Het vele denkwerk

Ik heb me de afgelopen week verbaasd over wat er allemaal in mijn hoofd rondgaat. Vandaag liep ik wat rommel op te ruimen en dacht daarbij aan de muis die me deze week in de slaapkamer over de voet liep. Vijf minuten later was ik via allerlei zijpaden beland bij het wel of niet kopen van een tweedehands auto.
Dat er geen kortsluiting ontstaat onder mijn hersenpan is toch verbazingwekkend.

Door deze week heen heb ik verschillende reacties gehad op mijn blog. Via de reactielink scheen dat voor sommige computers problematisch te zijn. Dus werd ik gewoon via mail benaderd of per telefoon. Toch nog iemand die het gelukt is. Het zou leuk zijn als meer mensen dat doen.

Natuurlijk druk bezig geweest met HET IDEE. Daar draait deze blog tenslotte om.
Ik zit veel en lang in de auto en regelmatig in de file en daar ben ik er altijd mee bezig.
Op enig moment bedacht ik mij dat ik nog steeds verkeerd om denk. Idee, marktonderzoek, doen. Terwijl ik niet met idee moet beginnen maar eerst moet uitvogelen wat de mensheid nu eigenlijk wil. Kreun, hoe kom ik daar nu weer achter?
Iemand met wie ik daar oversprak raadde mij aan om een trendwatchersbureau te benaderen.
Goed idee.

Iemand anders in mijn netwerk maakte mij erop attent dat ik het niet in de producten maar in de diensten moet zoeken.
Mijn doel is tenslotte om meer tijd met mijn man door te brengen in Frankrijk en minder heen en weer te rijden naar opdrachten. Hoe leuk deze ook zijn. Via internetdiensten hoef ik niet op locatie te zijn.

Al peinzend over al deze mogelijkheden stond ik woensdagochtend in de file richting Haarlem.
Ideeën heb ik eigenlijk wel, maar ze zijn meer van het niveau wereld verbeteren.
Neem nu de files. Als ik naar Assen rij, geen files.
Heel het economische hart van Nederland zit in het westen. Als de verhalen van Al Gore bewaarheid worden, wat doen we daar dan nog? Of vertrouwen we zo op onze dijken? Stel de man heeft gelijk, dan zit over enkele jaren Nederland economisch in doffe ellende, alles weggespoeld.

Zou het een idee zijn om alles over heel Nederland te verspreiden? Dan zit alles niet zo op elkaar, er is tussen alles in ruimte voor natuur. Mensen hoeven niet meer aan het werk vanuit het noorden en oosten in het westen. Dat gaat vervelen na verloop van tijd, er wordt verhuisd. Westen nog voller, noorden en oosten nog leger. En waar hebben we het over. Je kan heel Nederland door in twee uur. Er zijn steden in de wereld die bijna net zo groot zijn als Nederland.
Maar dat idee is niet iets wat ik via een internetbedrijf kan regelen.

Dan het verhaal over fijn stof. Ik dacht terug aan een lunch waar we met elkaar bespraken dat het eigenlijk zo moest zijn dat auto's geen fijn stof meer uitblazen, maar grof stof.
Ik zat dat, nog steeds in de file, verder uit te denken. Er ontstaat dan natuurlijk weer stof op de weg, een soort grof zand. Als dan ook elke auto wordt uitgerust met een soort stofzuiger, kan ook alles weer worden opgezogen. Bij tankstations kan dan de stofzuiger geleegd worden als je staat te tanken. Dit stof kan weer als grondstof dienen voor een nieuw soort te ontwikkelen asfalt. Tja, weer een idee waar ik niets mee kan. Ik heb weg- en waterbouw gedaan en geen werktuigbouw. En van chemie weet ik al helemaal niets. Afvoeren dus.

Nu we het over auto's hebben. Ik zit me te verbazen dat er nog steeds niet veranderd is aan auto's. Er wordt vreselijk gemopperd over auto's omdat ze milieu onvriendelijk zouden zijn en ze fossiele brandstoffen gebruiken. Nu wordt er bedacht om op aardgas te rijden. Volgens mij ook een fossiele brandstof. Waarom is er nog niemand op het idee gekomen om voertuigen te maken die heel anders worden aangedreven? Waar is de uitvinder?
Ik blijf het raar vinden dat sinds de eerste auto, gemaakt in 1862 door de Belg Etienne Lenoir, nog steeds geen andere aandrijving is uitgevonden dan de verbrandingsmotor.
Alle verbeteringen die worden bedacht houden toch het principe vast van de verbrandingsmotor. De slimmerik die een ander soort aandrijving kan verzinnen is volgens mij spekkoper. En dan geen elektrische aandrijving. Dan zit je ook weer met opladen, wat wordt opgewekt door fossiele brandstoffen.
Maar zo slim ben ik dus niet. Dus ik word niet die spekkoper.

