Het is dan eindelijk zover, ik zit heerlijk in het Franse land vakantie te vieren met man en hond.
De laatste week toch de eerder omschreven waan van de dag meegemaakt. Laatste dagen in Haarlem en nog gauw even dit en dat en, en, en ....
Omdat je de vakantie ziet aankomen gaat het ook tussen de oren zitten dat je nodig aan rust toe bent en vervolgens slaat de migraine toe.
De avond van GCE daardoor gemist. Balen. Ook het inbellen ging niet lukken omdat ik totaal uitgeteld op bed lag. Maar nu is het dan zo ver. Ik ben in Frankrijk!!
De afgelopen dagen hier wat schoongemaakt. Ik zou wel meer willen doen, maar ten eerste ontbreekt me de puf en ten tweede heeft het weinig zin met de houtkachels aan om flink te gaan poetsen. Maar goed het ziet er redelijk uit en alles is nu in kerstsfeer. Ook buiten. Het hele dorp heeft de huizen verlicht en dan kun je niet achterblijven als Ollanders.
Afgelopen week hoorde ik in de auto een verhaal over de trends voor kerst. Ja tegenwoordig gaan mijn oren gespitst bij het woord trends. Ik hoorde de meest verschrikkelijke dingen voorbijkomen, zwart en paars en roze. Maar alles één of twee kleuren. En als je een kerstboom hebt met allerlei figuurtjes zoals een vogeltje en een engeltje en een huisje met daarbij gekleurde lichtjes, nou dan ben je flink ouderwets.
Ik kijk wat schuldig naar mijn boom. Getooid in de atributen die dus volledig out of the question zijn. En gekleurde lampjes. Maar het is de boom uit mijn jeugd. 80% van wat erin hangt is van mijn ouders geweest. Er hangen ornamenten in uit 1936. De gekleurde lichtjes horen er in. Zo heb ik dat geleerd. Wat kan het me schelen wat de trend is.... dit is mijn boom met een knipoog naar mijn ouders die beiden niet meer leven zijn. Het is goed zo.
De komende dagen ga ik met één van mijn hobby's aan de gang. Koken en bakken. Ik doe het rustig aan deze kerst. We zijn met z'n tweeën, de kinderen komen na de kerst. We eten wild. Geschoten door mijn franse broer.
Als nagerecht ijs. De zalm staat onder gewicht om gravlax te worden. 24 uur in zout en kruiden, voor ik naar bed ga nog even keren.
Daarnaast ga ik nog aan de gang met de leergang van GCE. Ik heb natuurlijk de lezing gemist.
Hopenlijk houd mijn computer het uit. Deze laptop heb ik bijna die jaar geleden gekocht en steeds problemen met de koeling. De batterij kun je niet zelf verwisselen. De voedingskabel geeft steeds problemen. Waar het stekkertje de laptop in gaat ontstaat het probleem. Dat zit vastgesoldeerd aan het moederbord. Het is al een keer gerepareerd. Het was een dubbeltje op z'n kant, één bibber en het moederbord is naar de giga. Een tweede keer zou problemen geven. Wel ik ben zo ver met de tweede keer. Vorige week nog een nieuwe gekocht en thuis gelaten. Het idee was om deze in Frankrijk te zetten zodat manlief er ook plezier van heeft. Maar het zal erop uit draaien dat ik hier een goedkope neerzet.
Trouwens het verschil in prijs in 3 jaar is gigantisch. Dit apparaat was een aderlating, tegenwoordig zijn betere de helft goedkoper.
Dus, als alles het blijft doen ga ik komende week alles lezen wat ik maandag gemist heb. En toepassen uiteraard. Als ik eind januari ga dan heb ik alles voor elkaar.
Beste lezers weinig gedachtenspinsels deze keer.
Nog wel nagedacht over de reacties die ik heb gekregen. De auto die op lucht rijdt blijft me boeien. Ik dacht verder, je blijft files houden ook met auto's op lucht. Wellicht kunnen we gaan vliegen met auto's... op lucht. Moet toch kunnen dan. Als je kunt rijden moet je toch ook kunnen vliegen. Krijg je natuurlijk wel meer kans op aanvliegingen.
De aanrijdingen zijn op dit moment niet te tellen. Afgelopen week ook weer in veel file gestaan door aanrijdingen.
In mijn volgende blog van zondag (als dit ding het blijft doen) kan ik vertellen over de voortgang van mijn idee website. Moet zo'n beetje klaar zijn dan. En de mogelijke uitwerkingen van de andere ideeën.
In iedergevaal wens ik iedereen hele fijne kerstdagen. Ga weer eens terug naar de basis. Waar gaat het om met de kerstdagen? In ieder geval niet de kerstman.
Het gaat vooral om het vinden van vrede in jezelf, daarmee ook die met je naasten en dat gaat dan als een olievlek verder.
De man die we herdenken geboren te zijn (al of niet op 25 december) heeft gedurende zijn 30 jarige leven geprobeerd duidelijk te maken waar het nu echt allemaal om draait.
Ik schaam me niet om mezelf een aanhanger van hem te noemen. Met al mijn tekortkomingen.
Het enige wat ik daarover kan zeggen: vergeef ze mij. Ik heb geleerd in de loop van de tijd zelf niet haatdragend te zijn en probeer dat ook altijd toe te passen. Zo maken we het allemaal een beetje beter in je omgeving.
zondag 23 december 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ha Liesbeth,
Een hele fijne tijd in Frankrijk, rust lekker uit. Als je terug bent, gaan we ervoor zorgen dat de Escale website snel de lucht in kan, oké?
Groeten van Riky
Een reactie posten