort stofzuiger, kan ook alles weer worden opgezogen. Bij tankstations kan dan de stofzuiger geleegd worden als je staat te tanken. Dit stof kan weer als grondstof dienen voor een nieuw soort te ontwikkelen asfalt. Tja, weer een idee waar ik niets mee kan. Ik heb weg- en waterbouw gedaan en geen werktuigbouw. En van chemie weet ik al helemaal niets. Afvoeren dus.
Nu we het over auto's hebben. Ik zit me te verbazen dat er nog steeds niet veranderd is aan auto's. Er wordt vreselijk gemopperd over auto's omdat ze milieu onvriendelijk zouden zijn en ze fossiele brandstoffen gebruiken. Nu wordt er bedacht om op aardgas te rijden. Volgens mij ook een fossiele brandstof. Waarom is er nog niemand op het idee gekomen om voertuigen te maken die heel anders worden aangedreven? Waar is de uitvinder?
Ik blijf het raar vinden dat sinds de eerste auto, gemaakt in 1862 door de Belg Etienne Lenoir, nog steeds geen andere aandrijving is uitgevonden dan de verbrandingsmotor.
Alle verbeteringen die worden bedacht houden toch het principe vast van de verbrandingsmotor. De slimmerik die een ander soort aandrijving kan verzinnen is volgens mij spekkoper. En dan geen elektrische aandrijving. Dan zit je ook weer met opladen, wat wordt opgewekt door fossiele brandstoffen.
Maar zo slim ben ik dus niet. Dus ik word niet die spekkoper.
Luisterend naar de nieuwe CD van Bruce Springsteen die ik van een collega heb gekregen, kijk ik wat rond na 3 km te zijn opgeschoten in de file. Ik sta onder een viaduct. Mijn blik valt op één van de pijlers waarop met grafity is aangebracht: "GENIET, ook jij kan't."
Ik word geraakt door de boodschap. Ik zou haast vergeten dat deze boodschap in alle dingen moet zitten die je doet. Dus ook in het uitwerken van het ultime idee voor mijn internetbedrijf.
Ter plekke besluit ik een Tshirt te laten drukken met deze tekst, bij mijn favoriete bedrijf:
http://www.multishirt.nl/r19.php. Maar dan zonder taalfouten.
Ik zie het helemaal voor me, iedereen die deze blog leest ontwerpt zo'n shirt en als je elkaar ziet is de vraag: "En? Al een idee?"
Dat er geen kortsluiting ontstaat onder mijn hersenpan is toch verbazingwekkend.
Door deze week heen heb ik verschillende reacties gehad op mijn blog. Via de reactielink scheen dat voor sommige computers problematisch te zijn. Dus werd ik gewoon via mail benaderd of per telefoon. Toch nog iemand die het gelukt is. Het zou leuk zijn als meer mensen dat doen.
Natuurlijk druk bezig geweest met HET IDEE. Daar draait deze blog tenslotte om.
Ik zit veel en lang in de auto en regelmatig in de file en daar ben ik er altijd mee bezig.
Op enig moment bedacht ik mij dat ik nog steeds verkeerd om denk. Idee, marktonderzoek, doen. Terwijl ik niet met idee moet beginnen maar eerst moet uitvogelen wat de mensheid nu eigenlijk wil. Kreun, hoe kom ik daar nu weer achter?
Iemand met wie ik daar oversprak raadde mij aan om een trendwatchersbureau te benaderen.
Goed idee.
Iemand anders in mijn netwerk maakte mij erop attent dat ik het niet in de producten maar in de diensten moet zoeken.
Mijn doel is tenslotte om meer tijd met mijn man door te brengen in Frankrijk en minder heen en weer te rijden naar opdrachten. Hoe leuk deze ook zijn. Via internetdiensten hoef ik niet op locatie te zijn.
Al peinzend over al deze mogelijkheden stond ik woensdagochtend in de file richting Haarlem.
Ideeën heb ik eigenlijk wel, maar ze zijn meer van het niveau wereld verbeteren.
Neem nu de files. Als ik naar Assen rij, geen files.