Luisterend naar de nieuwe CD van Bruce Springsteen die ik van een collega heb gekregen, kijk ik wat rond na 3 km te zijn opgeschoten in de file. Ik sta onder een viaduct. Mijn blik valt op één van de pijlers waarop met grafity is aangebracht: "GENIET, ook jij kan't."
Ik word geraakt door de boodschap. Ik zou haast vergeten dat deze boodschap in alle dingen moet zitten die je doet. Dus ook in het uitwerken van het ultime idee voor mijn internetbedrijf.
Ter plekke besluit ik een Tshirt te laten drukken met deze tekst, bij mijn favoriete bedrijf:
http://www.multishirt.nl/r19.php. Maar dan zonder taalfouten.
Ik zie het helemaal voor me, iedereen die deze blog leest ontwerpt zo'n shirt en als je elkaar ziet is de vraag: "En? Al een idee?"

Maar eens beginnen

Eerst maar eens voorstellen.
Liesbeth Jansen is de naam. Mijn leeftijd is 54 in fysieke tijd en 28 in mentale tijd.
Of wel ik ben nog jong van geest en energie.
Enige tijd geleden ben ik ingegaan op een uitnodiging voor een informatie avond bij Global Creative Economy. Hier werd uitgelegd dat deze, zeg maar, opleiding je in 10 maanden tot een goede internet marketeer maakt.

Nu ben ik van huis uit geen marketeer. Maar ja, ik was wel per 1 september gestart met mijn eigen bureau.
Daarnaast was het wel duidelijk dat ik mijn leven lang heb gebuffeld en er niet echt beter van ben geworden. Wel wat natuurlijk, zo ondankbaar ben ik niet.
Maar door tegenslag zo'n anderhalf jaar geleden heb ik toch een flinke financiële tik gekregen.
En daar wil ik wel eens vanaf.


Naast het financiële gedeelte komt zo langzamerhand toch ook het gevoel op dat ik meer moet genieten van het leven.
Dit werd ingegeven door het feit dat mijn broer ernstig ziek was en met sprongen achteruit ging.
Nog maar 64 (ja, ik ben het nakomertje thuis) en een levensverwachting van nog 2 jaar.
Mijn man in de vut, we hebben een huis in Frankrijk en ik werk 40 uur in de week en heb een reistijd van 15 uur per week.

Volgens mij doe ik iets niet helemaal goed.


Ik ben in oktober begonnen met de eerste kennismakingsbijeenkomst. Dat liep al helemaal fout.
De uitnodiging was wat laat voor mijn agenda, ik zit met opdrachtgevers die niet blij zijn als je belangrijke afspraken afzegt.
Bovendien werk ik uitgerekend op die dagen in Assen en de bijeenkomst is in Eindhoven.
Dus mijn inhaalmogelijkheid was 2 weken later, ik begon al met een achterstand.


Maar niet getreurd, aan de slag. In deze tijd ging mijn broer nog sneller achteruit.
Je zit dan heel verdeeld met je werk, de studie, je familie en je huishouden.
Wij wonen niet erg groot, bewust. Het idee was we zijn met z'n tweeën en de hond. Tot op enig moment mijn oudste zoon in de buurt kwam werken en tijdelijk zijn hoofd hier op een kussen legt.
Uiteraard doet iedereen zijn best om het leefbaar te houden, maar ik zal toch af en toe zelf nog even door het huis moeten om het echt virusvrij te houden.
De administratie van je bedrijf, niet groot maar toch. Net een boekhoudpakket aangeschaft waar ik niet gewend mee ben te werken.


En dat het grote idee!!!!! Help, ik heb er tot nu toe 5 onderzocht, maar volgens mij zit niemand op mijn ideeën te wachten.


De tweede bijeenkomst was eind oktober. Ik ben ingedeeld in een middaggroep. Omdat ik in het midden van het land woon, in Assen werk en vandaar dan naar Eindhoven moet heb ik gevraagd of ik in de avond kon. Ik denk dat ze me wel een beetje lastig vinden, het is tenslotte maar één middag. Punt is met mijn reistijd is dat één hele werkdag die wegvalt. En als starter moet ik alle zeilen bijzetten, dus ik kan niet echt veel missen het eerste half jaar.


Lichtelijk afgebrand kwam ik een half uur te laat binnen. De hele avond was wel erg inspirerend. Daar kun je niets van zeggen. Gelukkig was ik niet de enige die het marktonderzoek nog niet helemaal gedaan had. Of er waren erbij die weer opnieuw konden beginnen.
Schaar je bij de groep!!

Ik ben me suf gaan denken en zoeken voor goede ideeën. Ik heb wat van mijn eigen belangstellingspunten genomen.

Toen kwam de klap..... mijn broer overleed. Mijn grote broer, mijn vraagbaak, mijn praatpaal, mijn voorbeeld.

Ik was er kapot van. Afgelopen woensdag is hij begraven en vandaag heb ik pas weer het idee dat mijn hoofd op mijn romp zit.
Ondanks het vertrouwen dat het leven doorgaat op een andere manier, moet ik hem wel loslaten.


Vandaag dan weer gestart met 3!!!! onderzoeken. Ideeën waarvan je denkt daar is dus geen mens die daar interesse in heeft.

Wel ik laat het hier even bij. Degene die een goed idee voor me heeft: krop het niet op, gooit het eruit, mail, blog. Al met al voel ik me een redelijk niet creatief figuur, zucht.