Heel het economische hart van Nederland zit in het westen. Als de verhalen van Al Gore bewaarheid worden, wat doen we daar dan nog? Of vertrouwen we zo op onze dijken? Stel de man heeft gelijk, dan zit over enkele jaren Nederland economisch in doffe ellende, alles weggespoeld.
Zou het een idee zijn om alles over heel Nederland te verspreiden? Dan zit alles niet zo op elkaar, er is tussen alles in ruimte voor natuur. Mensen hoeven niet meer aan het werk vanuit het noorden en oosten in het westen. Dat gaat vervelen na verloop van tijd, er wordt verhuisd. Westen nog voller, noorden en oosten nog leger. En waar hebben we het over. Je kan heel Nederland door in twee uur. Er zijn steden in de wereld die bijna net zo groot zijn als Nederland.
Maar dat idee is niet iets wat ik via een internetbedrijf kan regelen.
Dan het verhaal over fijn stof. Ik dacht terug aan een lunch waar we met elkaar bespraken dat het eigenlijk zo moest zijn dat auto's geen fijn stof meer uitblazen, maar grof stof.
Ik zat dat, nog steeds in de file, verder uit te denken. Er ontstaat dan natuurlijk weer stof op de weg, een soort grof zand. Als dan ook elke auto wordt uitgerust met een soort stofzuiger, kan ook alles weer worden opgezogen. Bij tankstations kan dan de stofzuiger geleegd worden als je staat te tanken. Dit stof kan weer als grondstof dienen voor een nieuw soort te ontwikkelen asfalt. Tja, weer een idee waar ik niets mee kan. Ik heb weg- en waterbouw gedaan en geen werktuigbouw. En van chemie weet ik al helemaal niets. Afvoeren dus.
Nu we het over auto's hebben. Ik zit me te verbazen dat er nog steeds niet veranderd is aan auto's. Er wordt vreselijk gemopperd over auto's omdat ze milieu onvriendelijk zouden zijn en ze fossiele brandstoffen gebruiken. Nu wordt er bedacht om op aardgas te rijden. Volgens mij ook een fossiele brandstof. Waarom is er nog niemand op het idee gekomen om voertuigen te maken die heel anders worden aangedreven? Waar is de uitvinder?
Ik blijf het raar vinden dat sinds de eerste auto, gemaakt in 1862 door de Belg Etienne Lenoir, nog steeds geen andere aandrijving is uitgevonden dan de verbrandingsmotor.
Alle verbeteringen die worden bedacht houden toch het principe vast van de verbrandingsmotor. De slimmerik die een ander soort aandrijving kan verzinnen is volgens mij spekkoper. En dan geen elektrische aandrijving. Dan zit je ook weer met opladen, wat wordt opgewekt door fossiele brandstoffen.
Maar zo slim ben ik dus niet. Dus ik word niet die spekkoper.
Luisterend naar de nieuwe CD van Bruce Springsteen die ik van een collega heb gekregen, kijk ik wat rond na 3 km te zijn opgeschoten in de file. Ik sta onder een viaduct. Mijn blik valt op één van de pijlers waarop met grafity is aangebracht: "GENIET, ook jij kan't."
Ik word geraakt door de boodschap. Ik zou haast vergeten dat deze boodschap in alle dingen moet zitten die je doet. Dus ook in het uitwerken van het ultime idee voor mijn internetbedrijf.
Ter plekke besluit ik een Tshirt te laten drukken met deze tekst, bij mijn favoriete bedrijf:
http://www.multishirt.nl/r19.php. Maar dan zonder taalfouten.
Ik zie het helemaal voor me, iedereen die deze blog leest ontwerpt zo'n shirt en als je elkaar ziet is de vraag: "En? Al een idee?"
zondag 11 november 2007
Maar eens beginnen
Eerst maar eens voorstellen.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.
Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.
Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.
Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.
Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.
Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.
En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.
De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.
Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!
Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.
Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.
Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.
Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.
Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.
Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.
Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.
Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.
Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.
Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.
En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.
De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.
Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!
Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.
Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.
Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.
Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.
Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.
Abonneren op:
Posts (Atom)